Deel 14   voorjaar 2024

Woensdag 3 april  - Girona

Alcossebre - Gerona  346  km    ☀️ 22°C

Een heerlijk rustige nacht hier gehad op dit mooie plekje aan zee. Met het opkomende zonnetje in een strakblauwe lucht belooft het een mooie dag te worden. In eerste instantie richten we ons op Igualada, een stadje in het binnenland 200 kilometer verderop opzij van Tarragona. Ook al weten we nog niet of het stadje interessant is en of we er een goed gesitueerde P kunnen vinden.

We gaan en route en besluitende snelweg zolang mogelijk te mijden. De (bekende) N340 voldoet uitstekend, het wegdek is prima en al het verkeer zit op de snelweg en niet hier, heerlijk rustig. Met een kalm vaartje van 80/90 km/u maken we er een uitermate plezant ritje van. Toch schieten we best wel op en besluiten we ons einddoel voor vandaag bij te stellen. Het wordt Gerona. We hebben in het verleden wel in de periferie van deze stad overnacht, maar hebben haar nog nooit echt bekeken.

Toeristen weten de stad goed te vinden, velen dwalen door de oude kern en vullen de terrasjes. Mondaine winkels, restaurants proberen met een gedurfde hoge prijszetting de bezoekers te verlokken tot aankoop en dat lukt aardig zo te zien. Kerken en kathedraal laten we vandaag qua interieur links liggen gezien de grote animo van andere reizigers. 

Wel bezoeken we even verderop de 12e eeuwse Arabische baden. Het complex is niet al te groot maar geeft een mooi inzicht van hoe een Middeleeuws badhuis functioneerde. 

Aan het begin van de avond, het wordt wat frisser, gaan we camperwaarts. In deze mooie stad zo beloven we elkaar gaan we zeker nog eens terug komen.

Donderdag 4 april  - Saint-Cyprien

Gerona (Sp) - Saint-Cyprien (Fr)  145  km    ☀️ 23°C

Gisteren hadden we app-contact met Kees en Trui, die in St.Ciprien op een CP staan net over de Spaanse grens in Frankrijk. Al snel was de afspraak geboren vandaag hun kant uit te komen, gezellig. Wel nemen we de gelegenheid ten baat nog wat laatste inkopen bij de Mercadona. Onder andere slaan we de nodige flessen wijn en Spaanse cognac, alsmede kookroom en handcrème in, dingen die je graag voor dit soort prijsjes meeneemt naar huis. Voorts tanken we diesel voor € 1,34, ook hier is het prijsvoordeel leidend en gaan we dat in Frankrijk en verder naar huis niet meer krijgen. 

                                                                                                      De besneeuwde Pyreneeen op de achtergrond

De navi's worden op standje binnenweg eerst richting kust specifieker Llançà ingesteld.Om vervolgens daarna over de prachtige kustroute langs de schitterende kust richting Frankrijk te rijden. En oh, wat is dit weer een feestje! Twee jaar geleden ook gereden en dit gaat echt niet vervelen. Bovendien is deze streek voor ons nostalgie ultimo, omdat ik als 18-jarige hier voor het eerst per trein (Interrail) Spanje binnenkwam via Port Bou/Cerbère en Marjos er als tiener een aantal jaren achtereen met haar ouders op vakantie is geweest.

We hebben mooi zonnig warm weer en de schilderachtige dorpjes liggen als gebogen pareltjes in de baaitjes van de rotskust, beauties.

                                                             Voormalig grensstation

Wijnbouw op de heuvels

En als de Spaanse Costa Vermella na een kleine col overgaat in de Franse Côte Vermeille duurt het niet lang of we bereiken St. Ciprien. Aan een mondaine haven met een oerwoud van bemaste zeiljachten ligt op de kopse kant de betaalde CP geposteerd. 

Vrijdag 5 april  - Pézenas

Saint-Cyprien - Pézenas   134    km    ☀️ 22°C

Standje snelwegen vermijden op de Navi's drukt ons onverbiddelijk op binnenwegen. Daarbij gaat het eerste gedeelte pal langs de kust. Miniduintjes, strand en zee aan één kant en aan de andere zijde het Étang de St.Nazaire en even verderop het Étang de Leucate. Mooie uitzichten vallen ons ten deel als wij over de smalle landtongen noordwaarts rijden en zodoende ook de agglomeratie van Perpignan vermijden. Une bonne route.

