Deel 8 - najaar 2023

Dinsdag 10 oktober - Orfano

Orfano ☀️ 31°C

We zijn lui en doen alles in slowmotion en dat bevalt goed 😎. Dit is zo'n heerlijk plekje, dat we vandaag hier blijven staan! De douche functioneert naar behoren en het LPG vloeit rijkelijk, de koelkast is steenkoud. Terwijl Marjos wat wandelt op het strand, werk ik de laatste zaken in het reisdagboekje bij en bereid ik de te plaatsen tekst op de site voor, we zijn weer helemaal bij. Een omeletje maken voor de lunch is geen straf, we zijn even restaurant-moe. Uiteraard smaakt die heerlijk. Lekker buiten in het zonnetje met een glaasje gin-tonic, genieten. De zon gaat al weer redelijk snel onder. De avondmaaltijd bestaat dit keer uit macaroni met vers bereide saus, njam njam. 's Avonds zien we het journaal op tv. De ontwikkelingen in het Midden Oosten zijn dramatisch, doden door Hamas in Israël en doden in de Gazastrook die bovendien in puin wordt gelegd, verschrikkelijke beelden.
Met een spelletje Skipbo besluiten we de dag.

Woensdag 11 oktober - Keramoti 

Orfano - Keramoti 113 km ☀️ 30°C

Na de camper te hebben afgeserviced bij een tankstation, passeren we de afslag naar steden met een bekende historie. Zo ligt op slechts 10 kilometer de ruïnes van Phillipi, waar het christendom voor het eerst voet kreeg op Europese bodem en even verderop de grote stad Drama. Hier speelden zich na de opstand tegen de Bulgaarse bezetting in 1941 een waar drama af toen de Bulgaren overgingen tot zware repressailles. Wellicht doen we deze steden op onze terugweg aan, nu rijden we verder door de bergen.

Beneden ons ligt Kavala, een wat grotere stad in een baai aan zee. Duidelijk herkenbaar zijn de op een hoogte gelegen oude burcht en het grote oude aquaduct. Eenmaal onder aangekomen in de stad parkeren we de camper op de P van een klein verborgen strandje pal naast de haven. Badgasten liggen te bakken in de zo'n op een lakentje of dobberen in zee, niet verwonderlijk, vandaag wordt wederom de 30°C aangetikt.

Wij lopen de stad in om het vlakbij gelegen aquaduct van dichtbij te bekijken. Eerst botsen we op een kerk de Agios Nicolao (H.Nicolaas) waarvoor een groot mozaïektableau is geplaatst. Het verhaalt de komst in het begin van onze jaartelling van apostel Paulus in deze stad, toen al 700 jaar oud en Neapolis geheten, om het christendom hier te verspreiden. En vanaf die tijd en gedurende de Byzantijnse periode werd de stad Christoupolis genoemd. Pas later tijdens en na de Ottomaanse tijd kwam de naam Kavala bovendrijven.

Tijdens die periode, is ook de 16e eeuwse Kamáres, het grote aquaduct neergezet. Als we het in ons vizier krijgen moeten we concluderen dat de Turkse ingenieurs van destijds een slechte kopie van de veel oudere, maar elegantere Romeinse bouwwerken tot stand hebben gebracht, met als resultaat een plompe massieve constructie.

We dwalen wat door de stad en stuiten op een gehavend standbeeld van een soldaat van begin 20e eeuw, met daarnaast een plaquette met een intrigerende boodschap. Kern hiervan is het uitgangspunt dat door verschrikkelijke gebeurtenissen te memoreren, het als leidraad kan dienen om toekomstige conflicten te voorkomen.  " The best way to forget .. is tot remember ".  Al met al kan dit worden vertaald als een vurig pleidooi voor vrede in de Balkan wat altijd al een smeulend kruitvat was en eigenlijk nog steeds  is. 

Ik trek meteen een parallel met de huidige situatie in het Midden Oosten, waar het aangestoken lont nu tot explosieve ontwikkelingen leidt.Aan de overkant zie ik een bewegwijzering met de juiste samenvatting (een) DRAMA.

