Deel 12 voorjaar 2024

Woensdag 20 maart  - Jerez de la Frontera

  Jerez de la Frontera  ⛅ 20°C

Het nare gezoem van een mug 🦟 ploft in mijn oor en haalt mij standepede uit dromenland. Direkt realiseer ik mij door een paar fiks jeukende muggenbulten dat het kreng al resultaten heeft geboekt, ik zal hem @*$₩!^# . Met de eerste pets op mijn hand vermoord ik de eerste, met de tweede klap vermorzel ik een tweede op het plafond, rotkrengen grrrrr. Klaarwakker starten we maar met het ontbijt. Tegen de tijd dat dochterlief haar ochtendtelefoontje doet ben ik het insecten debacle al weer te boven.

Zo rond half elf nemen we bus 18 die ons naar het centrum brengt. Daar zijn de voorbereidingen voor Semana Santa al in volle gang. Straten, waar processies door moeten zijn gedeeltelijk afgezet met dranghekken en op balkons zijn de bekende kleurige draperieen al aangebracht. We stappen naar binnen bij het klooster Santo Domingo. In de kerk staan de zware paso-stukken al klaar die straks in de processie worden meegesjouwd. Een prachtige kerk overigens met fraaie Mariakapellen en een wonderschoon hoofd-retabel.

We lopen de stad in, bekijken een prachtige hoedenzaak en kopen in een leuke modeshop een kleurig vest voor Marjos. 

Tijd om wat te gaan doen aan de inwendige mens. Op het Plaza Plateros duiken we op een terras en laten naast wat tapas, royal cream sherry aanrukken, zalig 😋😋. Leny en Pieter zijn ook in de stad gearriveerd appen ze naar ons en we sturen ze de locatie van de flamenco-bar waar zo meteen om 14 uur een (gratis) voorstelling gaat beginnen.

Leuk elkaar weer in Tabanco El Pasaje te treffen. Het is een kleine bar met een klein podium, waarop al bijna 100 jaar optredens plaatsvinden. Wederom met een cream sherry, je moet wat in de sherry-hoofdstad, genieten we van een gitarist die een cantador en een flamenco-danseres begeleidt. 

Na een kalme opwarmronde barst het feestje los. Een passievolle dans met staccato voetgeroffel en ritmisch handgeklap ondersteund door de typerende en flamenco-eigen zang en gitaar. Zwierig, gepassioneerd, zelfs arrogant en zelfverzekerd, het is genieten in zo'n kleine setting! Olé!

Bij de bushalte verkorten we de wachttijd door een koffie op het naastgelegen terras onder geurige sinaasappel boompjes, wat een heerlijke stad. Bus 18 bezorgt ons voor € 1,10 pp een complete sightseeing-tour door de stad alvorens ons weer bij de CP te droppen. Daar houden we nog even een Keek-op-Jerez-borrel, waar we met genoegen terugkijken op onze stads-avonturen, tot dusver. Morgen naar het paardenballet, we zijn benieuwd.

Donderdag 21 maart  - Jerez de la Frontera

Jerez de la Frontera ☁️22°C

Net als wij ronddwalen in de tuin van Fundación Real Escuela Andaluza del Arte Echestre komt er een App binnen op onze mobiel. 'Het is stil hier in het digitale café, ik vermoed dat iedereen aan het rijden is, behalve wij dan' appt Thole op de Avondrood Plus - groep en besluit met 'Een goede reis'. Ik antwoord dat wij in Jerez op het punt staan een voorstelling bij te wonen van deze beroemde Andalusische rijschool en rondbanjeren onder sinaasappel- en palmboompjes van de fraai aangelegde tuin. Al snel blijkt dat ieder AR+lid nog pas op de plaats maakt op dit moment 😄.

Onze muis heeft ons keurig naar de Fundación gebracht, waar talloze tourbussen vele toeristen aanvoeren, het is behoorlijk druk. Gelukkig hebben wij voor zitplaatsen op de eerste rij gekozen, zodat we ongehinderd zicht hebben op de grote rijbak binnen het historische gebouw. Om 12 uur start het spektakel. Gedurende twee uur laten smetteloos geklede ruiters en menners zien welke rijkunsten hun prachtige paarden beheersen, fantastisch. 

