Routeoverzicht deel 8

Woensdag  6 april - Cortegana (Sp)

Castro Verde - Cortegana (Sp)   159 km     ☀️20°C    

Vanmorgen alles tempoe doeloe, rustigjes aan. Buiten in het zonnetje met de NL-buren uit Almere een kop koffie gedronken en na het servicen rijden we vervolgens weg. Bij de Intermarche wat boodschappen ingeslagen, dat is weer nodig, het eten raakt op.  Dan uiteindelijk, onderweg, we willen Mina do Sao Domingos tegen de Spaanse grens bezoeken, waar ruïnes van een mijn zijn. We duiken meteen een kleine binnenweg op en rijden oostwaarts in een mooi landschap en vrijwel geen verkeer.

Velden staan prachtig in bloei in de kleuren geel en wit of een mix van die twee, waarin klaprozen als opvallende eyecatchers eruit springen. We maken een lunchstop met voor de verandering is lekkere knapperige broodjes, waarbij we geen zaag nodig hebben 😄

In het plaatsje Mina de S. Domingos parkeren we de camper bij een serviceplek en wandelen naar de lager gelegen ruïnes van het mijncomplex een kilometer verderop. Deze was al in de Romeinse tijd in gebruik, toen men goud en zilver dolf. Eeuwen later in 1858 werd de mijn  door de Britten professioneel mechanisch opgetuigd voor de winning van kopererts. Eerst door tunnelmijnen met een diepte tot 150 etages en later door open dagbouw.

Na WO I schakelde men over op winning van pyriet als basis voor zwavel. Voor het omsmelten en zuivermaken waren zeer grote hoeveelheden water nodig. Dit proces veroorzaakte door vorming van zwavelzuur een enorme vervuiling van grond en omgeving. Ook kregen mijnwerkers te maken met toenemende gezondheidsklachten. In 1966 werden de mijnactiviteiten gestaakt. Het zorgde voor een desastreuze werkeloosheid in de regio. In het dal liggen vele vervallen complexen die bij het mijncomplex behoorden. Altijd indrukwekkend om de 'skeletten' van industriële gebouwen te zien, die door de kenmerkende stalen mijntoren een herkenbare oorsprong hebben. We slalommen wat door het gebeuren heen en maken heel wat foto's. 

Op deze serviceplek kunnen we niet blijven staan, dus stellen we de Navi's in op een CP tussen Serpa en de Spaanse grens, in Vila Verde de Ficalho. De weg er naartoe is echt slecht, het verval van de regio dreunt bij wijze van spreken door de camper heen.

In Vila Verde aangekomen staken we op een gegeven moment de rit door het stadje naar de CP. We lopen steeds vast door omleidingen en te smalle straatjes en bochten. De eerstvolgende wellicht mogelijke overnachtingsplek ligt in Spanje, in Aroche, maar daar aangekomen is snel duidelijk dat we ook hier niet kunnen overnachten.

Donderdag  7 april - Castano del Robledo

Cortegana - Castano del Robledo 29 km    ☀️22°C    

Door het uur tijdsverschil gaan we nu pas te maken krijgen met de gevolgen van zomertijd. We hebben na de omschakeling vrijwel steeds in Portugal gebivakkeerd en dus een week langer tijdsneutraal doorgebracht. Gevolg is dat we wat later zijn deze ochtend. We willen hier niet nog een nacht doorbrengen, ook al omdat we niet verwachten dat Cortegana behalve de hooggelegen burcht iets bijzonders heeft te bieden.

De Navi's stellen we in op Almonaster la Real en we tuffen dwars door het Middeleeuwse centrum van Cortegana omhoog. Als we daar de bebouwing verlaten krijgen we een prachtig en vrij uitzicht over de stad en de burcht die daar bovenuit torent.

We rijden kalmpjes verder over een lieflijk miniweggetje wat zich door het in het zonlicht badende berglandschap van de Sierra de Aracena heenslingert. Na 12 kilometer arriveren we in Almonaster. Het lukt ons de camper weg te proppen op een parkeerplaats die duidelijk niet bestemd is voor dit soort formaat voertuigen, maar hij staat zo niet in de weg. Boven het stadje ligt het eigenlijke doel van ons bezoek, de Mezquita, de Moorse moskee met minaret uit de 10e eeuw, die ook wel de kleine variant wordt genoemd van die in Cordoba.