Als we onze slentertocht voortzetten kom ik op het lumineuze idee om mijn haardos in gareel te laten brengen en gaan aldus op zoek naar een geopende kapsalon. Bij de eerste zaak zijn alle stoelen vrij en zijn twee mensen bezig met het uitkammen van een plukje haarextensie, moet schijnbaar ook gebeuren. Op de vraag of zij mijn coupe nu kunnen bijwerken wordt verbaasd gereageerd, natuurlijk kan dat niet zonder afspraak 🧐. Mmm, rare kappers die Grieken. Of heeft het met de woensdag te maken, want alle kappers hier in de buurt zijn vandaag gesloten 🤔😠. Mission impossible wordt afgebroken en we recupereren op een terrasje met een lekkere cafeïne-injectie.

Met uitzicht op het eiland Thassos voert het stukje tolweg ons naar Keramoti, de havenplaats van waaruit veerboten naar dit mooie eiland vertrekken. Aan het eind van de middag komen we aan bij de haven, waar niet alleen veerboten, maar ook talloze vissersboten aan de kades liggen. Een veerboot gaat met gezwinde spoed en dofdreunende scheepsmotoren aan zijn overtocht beginnen en in de verte komt een ferry naar ons toe. Altijd fascinerend die havenactiviteiten. Een stukje verderop vinden we een prima plekje voor de nacht met uitzicht op alle bedrijvigheid recht voor onze neus, leuk. Omdat we pas morgen willen overvaren lopen we wel naar het ticketoffice. Daar vinden we niet alleen een tijdschema, maar ook een vriendelijke lokketiste die de prijs van de overtocht voor ons berekent, nl € 38,- .

P N40.856523 O24.698121 gratis met watertap

We gaan een hapje eten schuin achter onze standplaats in een restaurant wat bij een hotel hoort met de naam Philoxenia Sotiriadis, een hele mond vol. De porties heerlijke gebakken mosselen en friet zijn dat ook, de hoeveelheid is te groot voor ons 😄. De zoon van de eigenaresse is een vriendelijke vent en vertelt het nodige over de Turks klinkende muziek en eigenlijk iets over de geschiedenis van deze streek. Honderd jaar geleden werd dit deel van Macedonië Grieks en moesten de Ottomaanse inwoners terug naar Turkije. Veel Grieken moesten in diezelfde periode West Turkije ( het gebied rond Smyrna) verlaten en gingen hier wonen en brachten hun 'Griekse' muziek mee. Ach ja sentimenten over en weer. De rust is in de haven al neergedaald. Het bed lonkt.

Hotel Philoxenia Sotiriadis

Donderdag 12 oktober - Chrysi Ammoudia

Keramoti - Chrysi Ammoudia (Thassos) 17 km ☀️ 29°C

We ontwaken door een toenemend geluid van diepe bastonen die door de opbouw van de camper dreunen. Meeuwen die ons camperdak als uitkijkpost gebruiken maken zich met krassende nagels krijsend los en kiezen het luchtruim. Tijd om op te staan en ik zie door de voorruit een honderdtal meters verderop een rode op een UFO lijkende ferry voorbij stomen, de veroorzaker van het lawaai. In het zelfde tafereel gevangen ligt links een grote vissersboot, waarop de bemanning de visnetten aan het fatsoeneren is; een haven volop in bedrijf.

We hebben overigens uitstekend geslapen, prima plek, zeker als je wilt overvaren naar Thassos. We doen alles tempo doeloe, echt op het gemak. Even voor elven zetten we de camper in beweging en rijden de 400 meter naar het afvaartpunt. Een bemanningslid wijst naar het ticketkantoortje en geeft aan dat de boot over 2 minuten vertrekt. De vriendelijke lokettiste herkent me van gisteren en zwengelt al tickets uit de printer, "€ 38,- please". Een halve minuut later rijd ik het grote vrijwel lege autodek op en wordt op een plek gedirigeerd. Achter ons wordt de klep al omhoog getrokken en de trossen losgegooid.