Elegant met perfecte stappen, voorwaarts, zijwaarts, surplace of op achterbenen steigerend of zelfs geheel los van de grond. Steeds keurig in het ritme van de begeleidende klassieke muziek. In colonne met door elkaar kruisende linies, het kan niet op. Toeschouwers kijken bewonderend toe en besluiten iedere reeks met een daverend applaus. Dan verdwijnt de laatste ruiter door de poort en stromen de tribunes leeg.

Buiten de hekken starten we de muis op en gaan via smalle straatjes naar het centrum van de stad, tja wat is een scootertje hier toch handig. Op het terras van een klein kroegje, Tabanco La Manzanilla, genieten we van wat lekkere tapas en uiteraard cream sherry. 

Dan zoeken we onze weg terug richting CP.  Daar doen we nog wat inkopen bij Alcampo voordat we bij de camper arriveren. Daar hakken we de knoop door hoe onze vervolgroute er gaat uitzien. Voor Portugal en Midden-Spanje zijn de weersvoorspellingen de komende week niet echt gunstig. Niet alleen veel neerslag gedurende een lange periode (een week), maar ook gaan temperaturen fors onderuit. Daar opteren we niet voor. De vooruitzichten aan de Middellandse zeekust zien er beter uit. Morgen buigen we langzaam af oostwaarts naar de kust is nu het plan. Met Pieter en Leny houden we de laatste gezellige Keek-op-Jerez-borrel 😄, zij gaan morgen richting Cordoba. Morgen gaan onze wegen scheiden. Voor wat betreft Jerez, hier gaan we zeker nog eens terugkomen, wij vinden het een heerlijke stad.

Vrijdag 22 maart  - Arriate

Jerez de la Frontera - Arriate     155 km  ⛅ 24°C

'Kijk, er zitten modderspatten op het raam' declareert Marjos als ze één van de plissees deze morgen open doet. Ik loop naar buiten en zie dat de camper en de nog buiten staande Muis een complete transformatie hebben ondergaan. Regen en Saharazand hebben over de zorgvuldig gewassen camper een camouflagepatroon getrokken van viesbruine moddersporen en het scootertje lijkt zo uit een modderpoel getrokken.

 Ik ga eerst maar eens aan de slag met de scooter, die moet in ieder geval schoner de garage in. Dan ontdoe ik de ramen voor en opzij van de cockpit van de camper van alle vuiligheid. Immers we moeten straks wel wat kunnen zien als we onderweg gaan. Ik zie dat Pieter ook al driftig zijn best staat te doen. Rond tienen nemen we afscheid van Pieter en Leny en zoals het er nu uitziet scheiden onze (huidige vakantie)wegen definitief. Zij gaan via Sevilla en Cordoba richting Valencia, wij doen een zuidelijkere route naar de kust. Sayonora friends, behouden vaart!

Eerst naar de autowasplaats in Jerez. Daar staat een enorme file met vieze auto's lijdzaam te wachten op hun beurt, uh nee, daar gaan wij ons niet bij aansluiten.

Richting Ronda wordt in de navigatie getikt en via leuke binnenwegen gaan we op pad. Een stofsluier waar de zon nauwelijks doorheen kan prikken, verdoezelt het uitzicht en zet het mooie landschap in een ietwat mistroostig glansarm licht, jammer. Zeker als we een aantal Pueblos Blancos passeren, die normaalgesproken in zonlicht als schitterende juwelen gedrapeerd hoog op berghellingen te zien zijn.  

We gebruiken er wel de lunch en besluiten verder door te rijden naar een CP in Arriate, ook een Pueblo Blanco.Daar op een mooie grote vlakke CP zetten wij de camper op een plek met fraai uitzicht op het onder ons liggende mooie en lieflijke dorp. Buiten staat inmiddels een harde wind, we gaan derhalve in de relaxstand, beetje lezen en internetten. Morgenochtend is hier markt beneden.

CP N36.796197 W5.136516 (P4N480603)

Zaterdag 23 maart  - Antequera

Arriate  - Antequera   102 km ☀️🌬 29°C

Om kwart voor zes kauw ik mijn cereales 🥣 weg en slobber aan mijn beker thee 🫖 . De camper schommelt intussen heen en weer door de harde wind. Nochtans is dat niet de reden dat ik zo vroeg op ben. Als Diehard-fan, ook al is het in de nacht, ben ik in afwachting van de F1-kwalificatie in Australië. Stipt om 6 uur vangt het circus aan. Verstappen is in Q1 en Q2 niet tevreden over de afstelling van zijn bolide 🏎, teveel onderstuur moppert hij. Telkenmale moet hij in deze fase de snelste tijd aan een Ferraricoureur laten, niet prettig. In Q3 valt alles tesamen, nu zijn afstelling en coureur één. Max rijdt twee superrondjes en blijft de rest ver voor, Pole is de terechte beloning! Morgenochtend de race, ben benieuwd.