Hier wordt de vredige setting alleen onderbroken door de vrolijke schermutselingen van talloze zwaluwen die om en door het gebouwtje scheren, andere bezoekers of mensen zijn er niet, wat een rust! De moskee is vrij te betreden en we lopen het eenvoudige complex in. In het kleine intacte interieur staan de bekende moorse bogen die door zuilen worden ondersteund en de gelijkenis met Cordoba, weliswaar in dit miniformaat is treffend. In tegenstelling tot vele andere moskeeën is het nooit omgebouwd naar een kerk en heeft het zijn oorspronkelijke inrichting behouden, een pareltje! De deur van de minaret zit op slot, daar kunnen we niet in, net als de tegen de buitenzijde gebouwde kleine stierenarena, ook die is gesloten voor onze nieuwsgierige ogen.   

We wandelen de heuvel af en zetten ons na een bezoek bij de bakker neer op een buitenterrasje in het zonnetje. We genieten daar van de lunch, wat heerlijke tapas salades en koffie. Dan gaan we op zoek naar een plek om te overnachten. 

Almonaster

Vanmorgen al wat huiswerk gedaan naar aanleiding van de ervaringen van gisteren en diverse mogelijkheden opgeslagen. De eerste P 8 kilometer verderop in Santa Ana la Real, met goede referenties, wordt het niet, het terreintje is met een ketting afgesloten. Op de volgende in Castano del Robledo kunnen we wel terecht. Weliswaar staan er op het kleine onverharde parkeerterrein pal naast de weg een touringcar en twee auto's maar het lukt ons om erbij te gaan staan. Hier overnachten geeft ons een goed gevoel, zelfs nadat bus en auto's zijn vertrokken en we alleen overblijven. Heerlijk buiten gezeten in het aangename zonnetje, hier kom je tot rust.

Vrijdag  8 april - Aracena

Castano del Robledo - Aracena    24 km    ⛅19°C

De ochtendkilte maakt al snel plaats voor betere temperaturen en we maken een wandeling door het idyllische dorp, met zijn fraaie geplaveide straatjes. De in patroon gelegde ingemetselde steentjes zien er niet alleen mooi uit, maar hebben waarschijnlijk ook hun praktisch nut bij vorst in de winter.

Castano del Robledo

Castano is een bekend middelpunt voor bergwandelaars, dat is überhaupt een bezigheid waarvoor de hele regio van de Sierra Aracena bekend staat. Maar nu is het stil op straat, de weinige mensen die we tegenkomen groeten ons vriendelijk. 

Rond het middaguur starten we onze camper en verlaten deze fijne omgeving, On y va! Een paar kilometer verderop bij een camping storten we de wctank af, want serviceplekken zijn in dit gebied slechts sporadisch te vinden. 

Ook hier in Alajar straalt alles rust en vredigheid uit. En ondanks de aanbevelingen uit de reisgids zijn er geen of nauwelijks toeristen. Wel enkele wandelaars, herkenbaar door hun schoeisel en rugzak. Inderdaad dateren de huizen van langer geleden en is de bebouwing onveranderd, maar verdere bezienswaardigheden zijn er niet. Op een terras op het pleintje voor de Ayuntamiento nemen we een drankje, een cana en een witte wijn, onderwijl rustig de lokale mensen aan de andere tafeltjes observerend.

Zaterdag  9 april - Castilblanco de los Arroyos

Aracena -   Castilblanco de los Arroyos    89 km  ⛅20°C      

Vanmorgen vroeg de kwalificatie F1 in Australië bekeken. Max vindt zijn auto nog niet helemaal top, desondanks 2e achter pole-sitter Leclerc. Tijd om de benen te strekken, we lopen eerst de naastgelegen markt op. Veel bijzonders is het niet, maar Marjos snuffelt toch wat tussen de kleding die wordt aangeboden. Wat meer richting centrum zetten we ons neer op een buitenterras van een drukke Churreria. 