We klimmen vanaf het autodek naar het bovendek en hebben een goed uitzicht over het naast ons verdwijnende Keramoti. Recht voor ons torent Thassos met zijn bergen hoog op. In de lege lounge bestellen we bij de bar een lekkere cappuccino en stappen daarmee het dek op en genieten in een lekker zonnetje van het vaartochten en de scenery. Ondanks dat de overtocht nog geen half uur duurt kan ik mij nauwelijks voorstellen dat het schip met een handjevol passagiers en een stuk of tien voertuigen momenteel rendabel vaart. Ik denk dan ook dat zeer binnenkort het aantal afvaarten aanzienlijk gereduceerd gaan worden, het toeristenseizoen is echt voorbij. Als de laatste slok koffie naar binnen is gegleden, is het tijd het autodek op te gaan en te debarkeren.

500 meter verderop parkeren we de camper, om vervolgens zo'n zelfde afstand te voet af te leggen naar de ruïnes van de Agora en tempels van het oude antieke Thassos. De ruïnes laten niet meer dan een grondplan zien van het oude grote plein en de paar zuilen geven een idee van de galerijen die het omringden. 

Het naastgelegen archeologisch museum geeft veel informatie over het ontstaan, de bloei en teloorgang van de antieke stad. Zeer in het oog springend, eigenlijk niet over het hoofd te zien, is het kolossale marmeren beeld in de entree van het museum. Het is een zogenaamde Kouros, een figuur van een jonge man die in zijn armen een ram vasthoudt,  een uniek stijlelement. Daarnaast worden vele bijzondere vondsten tentoongesteld, met name de marmeren beelden markeren het historisch belang van Thassos. 

Het marmer wat hier op het eiland gevonden wordt, heeft namelijk een hoogstaande kwaliteit. Niet alleen fameus in de Hellinistische tijd maar ook tijdens de Romeinse en Byzantijnse bloeiperiode. Rijke Romeinse families eisten dat hun baden met Thassos-marmer werden afgewerkt.

Na een goed half uur lopen we terug en gaan voor de lunch op het terras zitten van restaurant Mylos. De gehaktrolletjes in tomatensaus en de gevulde tomaat en paprika smaken uitstekend, maar is tesamen met het brood en de aardappelen weer veel te veel. We reizen verder op de kustweg met de klok mee naar een vijf kilometer volop in bedrijf zijnde marmersteengroeve. Want ook vandaag de dag vindt het kwaliteitsgesteente zijn weg over de hele wereld en vormt het naast toerisme een waardevolle inkomstenbron. 

De werkzaamheden in de grote steengroeve zijn best spectaculair om te zien, wat een omvang!

We slingeren verder omhoog naar zo'n 1100 meter en hebben bij de afdaling een prachtig uitzicht op een plaatsje beneden aan zee, nog niet wetende dat dit onze overnachtingsplaats gaat worden. Eerst komen we in het oude dorp Panagia hogerop gelegen in het binnenland en doorkruisen het via smalle straatjes en parkeren aan de andere zijde bergop. Te voet dalen we af het dorp in om de bronnen naast de kerk te bezoeken, op één punt ontspringen er zelfs drie. Het plaatsje is rond dit tijdstip van drie uur redelijk uitgestorven en behalve tientallen katten zien we niemand. De bronnen zijn best wel teleurstellend, uit één stroomt water, uit een tweede komt een zielig straaltje en uit de derde niets.

Weer terug boven bij de camper gaan we een overnachtingsplek zoeken en we rijden naar het Gouden strand in de mooie baai van Chrysi Ammoudia. In het seizoen zal het hier waarschijnlijk vergeven zijn van de toeristen, nu is vrijwel alles gesloten op een enkel hotel restaurant na. Daar vlakbij vinden we een uitstekende plek op het begin van de pier. Wel met  vijftien meter terug een verbodsbord om hier te kamperen, maar we denken niet dat dit in het stille naseizoen problemen geeft. De enige andere mensen die we hier zien zijn, zijn een hengelaar op de pier en een gezin verderop het strand.