Bij Leucate draaien we van de kust af de wijngebieden van de Languedoc- Rousillon in. We zoeven kalmpjes voort over een best drukke binnenroute met veel verkeer. Komt het omdat het vrijdagmiddag is of mijden de mensen de Péage die hier vlakbij ligt. Enfin in ieder geval weinig vrachtverkeer en dat wel zo prettig. Soms is het wegdek in redelijk deplorabele staat en verandert ons zoeven in voorthobbelen en uiteraard zijn er talloze rotondes te nemen die onverbiddelijk invloed uitoefenen op de gemiddelde voortgangs-snelheid, maar soit alla. Dus volharden we in de navi-instelling ook al omdat bermen vol staan met veel kleurige wilde bloemetjes in een mooie groene omgeving. 

Ondanks dat we hier in 2003 voor het laatst waren herken ik toch wel wat bijzondere plekken, zoals het Quartier des Juifs. De oude kern herbergt vele leuke artisinal winkeltjes en kèkke kledingzaken. De dames vermaken zich hier opperbest en verdwijnen af en toe met een jurkje onder de arm een pashok in. 

Oude Joodse wijk van de 13e tot de 14e eeuw

Kees en ik slenteren wat vooruit en bezien de oude gebouwen met hun robuuste stenen muren. Op een pleintje in het hart van het centre historique consumeren wij een bakske koffie, daar zijn we aan toe.

Kunst expositie

Smalle straatjes, ambachtelijke winkeltjes en fotogenieke panden

Maar het begint kouder te worden en ook de inwendige mens is aan brandstof toe. Op de Coeur Jean Jaurès duiken we Giotto Pizzeria in en vinden zowaar nog een tafel voor vier. De pizza's, salade Caesar en Burata en vitello tonato smaken voortreffelijk en het heerlijke rode wijntje begeleidt alles uitstekend. Met espresso's en een noisette (=cortado of nos-nos) voor Marjos ronden we het etentje af. 

Weer terug op de camping gaan we in de ruststand, we Netflixen nog wat en leggen ons daarna ten ruste. Wat een fijne dag was dit.

Zaterdag 6 april  - Uzès

Pézenas - Uzès   137    km    ☀️ 25°C

Het duurt even deze ochtend voor ik Viaplay aan de gang krijg, de internetontvangst op deze plek is niet je van hèt. De kwalificatie van de GP F1 Japan is dus al even aan de gang. Ik zie het staartje van Q2 waar Verstappen met de beste tijd en één run doorgaat naar Q3. Die is een stuk spannender maar Verstappen blijft uiteindelijk Perez met 66 duizendste voor en vergaart opnieuw Poleposition. Het zal me morgen weer benieuwen hoe de race verloopt. Wat later op de ochtend trekken we de Muis uit de garage en tuffen naar het oude centrum. Daar is een leuke drukke markt aan de gang, die globaal kan worden opgedeeld in voedsel, kleding en groenten. 

Terug op de camping laden we de boel in en gaan onderweg, vandaag richting Uzès. De eerste 100 kilometers worden op de Péage afgelegd om de grote stedelijke agglomeratie van onder andere Montpellier en Nîmes te omzeilen. Na de laatste stad duiken we de rimboe in, waar slingerende kleine binnenweggetjes ons verder voeren door een prachtig gebied. Het lieflijk landschap met her en der wijnstokken verandert soms plotsklaps na een bocht in een corniche met steile rotswand en panoramisch uitzicht over een rivier in een kloof, wonderlijk. Verstilde eeuwenoude stadjes, veelal met een verdedigingswal van afzichtelijke verkeersdrempels en hobbels, maar ook overal fleurige bloemen en vlindertjes 🤗 begeleiden ons op de doorsteek naar ons einddoel.

Het stadssilhouet van Uzès posteert zich ruim van te voren zichtbaar op een heuvel links voor ons met een zo kenmerkend Zuidfranse elan, wat onmiddellijk de nieuwsgierigheid oproept en prikkelt.

De stadswandeling in de oude kern is weer genoeglijk. Ook hier gaan alle Middeleeuwse glorie en historie op een slimme manier samen met aparte winkeltjes, galerieën en horecazaakjes.

Op het prachtige oude plein, Place de l'Herbe vinden talloze bezoekers een plekje op de terrassen onder arcades en platanen. Kees en ik participeren met graagte, zeker als we onze eega's na een toer langs kledingshopjes waar de dames steeds induiken, tijdelijk zijn kwijtgeraakt. We vinden een plekje in het zonnetje en met een pastis en een biertje is mensen kijken een waar genoegen. Niet veel later sluiten de dames aan voor hun drankje.

Terug bij de camper nodigen we Kees en Trui uit om vanavond aan te schuiven  voor een lekkere Thaise maaltijd 😉.