Wat verderop in het centrum nemen terrasjes en restaurantjes behoorlijk toe. Dat heeft Aracena te danken aan de toeristenstroom voor de Gruta de las Marvillas - de grot der wonderen die onder het centrum van het stadje ligt. De druipsteengrot heeft een gangenstelsel met zalen van ca. 1 kilometer. We voelen geen behoefte om het wonder met eigen ogen te aanschouwen en in de lange rij aan te sluiten. We doen nog wat winkeltjes aan, kopen een brood en gaan terug.

Centrum Aracena

Het weer gaat betrekken, dus van buiten zitten gaat niet veel komen en we besluiten te vertrekken. Na ampel beraad valt de keuze voor de volgende stop op Castilblanco de los Arroyos, waar een gratis CP ligt met alle voorzieningen, inclusief gratis elektra en sanitair. 

Rond vijven zien we Castilblanco tegen een heuvel voor ons liggen en niet veel later arriveren we op de keurige CP. We installeren de camper, o.a. de elektra, en trekken de scooter uit de garage. We rijden terug naar het centrum waar ons bij het doorkruisen van het stadje al de vele terrasjes waren opgevallen in het inmiddels zonovergoten weer. 

CP N37.66988 W5.987358 gratis alle voorzieningen incl. stroom

Onderuitgezakt sippend van ons lekkere drankje bezien we genietend alle activiteit om ons heen. Een paar tafeltjes verder wordt zelfs de verjaardag van een nu 9 jarig meisje gevierd. Veel mensen vieren het begin van de vakantie, de Semana Santa is gestart. Aan de overkant van het plein eten we nog wat tapas met brood. Terug bij de camper komt de Spaanse buurvrouw nog wat beppen en vertelt onder meer dat morgenmiddag om 12 uur een processie bij de grote kerk start. Er arriveren nog een paar campers, we gaan de nacht in met een halve bezetting van de CP.

Zondag  10 april - Castilblanco de los Arroyos

Castilblanco de los Arroyos     ☀️24°C

Ojee ! Ietsepietsje te laat wakker, ik heb net de start van de F1 GP Australië gemist. Snel gaan kijken, ontbijtje erbij, maar het is al snel duidelijk, Max komt echt pace te kort om Leclerc bij te houden. Autsj!! Hij valt ook nog in de 38e ronde uit, een totale afknapper. Later zal blijken dat dit letterlijk het mankement is voor de uitvalbeurt van Verstappen, een afgeknapte benzineleiding. Max is gefrustreerd en boos. We gaan onze gedachten verzetten. De buren, Belgen en Duitsers zijn al vertrokken als wij na de koffie te voet de kerk gaan opzoeken, althans afgaan op het getrommel van de fanfare in de verte.

Prachtige jurken, elegante mantelpakjes, stilettohakken, pakken met stropdas en kleine kinderen in stijve traditioneel nette kleertjes. Voor de kerk is het al een drukte van belang, waaronder veel kinderen die prachtige gevlochten gedroogde palmbladeren dragen, het teken van Palmpasen. Het straatbeeld roept wat jeugdherinneringen op toen ik als kind met een gemaakte en versierde palmpasenstok met broodkip rondliep. We voegen ons nu in de hoek van de Abuelos (opa's en oma's), daar vallen we met onze grijze haardos wat minder op 😁. Wij verheugen ons inmiddels in de bescherming van de plaatselijke Hermandad. Van dit kerkelijk broederschap hebben we tegen geringe vergoeding een lintje opgespeld gekregen, zodat wij als herkenbaar gerespecteerd lid kunnen meelopen in de optocht. Ter herinnering wordt ons ook nog een bidprentje overhandigd.

Het is een enorm houten plateau met een levensgroot beeldendecor van Jezus met palmtakken op een ezel, een blij kijkende koning (?) en een giga palmboom omringd door grote hoeklusters waarin brandende kaarsen zijn gestoken, wordt hier en daar nog aangepast en vergroot. Verborgen achter draperieen die van dit plateau omlaag hangen, zwoegen wel 40 Costaleros (dragers) onder het enorme gevaarte om het naar buiten te loodsen en te keren op straat. Ze worden met getrommel en veel applaus begroet. De explosie van al dit kabaal vormt het startsein voor het nerveus en waarschuwend geklepper van de ooievaars op hun nesten om deze dreiging te weerstaan. 