P N40.7321 O24.76263 gratis met watertap en stranddouche

Direkt achter de camper is een kraan met drinkwater aldus een perfecte plek om ons watersysteem vanavond in de week te zetten en morgen door te spoelen. Nu springen we in onze zwemkleding en waden vanaf het strand door de stevige golven om een verkoelende plons te nemen, heerlijk. Het zout en zand spoelen we weg onder de stranddouche 10 stappen van de camper vandaan, toppie! Beentjes omhoog en relaxen en oja de watertank en leidingen met speciaal cleaningspul in de week gezet. Als de hengelaars verdwijnen, is het leeg en zakt de zon weg.

Heerlijke dag, heerlijke plek!

Vrijdag 13 oktober - Limeneria

Chrysi Ammoudia - Limeneria 97 kilometer ☀️ 29°C

Het daghet in het Oosten. Het eerste licht van de nog net verborgen zonsopgang creëert een prachtig kleurenspectrum in de lucht boven de horizon en biedt een adembenemend wow-perspectief vanaf onze standplaats. Het vormt ook het sein voor de eerste vogeltjes om met hun fijne toonladders het rustgevende geluid van het ruisen van de zee op te luisteren. Het maakt me ook bewust van de schoonheid van dit plekje, zo zijn er niet veel.

Zonsopkomst

Als de zon echt zijn intrede heeft gedaan, gaan de armen uit de mouwen, werk aan de winkel. Met verschillende doorspoelbeurten en steeds opnieuw vullen van de watertank klaar ik het reinigingsklusje, wel daardoor een nieuwe rivier vormend die nu stroomafwaarts de pier op stroomt 🤭.

Na onze ochtendroutine te hebben doorlopen gaan we onderweg en belanden nog steeds met de klok meerijdend wederom in Panagia en doen daar een bakker aan. Buiten op straat bevestigt een local, dat de veronderstelling van TomTom dat deze de weg verderop aan de kust gestremd is door werkzaamheden klopt. Dat betekent om Aliki te bereiken hier 24 kilometer zuidelijker, we terug moeten naar Thassos stad en via de andere kant van het eiland (tegen de klok in) zullen moeten rijden, ergo een afstand van 68 kilometer. Maar tijd is niet ons probleem, dus keren we om en nemen de omweg voor lief. Het geeft meteen gelegenheid goed te bekijken waar interessante zaken zich op de route bevinden, zeg maar een voorverkenning. 'Elluk nadeel hep zun voordeel' toch? 😄.

                                                   Thasou Limenarion                                                                                                                                    Thasanas Beach

De noordkant van het eiland met zijn heuvels, baaitjes en pijnboombossen met doorkijkjes op de mooie blauwtinten op van de zee is bekoorlijk. Wel zijn er veel hotels, guesthouses en campings, overigens nu allen gesloten. Maar toch doen die nu en zeker in het toeristenseizoen de idyllische setting geen goed. 

Glikadi Beach

Meest noordelijke punt van Thassos

De oostkant met best wel wat plaatsjes is veel vlakker en oogt wat saaier ook al omdat de weg hier niet aan de kust komt. Wel passeren we hier soms eeuwenoude olijfbomen met dikke grillige stammen.

Oude olijfbomen, (marmer) rotswanden en naaldbomen wisselen elkaar af op de route

Skala Marion  -  Fari Beach

Even voor Skala Marion loopt de weg weer langs de kust wordt het terrein weer meer geaccidenteerd. Na een klimmetje ontwaren we een mooi plekje om onder olijfbomen gezeten te lunchen met een fantastische uitzicht.

Lunchplekje

De slingerende kustweg met zijn stijgingen en dalingen aan de zuidkant van het eiland zet de genieten-stand weer wagenwijd open, wat is het hier mooi. Het nonnenklooster Archangelou Mikaelos ligt vanaf de overzijde van de baai fraai tegen de berg aangeplakt, maar is vanmiddag gesloten. We zijn niet echt treurig, de reviews zijn wisselend en foto's maken is ten strengste verboden.