We bestuderen aan de ontbijttafel zorgvuldig weer-apps en mogelijke standplaatsen in stadjes verderop. De berichten over het weer vandaag zijn éénsluidend, harde wind vandaag, dus gaan we ons richten op een niet al te grote verplaatsing. Antequera kennen we van een paar jaar geleden en dat ligt niet zo ver, een kleine honderd kilometer, dat wordt 'm. Vooraf wandelen we in de suizende wind nog efkens naar de bakker in het dorp en slaan een baguette in.

Dan over een mooie slingerende binnenroute vangen we ons tripje aan. Harde zijwind noopt ons de snelheid te matigen, dat vinden we totaal niet erg, het draagt zelfs bij aan een ultiem relaxt vakantietempo.

We wandelen nog even een kerk in, bewonderen het barokke interieur en verlaten het weer even snel. De straten bieden wel voldoende beschutting voor de wind en de temperatuur is in het zonnetje opgelopen naar 29°C ! 

Het lopen in deze stad omhoog en omlaag gaat Marjos overigens goed af, zelfs in deze temperatuur. Ze heeft ook zelf het idee dat haar conditie echt verbeterd is na alle hoest-misère.

Teruglopend niet ver van de parkeerplaats is het tijd voor de lunch. Bij een bistro nemen we een paella-tapas en een mango-avocado salade, toppie. De dorst lessen we met een koude Verdejo, heerlijk.

Met de camper nemen we eerst een kijkje bij een gratis P bij een hotel, maar daar krijgen we allebei niet echt een hoera-gevoel. Dan rijden we maar naar een P waar we 2 jaar geleden ook stonden, helemaal boven de stad. Het is daar druk en het duurt even voordat we een geschikte plek vinden op het hellende terrein, maar omgeving en uitzicht bevallen veel meer. Buiten zitten houden we maar even vol want het stof cirkelt 🌬 overal rond. De Keek-op-Antequera-borrel 🍹 doen we met zijn 2-tjes noodgedwongen binnen. Met de voetjes omhoog komen we de rest van de dag prima door.

P N37.010946 W4.562028 (P4N399127) gratis geen voorzieningen,  uitzicht op de burcht

Zondag 24 maart  - La Peza

Antequera  - La Peza  176  km ⛅ 25°C

De kasteleinsvrouw van Bar Fernando rolt met haar ogen van verbazing als wij aangeven slechts een bord patat te willen naast onze Vino Tinto. '¿No carne?' ratelt ze vragend, 'no carne, gracias' antwoorden wij glimlachend. Zij haalt haar schouders op en gaat aan de bestelling werken. We zijn neergestreken in het kleine stadje La Peza in de Alpujarras, de bergstreek pal naast de Sierra Nevada en willen vlakbij de CP een klein hapje eten. Vanmorgen was ik al zeer vroeg uit de veren, 4.45 uur om de GP F1 van Australië te zien. Het is teleurstellend als Verstappen door mechanische pech (rem) al na 3 rondjes uitvalt, maar de GP krijgt een prima winnaar met Carlos Sainz 👍, net opgeknapt van een blindedarm operatie.

Het uitzicht op de bergen wordt de eerste 100 kilometer geheel vertroebeld door het vele stof wat de lucht in wordt geslingerd door de harde wind. Na Granada doorsnijdt de A-92 het gebergte van de Sierra de Huétor en neemt de wind en het stof af, de lucht wordt meer helder. De laatste 10 kilometer duiken we de bergen in over een mooie weg. Eerst stuiten we nog op het grote Embalse de Francisco Abellán, een stuwmeer wat zeker wat meer water kan gebruiken.