Morgen gaan onze wegen weer scheiden, zij naar Avignon en wij noordwaarts een stukje huiswaarts. Over een paar dagen zit onze reis er weer op.

Zondag 7 april  - Saint-Antoine-l'Abbaye

Uzès -  Saint-Antoine-l'Abbaye 191  km    ☁️ 20°C

Holy Canoly, wat een lawaai! Om half 5 in de nacht arriveren allerlei voertuigen rondom ons heen. Ik realiseer mij snel dat de eerste verkopers van de vlooienmarkt die in de ochtend van start gaat, aankomen. Na een uur de herrie te hebben aangehoord, sta ik maar op en werk mijn reisverslag bij. Even voor zevenen start ik Viaplay op om naar de F1🏎 van Japan te kijken. Verstappen is vlekkeloos en snel weg, echter voor korte duur omdat Ricciardo en Albon in de bandenstapel verdwijnen. Code rood en voor dat de race weer aanvangt, is er een half uur verstreken. Wederom een bliksemstart van Max, die probleemloos naar zijn 57e eindzege cruist 👍en terloops ook nog de snelste ronde noteert.

Na douche en ontbijt nemen we een kijkje op de Marché aux Puces, de vlooienmarkt die zich om ons heen heeft ontvouwd. Echter verrassingen, ontdekkingen en of bijzonderheden komen we niet tegen, de spullen hebben een te hoog Blokker-gehalte. Kees en Trui die ook rondstruinen kunnen ook niets van hun gading vinden, dus gaan we gezamelijk een laatste koffietje drinken. Daarna knuffelen en afscheid, we zien elkaar wel weer in Nederland spreken we af.

Wij doen eerst een adresje aan 3 kilometer verderop om een wijn in te slaan die Marjos gisteren op het terras kreeg geserveerd. Bij het Domaine de L'Aquaduc kopen behalve een doos smaakvolle witte wijn ook rosé en rode wijn.

Domaine de l'Aquaduc

On y va en route. Einddoel een CP bij het middeleeuwse plaatsje St-Antoine-l'Abbaye net boven de Vercors. Uiteraard over de binnenwegen. De N7 brengt ons voorbij Valence en dan duiken we via Roman sur Isère echt de rimboe in.

En als de Navi op een gegeven moment scandeert "na de bocht de hoofdweg aanhouden" op een weggetje wat nauwelijks één camper breed is, kan ik mijn lachen nauwelijks inhouden, een giller 😄. Het landschap wordt meer en meer geaccidenteerd en in de verte ligt op de bergtoppen van de Vercors zelfs een mooie rand sneeuw.

Dan in een afdaling zien we rond half vier het mooie oude St.Antoine liggen waar de grote Abdij een zeer prominente plek in het plaatje inneemt. En ergens in een stoffig laatje van mijn databank gaat dan een belletje rinkelen en kom ik tot het besef dat we hier 30 jaar geleden ook al eens zijn geweest met onze toen nog jonge kinderen 🤭. Ach maakt totaal niet uit we gaan onze kennismaking gewoon weer even opfrissen.

Het Romaanse schip binnenin is redelijk sober en donker door de kleine raampartijen.

Buiten wandelen we via de Coeur terug en lopen een expositie in over de geschiedenis van parfum en de rol daarbij van deze Abdij. Naast het distilleren van de likeur La Maltine, werd op de Abdij namelijk ook parfum geproduceerd vanaf de Middeleeuwen. Destijds werd parfum als een farmaceutisch middel gezien en omdat hier al vanaf het vroege begin een groot hospitaal was gevestigd werd het als nuttige geurstof ingezet.

Maandag 8 april  - Cousance

Saint-Antoine-l'Abbaye - Cousance  205  km  ⛅☀️ 25°C

Als we in het dorpje langs de sleetse Mairie rijden met haar nauwelijks zichtbare vervaagde credo op de voorgevel moet ik onwillekeurig glimlachen. Vrijheid om te manoeuvreren is er niet in dit gehucht, het is hier echt verrekte smal. Voorts is het toch al niet egale wegdek extra voorzien van enorme verkeersdrempels en andere hobbel-obstakels. En van enig broederlijk verkeersgedrag is ook géén sprake, Fransozen toeteren snel en zijn ongeduldig. Ook de boer die met zijn immense trekker komt aanscheuren is het oneens met de situatie, momenteel géén Liberté, Égalité en Fraternité voor hem. Hij en zijn boerenkompanen hebben persoonlijk uit protest ook hier de plaatsnaambordjes ondersteboven gehangen. Overigens amuseren we ons uitstekend op de hele kleine binnenweggetjes.