Holy Monastery of the Archangel Michael tegen rotswand

Livadi Beach

Vijf kilometer verderop bereiken we eindelijk Aliki, een (geaccidenteerd) schiereiland met daarvoor beneden ons een lieflijk baaitje. Over het schiereiland verspreid bevinden zich archeologische opgravingen van het antieke Alykos met ruïnes van Griekse en Romeinse tempels, maar ook een de resten van een vroeg christelijke basiliek. Maar bovenal zijn er oude marmergroeven, die deze plek in de Oudheid zijn aantrekkingskracht gaf. 

Bezoeken kan alleen te voet, we moeten de camper hier achterlaten. Marjos doet een dappere poging mee te gaan, maar haakt af bij het zien van de toch wel wat steile klauterpartijen die moeten worden ondernomen. Zij gaat terug en ik storm in een hogere versnelling over de site en maak een compleet rondje langs alle hoogtepunten. Het brengt een goed inzicht dat mede door de geografische ligging marmer-productie in de Oudheid hier een schot in de roos was. Marmergroeven direkt aan het water, met hier en daar zelfs nog een tijdens produktie gebroken zuil, gaven als voordeel dat verschepen relatief een appeltje-eitje was. Met een dampend hoofd en lijf kom ik weer terug bij de camper en deel in het kort mijn ervaringen.

We draaien om en rijden weer met de klok mee het eiland om, passeren het nog steeds gesloten klooster, op zoek naar een plek om te overnachten. Het blijft een leuke gewaarwording dat de rijrichting andersom weer tot verrassende andere uitzichten leidt, 😎. Na een tweetal mindere plekjes te hebben bekeken arriveren we in de haven van Limeneria. Daar vinden we een goede plaats op het marmergrint van een fors parkeerterrein in de beschutting van grote marmerblokken van de pier, recht tegenover het kasteel van Seidl. We gaan er wel van uit dat het irritante lawaai van een grote booropstelling even verderop, vanavond tijdig stopt. 

P N40.624875 O24.573909 gratis met voorzieningen.

Veel restaurantjes zijn zo laat in het seizoen gesloten, maar Google heeft toch nog wel wat suggesties hier niet ver vandaan. Over het glinsterende grint gaan we op pad. Onze eerste keuze blijkt 10 meter van het helse kabaal makende boorapparaat te staan, wegwezen hier. Op gepaste afstand met voldoende lawaai-brekende gebouwen ertussen komen we terecht op het terras van taverne Mouragio.

We volgen de suggestie van één van de geposte reviews en bestellen gerookte aubergine met croutons, honing, zachte kaas en pistachenootjes en die is inderdaad goddelijk 😋😋. Als tweede lukraak de tempura gamba's met chilisaus, kinoa, sla en ananaspartjes, wederom fantastisch!

Qua hoeveelheid is het ook precies meer dan voldoende. We spoelen de heerlijkheden weg met goede witte wijn. Natuurlijk krijgen we bij de rekening van € 29,- ook nog een paar zoete desserthapjes van het huis, ook die kunnen alle kwaliteitsoordelen uitstekend doorstaan. Terug in de camper borrelen we nog wat na voordat we voldaan onderuitgaan.

Zaterdag 14 oktober - Thassos

Limeneria - Thassos stad 64 km ☀️ 28°C

Grillig en dikbuikig staan ze daar tussen hun soms veel slankere lotgenoten. Zij hebben ondanks alle afslankkuren, van in sommige tijden ernstige tekorten aan voedsel en vocht, niets aan hun zwaarlijvigheid ingeboet. Sterker, hun omvang neemt nog steeds toe. We zijn op weg zijn naar Maries, een gehuchtje midden op het eiland. Na Limeneria via een slinkse route te hebben verlaten, doorkruisen we eeuwenoude olijfboomplantages. Vooral de dikke stammen van oudere exemplaren met hun surrealistische kronkelige vormen springen in het oog en verleiden ons om met speurende blik op zoek te gaan naar nog mooiere dikbuikige evenknieën. Prachtig, we genieten volop.