Na ruim een half uur haken we af en laten de gelovigen achter ons als we naar het centrale plein lopen. De drukte bij een tapasbar valt nu nog mee en vanwege de toenemende hitte van de zon, ja het is nu echt lekker weer, ploffen we neer aan een tafeltje onder een boom. Een vriendelijke ober voorziet ons snel van heerlijke tapas en wijn en we zijn klaar voordat de grote drukte, de processiegang is inmiddels beëindigd, echt toeslaat. Rond twee uur kuieren we op ons gemak de heuvel weer op naar de CP. Vanmiddag gaan we luieren, beetje lezen, zeg maar genieten van onze zondagsrust.

Maandag  11 april - Cabra

Castilblanco de los Arroyos - Cabra    178 km       ☀️22°C - 's avonds 🌧  

Fris en monter opgestaan, na een rustige nacht. Altijd weer een goed gevoel om onderweg te gaan, die nomadische inslag om van het reizen zelf te genieten blijft. Het aan de rand van het natuurpark Sierra Subbeticas gelegen Cabra wordt ons einddoel vandaag. De beide navi's worden zodanig ingesteld dat de rit er naartoe zoveel mogelijk via kleinere wegen plaatsvindt. Het is goed weer, de kleinere wegen zijn vooralsnog uitstekend te berijden en de omgeving is mooi. Na Palma del Rio arriveren we in Ecija en daar vullen we bij een Lidl onze voorraden aan. Vanuit deze stad kiezen we voor de route die wordt aangegeven door de Tomtom, in één rechte lijn naar Cabra over nog kleinere binnenwegen.   

De sinaasappelplantages maken steeds meer plaats voor oneindig lange rijen olijfbomen aanplant. Dat klopt, geografisch gezien naderen wij de rand van 's werelds grootste olijfolie produktiegebied, goed voor een kwart van al dit vloeibaar 'goud'. In Cabra rijden we langs een leuk gezellig pleintje door naar de andere kant van het stadje, waar niet ver van het ziekenhuis een goede CP ligt. Het duizenden jaren oude plaatsje Cabra heeft niets met geiten te maken 🤭, maar de naam vindt haar oorsprong uit  de Moorse naamgeving, Qabra. 

Een bezoek aan de plaatselijke VVV leert ons dat er vanavond twee processies, vanaf verschillende kerken om 8 en om 10 uur, gaan plaatsvinden die er spectaculair uitzien als we de plaatjes mogen geloven. Overigens worden er gedurende de Semana Santa hier 27 processies (!) door 27 kerkelijke broederschappen georganiseerd vanuit zo'n 8 kerken, aanvangstijden dag en nacht. Bij alle processies vestigen naast de grote decorstukken, de deelnemende Nazarenos (boetelingen) met hun lange gewaden en puntmutsen (caripotes) de meeste aandacht op zich. De aankleding vindt zijn oorsprong uit de tijd van de inquisitie, toen veroordeelden verplicht werden een puntmuts te dragen die gezicht, rug en borst bedekten. Door het dragen van deze puntmuts waren zij dichter bij de hemel, dacht men toen. Iedere broederschap heeft zijn eigen grote decorstukken en kleurstelling in de kostumering. Na een drankje op het Plaza Vieja keren we terug naar de camper om te eten en ons om te kleden voor een lange avondsessie. De risotto met champignons smaakt uitstekend en na de koffie is het Vaya con Dios met ons scootertje en op naar de eerste kerk, Nuestra Senora de los Remedios.