Het is soms wel klunen, maar je krijgt er veel voor terug en echt haast hebben we niet. Die beloning daar draait het om. Werkelijk prachtige doorkijkjes in het landschap om ons heen, nauwelijks ander verkeer en op de kleine slingerende route ben je omsloten door natuur, wat een heel fijn gevoel geeft. De zon doet haar uiterste best door het wolkendek heen te prikken en later op de middag lukt dat behoorlijk en loopt de temperatuur snel op. In Saint-Jean-de-Soudain stoppen we bij een gloednieuwe Intermarché met heel mooi assortiment en doen daar wat inkopen. En om de hoek vullen de dieseltank met een voor hier lage prijs van € 1,74 per liter.

Lac de Roybon - voor ons sweet old memories

Onze eerste overnachtingskeus in Coligny bevalt ons niet en bij de eerst-volgende mogelijkheid 6 kilometer verderop in St. Amour hebben we nul internetbereik. We rijden nog eens 12 kilometer door om in Cousance een plekje te vinden op een CP die wel aan onze criteria voldoet.

Uiteraard verkennen we het gehuchtje te voet, maar meer als een bescheiden gedateerd winkelstraatje en een 12e eeuwse kapel treffen we niet aan. Terug in de camper gaan de voetjes omhoog en keuren we een wijnaankoop van vandaag, een lekkere Côtes du Rhône Villages, heerlijk. Vanavond wat Netflix-amusement schat ik in.

Gevels in Cousance

Eglise St Julien

Dinsdag 9 april  - Préizerdaul

Cousance (Fr) - Préizerdaul (Lux)    491  km      🌦 15°C

Nadat het de gehele nacht al heeft gespetterd wekt het geen verbazing dat er donkere contrastrijke (zeg maar Hollandse 😄) wolkenpartijen zijn te zien deze ochtend, die weinig goeds voorspellen. Dat klopt overigens als een bus, er valt de nodige neerslag vandaag. Een deceptie? Welnee, we kunnen alvast wennen aan wat ons thuis te wachten staat.

Samson

Wel anticiperen we op de regenverwachting voor Dole vandaag en skippen een voorgenomen bezoek en overnachting. Dat houdt wel in dat we door al die nattigheid onze terugreis met een dag gaan bekorten. Het nieuwe scenario is dat we nu de terugreis in twee stukken gaan knippen en de komende nacht op een P 30 kilometer boven Luxemburg stad willen verblijven. Tot Nancy kiezen we weer voor de kleine binnenroutes, het rijden daarop bevalt ons prima.

Rivier Loue bij Vorges-les-Pins

De P in het dorpje Préizerdaul, voldoet uitstekend, ook weer proper, voldoende plek midden in het dorpje in een klein parkje. 

Woensdag 10 april  - Rheden

Préizerdaul (Lux)  - Rheden     360  km    ⛅ 17°C

We willen het laatste stukje naar huis bijtijds aanvangen en om 8 uur verlaten we het nog stille dorp nadat we eerst snel nog wat plaatjes schieten rondeom de P. 

De eigenwijze navi's pogen ons in eerste instantie zijwaarts de grens over te drukken direkt België in, om ons vervolgens via Martelange en de E25 naar Luik te dirigeren. Dat is niet naar onze goesting, wij willen het eerste gedeelte van onze laatste reisdag op de binnenweggetjes van Luxemburg verpozen. Uiteindelijk lukt het om de navi's zodanig om de tuin te leiden dat we een leuke route krijgen voorgeschoteld helemaal naar het noordelijke puntje van het Groothertogdom. Die wegen slingeren weliswaar fors en zijn niet altijd breed, maar hebben wel een uitstekend wegdek, er is vrijwel géén ander verkeer en er zijn bijna géén rotondes 😄. In Wiltz stoppen we bij een Bäckerei voor wat 'knusperigen Schnittbrötchen' voor straks en in Troivierges het laatste dorp voor de grens met België tanken we af, dieselprijs € 1,59 per liter.

Over de grens duiken we het Duitstalige Ostkanton in, een streek die na WOI aan België werd toebedeeld. Vlak voor Sankt Vith gaan we de snelweg E42 op, die ons door het zwaar geaccidenteerd heuvellandschap naar de noordzijde van Luik voert. Rondom deze stad worden we toch weer verrast door de onbeholpen staat van de snelweg. Met de ogen strak gericht op het soms deplorabele wegdek, proberen we de echte boosdoeners, gaten van soms wel twintig centimeter diep 😖, te ontdekken, pfffffffff.

Home sweet home

Nu tijd om de sociale contacten thuis, familie en vrienden op te pakken, voordat de volgende campertrip weer lonkt 😄.