Ook al omdat er af en toe honderden vrolijk gekleurde bijenkasten onder en tussen de olijfbomen zijn opgesteld.

Maries is een klein slaperig bergdorpje met nauwelijks vijftig huizen en is één van de oudste nederzettingen van het eiland. Het ligt onder de berg Ipsarion met 1200 meter het hoogste punt van het eiland. Het wordt omringd door een ravijn met oude verlaten ijzermijnen. Wellicht vanwege het feit dat in het seizoen hier toeristen doorheen komen op weg naar de watervalletjes 2½ km verderop, telt het dorp meer horeca uitspanningen dan voor eigen dorpsgebruik rendabel is. Wij besluiten de watervallen niet aan te doen, het steile smalle steenslag weggetje lijkt minder geschikt voor onze dikbuikige camper 😄.

Wel schuiven we voor de lunch aan op het terras van taverne Bethel, zeer tot genoegen van de uitbater. Als enige klanten, misschien wel van de dag, stuwen we onverwacht zijn dagomzet omhoog. Een menukaart, uhh nee, die heeft hij niet. In plaats daarvan somt hij keurig drie gerechten op die vandaag geserveerd kunnen worden, griekse salade, tzaziki en souvlaki met friet, oja en geroosterd brood. Het klinkt goed en zijn eega in de keuken gaat ermee aan de slag. Een karaf witte wijn met het brood, olijfolie en tzaziki staan snel op tafel, spoedig gevolgd door de salade en souvlaki. Al met al eerlijk en lekker voedsel, maar wel weer to much ofschoon we slechts één portie per gerecht hebben besteld om dikbuikigheid te voorkomen 😂. De rekening valt ietsepietsje hoger uit dan wij gewoon zijn de afgelopen tijd, waarschijnlijk zijn we de laatste toeristen van het seizoen.

We maken nog een klein wandelingetje door het piepkleine gehucht en behalve veel katten is het uitgestorven. 

De rit weer omlaag van de berg hernieuwt het uitzicht op het olijfbomenwoud en voert ons naar Trypiti beach een mogelijke plaats voor de overnachting.Opzij van het strand heeft de zee een wonderlijk fenomeen gecreëerd waardoor een smalle doorgang onder rotsen van een lage heuvelrug is ontstaan met een waterbekken, best mooi. Maar, toch achten we deze kleine parkeerplek aan het einde van een doodlopend weggetje temidden van gesloten en verlaten vakantiebebouwing minder geschikt voor de nacht.

De reis wordt voortgezet naar Thassos stad. Daar niet ver van het embarkatiepunt van de veerboten naar Keramoti krijgt de camper een plek op een grote parkeerplaats met uitzicht op de haven. Prima voor de komende nacht, overvaren willen we pas morgen. In de avond zorgen wat luchtige tv-programma's voor wat vertier. En als de laatste ferry's zijn weggevaren verstommen geluiden en valt de nachtelijke stilte in.

P N40.779698 O24.706702 gratis geen voorzieningen

Zondag 15 oktober - Keramoti 

Thassos stad - Keramoti 3 km ☀️27°C

I am totally in love! Natuurlijk ook op Marjos ❤, maar daarnaast heeft zich een verliefdheid ontwikkeld op een oude Rotterdamse. Ze proeft doorleefd, ik vreet haar op, ik lust haar rauw. Hoogstwaarschijnlijk gaat dat leiden tot een kortstondige affaire. Voordat zich hele verkeerde ideeën gaan ontwikkelen als ik vertel ook nog haar ziltigheid te waarderen, voor de goede orde ik heb het hier over Oude Rotterdamsche kaas. Het van huis meegenomen stuk kaas is afgelopen week uit haar vacuüm jasje gehaald en inmiddels geslonken tot een klein restant 😪, waarvan we nog hooguit een dag of twee kunnen genieten. Dat doen we in ieder geval nu aan het ontbijt.