En dan doemt La Peza op tegen een bergwand aangekleefd. Op een helling ertegenover ligt de CP, waar we één van de laatste plekjes inpikken. We maken een wandeling door de steile straatjes van het plaatsje, wat een eeuwenoude historie kent. Al ver voor onze jaartelling gaf de nederzetting toegang tot de traverse naar Granada en naar het hart van de Alpujarras. Een versterking later kasteel (nu ruïne) moest de doorgang beveiligen. De huidige plaatsnaam is een verbastering van Lapices, stenen en die is afgeleid van het Moorse (Nasrid-tijdperk) Labassa. Die term verwijst naar steen of het potlood wat hier in de steengroeven werd gewonnen. Na de eenwording van katholiek Spanje werd het Lapeça en nog later Lapeza. De huidige naam is per ongeluk in de 19e eeuw als gesplitste woorden ontstaan. De Moorse invloeden zijn hier in het berggebied lang blijven hangen, mede door de in aanvang Moorse meerderheid van inwoners. Pas na de verloren Alpujarras-opstand tegen de Spaanse Kroon werden Moren uit dit gebied verbannen.

CP N37.2756 W3.28172 (P4N22161) gratis met voorzieningen

La Peza

Maandag 25 maart  - Velèz Rubío

La Peza - Velèz Rubío  145  km        🌦 18°C

Het is fris als ik om 8 uur naar de bakker in het dorp wandel. In de camper is het inmiddels behaaglijker, daar heeft na de regen van vannacht de kachel de ochtendkou verdreven. Met twee warme broden onder de arm maak ik de afdaling en het klimmetje viceversa naar de mooi gelegen CP. Heerlijk ontbijt opgesmikkeld. We doen het kalmpjes aan, links en rechts verdwijnt de een na de andere camper voor hun verdere reis. Halverwege de ochtend tuffen we omlaag en langs Bar Fernando. Het toeval wil dat de kasteleinvrouwe van gister de tafels buiten staat te poetsen. Ik toeter, stop even en we zeggen haar door het raam gedag, ons 'adios señora' wordt met enthousiast gezwaai en grote lach en een 'buenos viajes' beantwoord.

We rijden langs het eikenhouten kanon het stadje uit. Dit kanon staat model voor het exemplaar wat burgemeester Manuel Atienza liet exploderen toen Napoleontische soldaten de stad in 1810 belegerden. Het zaaide dood en verderf tussen beide partijen. De gevangengenomen burgervader sprong uiteindelijk in een steil ravijn, terwijl hij riep: 'Ik ben de stad Lapeza, die sterft voordat hij zich overgeeft. Tableaus in de straten van het stadje refereren aan deze held en tragische gebeurtenissen.

Nadat we het stuwmeer passeren voegen we in op de A-92 eerst richting Guadix en daarna Baza. In deze onopvallende stad doen we boodschappen bij de Mercadona, voordat we verder rijden naar een CP in Cúllar. Het is bewolkt en een tot dusver sombere dag. Jammer want de bergachtige omgeving sprankelt nu niet. Heel soms als de zon even doorglimpt komen alle kleuren en daardoor het uitzicht tot leven. En toont het landschap zijn ware pracht. De CP bij Cúllar kan ons niet bekoren. Het saaie open terrein ligt buiten en uit zicht van het stadje.

De doeken van de vier Hermandades die processies organiseren hangen langs balkons en muren.

Het is siësta en stil op straat, winkels en instellingen zijn gesloten. Bij de kerk is een kroegje open en we drinken op het kerkplein een lekkere café con leche, voordat we terugkeren.

In de camper gaan we eerst aan de slag, kastjes, keuken, toilet en vloer krijgen een opfrisbeurt. Dan hebben we contact met vrienden Erik en Riëtte, die in Lorca staan en geven aan morgen hen op te zoeken, leuk. De hele dag door is de App-groep Avondrood Plus super actief. Iedereen heeft droog weer voor regen of iets regen ingeruild, het is naast het vinden van een plek op een CP de rode draad van het verhaal. Natuurlijk is alles doorspekt met de nodige humor 😄. Afin, we wensen ieder vanuit het droge Velèz all the best. We call it a day.

Dinsdag 26 maart  - Lorca

Velèz Rubío - Lorca    55  km      ⛅🌬 18°C

Het is koud als we deze morgen opstaan, dus zetten we de kachel aan om de temperatuur te veraangenamen.
Omdat we vandaag geen wereldafstand moeten overbruggen, doen we deze ochtend twee dingen. Ten eerste heel kalm aan 😄 en ten tweede nemen een heel kleine binnenroute 🏡in plaats van de snelweg, zodat we wat meer van de omgeving kunnen genieten. Dat blijkt een schot in de roos 🎯. Het weggetje is nog kleiner dan we denken en het asfalt redelijk gedateerd en soms een beetje hopeloos, maar het landschap beloont onze gok, het is magnifiek.