De nauwe straatjes op de route van de processie zijn al gevuld met mensen. Voor de kerk staan al de eerste rijen puntmutsen, zwarte kappen, zwart gewaad en paarse hes. Ertussen lopen ook kleine kinderen in dezelfde gewaden maar zonder muts. Als er een belletje klingelt schuift de stoet op zodat achteraan aanvulling kan plaatsvinden. Wij wandelen alvast naar de 1e hoek waar de processie zich straks omheen moet wringen en vinden een plaatsje tussen de mensenmassa. De kaarsen die de Nazarenos dragen in grote kandelaarstokken of grote zilveren lantarens worden aangestoken. De stoet wordt aangevuld met misdienaars, leken, priesters, officieren van de Hermandad en vrouwen in traditionele Andalusische zwarte jurken met besluierde opstaande haarkam. En ook nog twee fanfarekorpsen en natuurlijk de twee voorstellingen die de hoofdrol vervullen. Dan zien we in de verte de 1e grote paso verschijnen, waarop een gekruisigde Jesus, wordt omringd door zijn treurende moeder Maria en Magdalena. 

Onder het enorme gevaarte en verborgen achter de neerhangende kleden zwoegen wel zo'n 40 costaleros begeleid door een aantal officieren van de kerkbroederschap, die als ogen fungeren voor de dragers. Het vereist de nodige precisie om het metershoge en brede decorstukken door de smalle straat met alle aanwezige obstakels te manoeuvreren. 

Als laatste sluit de paso met Maria aan. De treurende maagd bevindt zich in een aan alle kanten schitterend decor en wordt door talloze kaarsen en bloemstukken omkleed en door een hoog baldakijn overdekt. Weliswaar erg hoog, maar door een kleinere omvang volstaan plusminus 24 verborgen dragers het geheel te verplaatsen. Ook deze paso wordt door talloze omstanders getoucheerd. Belletjes rinkelen zodat de stoet weer verder kan. Niet alleen wordt er een gefotografeerd, ook worden er tv-opnamen gemaakt. Als de optocht voorbij is, lopen we nog een keer via een andere straat de processie tegemoet. Het blijft een waar spektakel om mee te maken. 

Een paar figuranten in Romeins soldatentenue, wat met wierook uitgeruste Nazarenos en enkele priesters zijn de andere deelnemers. Ook het paso-stuk heeft eenvoud, een liggend kruis met daarop een levensgroot Christusfiguur met daaronder een zestal dragers. Een 2e paso (traditioneel Maria) is er niet, het is vervangen door een doek met de haar verdrietige afbeelding.

Maar ook hier is de toenemende regenval oorzaak dat mensen en decor snel vertrekken. Dat doen wij ook. Door de plensbui op de terugrit sijpelt bij terugkomst het water uit mijn mouwen, we zijn door en door nat. Warme droge kleren en een nachtmutsje doen ons goed.

Dinsdag  11 april - Cabra

Cabra          ⛅+🌧 18°C 

De zit van de scooter is al weer droog als we erop klimmen en naar de stad tuffen, na de koffie. We slenteren wat in het oude stadscentrum en kijken wat in winkeltjes. Marjos vindt een outfit, zomerjurk en dun jasje die mogelijk geschikt zijn voor een trouwfeest over een paar maanden. Op het grote plein, waar overal de draperieën van de balkonnetjes afhangen voor de komende processiedagen, drinken we een lekkere koffie met tostado con tomato. Net voor de regen keren we terug bij de camper, de rest van de dag zal er bij tijd en wijle een buitje vallen. Genoeg tijd vanmiddag om wat te schrijven, dingetjes uit te zoeken voor de komende dagen en wat contact met vrienden en thuisfront. Onze zelfgemaakte vissaus met spaghetti is niet te versmaden. Via het nieuws van Spanje Vandaag vernemen we dat in Sevilla huilende mensen op straat lopen omdat daar de processies vanavond vanwege regen niet doorgaan.

Ondanks de grote menigte krijgen we rond het tijdstip dat de processie moet gaan starten het vermoeden dat dit niet gaat gebeuren. Inderdaad vernemen wij van niet blije omstanders dat de zaak wordt afgeblazen. Wel doet men nog een soort rondedansje onder begeleiding van de fanfare met de twee pasos in de kerk, maar dat is het.

We schieten wat foto's en zijn net voor de regen terug in de camper.