Ondanks dat het vandaag de dag des Heeren is, varen de veerboten onverminderd in grote getale af en aan. Hengelaars, zondagochtend flaneerders mengen zich ook in het gewoel, zodat er toch wel sprake is van enige leven in de brouwerij. Even over elven melden wij ons bij het ticketoffice en krijgen voor wederom € 38,- toegang tot de overtocht. In een stief half uurtje varen we met de rode UFO, Anassa genaamd naar Keramoti op het vaste land.

Ook al omdat het vandaag nog mooi weer is, de vooruitzichten zien er minder goed uit en we graag in de relax-mode willen blijven, zetten we de camper neer op het levendige strand naast de haven. Dagjes-badgasten en een handjevol camperaars focussen zich volledig op zalig nietsdoen, afgezien van een verkoelende plons in zee. Bootjes kijken kan ook, want enige honderden meters verderop varen in een niet aflatende stroom de veerboten voorbij. We hebben nog een leuk en onderhoudend gesprek met de Nederlandse camper buurman. Hij heeft een paar dagen geleden als reisbegeleider de NKC Turkijereis volbracht en is nu op de terugreis. 

P N40.856451 O24.694764 geen voorzieningen

Muskieten die tot bloedens toe volop in de aanval gaan maken een einde aan het onderonsje en we vluchten de camper in. Daar elimineren we de laatste paar meegelifte steekexemplaren. De avond valt dan rap en de beentjes gaan omhoog, lekker niets doen.

Maandag 16 oktober - Krinides

Keramoti - Krinides (Philippi) 62 km ⛅ 26°C

Vanmorgen toch wel enige paniek in de tent. Hete stoom uit de fluitketel kwam over de hand van Marjos, uiterst pijnlijk. Ondanks koeling toch afwachten hoe zich dat ontwikkelt. Rond een uur of 11 draaien we de contactsleutel om en gaan en route. In Chrysoupoli vullen we bij de Lidl de voorraden aan en rijden vervolgens door naar Philippi, de archeologische opgravingsite bij Krinides, waar we op de grote parkeerplaats ook kunnen overnachten.  Ik koop een toegangskaartje (€ 3,-) en ga de opgravingen en bijbehorend museum bezoeken. Marjos voelt zich minder goed en blijft rustig in de camper lezen.

Historisch gezien is Philippi een belangrijke plek met een boeiende geschiedenis. Gesticht door Thasianen (mensen van Thassos) veroverd door Philippi II, vader van Alexander de Grote vanwege de nabijgelegen goudmijnen en vervolgens geconfisqueerd door de Romeinen 168 BC. Op de direkt naastgelegen vlakte vond in 42 BC de immense slag van Philippi plaats die een einde maakte aan de Romeinse burgeroorlog. Daarbij versloegen de legers (100.000 man) van Marcus Anthonius en Octavius (de latere keizer Augustus) de legers (100.000 man) van Brutus en Cassius de moordenaars van keizer Julius Caesar, die beiden omkwamen.

Omstreeks 49 AD bezocht apostel Paulus de stad en stichtte de eerste christelijke gemeenschap op Europese bodem en werd hier de eerste kerk gebouwd. In de loop der eeuwen werden aan de stad talloze grote basilieken toegevoegd en tijdens de Byzantijnse periode wedijverde Phillipi met o.a. Constantinopel. In het begin van de 7e eeuw werd de stad verwoest door een aardbeving. Zo'n 2 eeuwen later werd de stad opnieuw herbouwd en versterkt en bleef het belangrijk in het Byzantijnse rijk. Na de 15e eeuwse werd de stad verlaten en bleven er alleen ruïnes over. 

De opgravingen zijn ongeveer 100 jaar geleden gestart en duren tot op de dag van vandaag voort. Ik wandel een aantal uren over de zeer interessante site met zijn vele markante opgravingen en bezoek ook nog het kleine museum.

Terug in de camper ondervinden we wat haperingen in het 12V-systeem, de accu's vallen terug in amperage, mmmmm . Marjos is nog steeds wat aangeslagen door het stoom-voorval. De avond valt snel en we gaan vroeg te bed.

P N41.011902 O24.2882 gratis enige voorzieningen