Deel 1 winter - voorjaar 2025
Zondag 29 december - Poix-Terron
Rheden - Poix-Terron (F) 391 km 🌧️ 2°/-2°
Een lichte miezer begeleidt het grauwe daglicht als wij rond 10 uur onze woonstek achter ons laten. Eindelijk kunnen we weer op pad na alle medische misère van de afgelopen 4 maanden. De warmte van de kachel verjaagt de winterse kou van net boven nul graden.
Het is opvallend druk deze zondagmorgen en pas na Brussel neemt het verkeer af. Op de RN5 via Charleroi richting Frankrijk ontlokt de bizar povere staat van het wegdek weer een paar binnenmondse krachttermen als de Navi meerdere malen door het gebonk uitvalt. Gelukkig doemt in de wattige mistflarden het grensbordje France op en verandert de bonkige cadans in een kalme vloeiende wegligging, rust.
We hebben tijd om te genieten van het zicht door het grote panoramaraam over het heuvelachtige beijzelde landschap van de Champagne-Ardennen wat door de ijle mist een feeëriek zacht belichte zwartwit uitstraling heeft.
Rond half vier draaien we in het kleine dorpje Poix-Terron een mooie rustige parkeerplaats op voor de overnachting, prima stek. Eerst staan we nog alleen maar later voegt een andere camper zich erbij. Met de verwarming en een frontscreen en isolatie voor de zijruiten, weren we de invallende kou. De heerlijke bruinebonensoep (thx Rinus) past naadloos bij deze winterse omstandigheden. Beentjes omhoog en relaxen.
P N49.0002 E4.64024 geen voorzieningen (P4N # 08430 altitude 169 meter)
Maandag 30 december - Souvigny
Poix-Terron - Souvigny 455 km 🌧️☁️ 1°
Aan de mooie rustige parkeerplaats in het dorp lag het niet, dat we wat rusteloos hebben geslapen. Afin, dus vroeg op en om 7 uur gaan we in het donker weer op pad. De warme bakker net om de hoek heeft al volop aanloop, maar buiten het dorp is het op dit tijdstip nog zeer rustig. Uiteraard zal dat ook te maken hebben met de feestdagen, want ook bij Reims is er nauwelijks verkeer.
Na een tankstop in Arcis sur Aube duiken we de N-routes op, zo hebben we onderweg wat meer sightseeing. Buiten miezert het soms wat en de temperatuur schommelt nog steeds rond het vriespunt. We doen het kalmpjes aan en houden na Auxerre zelfs een heuse siesta-stop 😴.
Wederom en route slingert de weg zich door het licht geaccidenteerde kale landschap en voor de afwisseling door heuse Anton Pieck-gehuchtjes. Een stuk A77 brengt ons langs Nevers tot dichtbij Moulins.
Boerenprotest
Kathedraal van Auxerre
Varzy
Daar duiken we voor de laatste 25 kilometer letterlijk de bush in. Via uiterst smalle weggetjes door dorpjes en het fraaie Forêt de Bagnolet bereiken we het prachtige Souvigny, ons eindpunt voor vandaag.
Souvigny
Aan de rand van dit historische plaatsje vinden we een uitstekende gratis CP en daar strijken we om half 5 neer voor een rustig nachtje.
CP N46.535137 E3.200018 gratis met voorzieningen (P4N # 03210 CC95739 altitude 237m)
Dinsdag 31 december - La Jonquera
Souvigny (F) - La Jonquera (Sp) 604 km mist/⛅/☀️ -4°C tot 13°C
Lekker geslapen, wel even eruit 's nachts maar we lagen er dan ook al vroeg in. We staan vroeg op, kachel aan, heerlijk warm. Buiten is het een ander verhaal. Als ik het voorraam screen weghaal is het maar bar koud. Om 7 uur rijden we weg en duiken meteen dikke mist in en dat is op dit soort kleine en onoverzichtelijke binnenwegen niet echt geweldig rijden. Derhalve gaat het routeplan op de schop en maken we een doorsteek naar de tolweg A79 en A71. Het is iets omrijden, maar de weg en het zicht erop is zoveel beter. Bovendien krijgen we bij de eerste spoortjes daglicht een geweldig winters tafereel voorgeschoteld.
De vorst vannacht in combinatie met de mist heeft alle bomen, planten en velden in een wit jasje gezet, schitterend.
Niet veel later als we een colletje nemen in het opkomend daglicht, stijgen we boven de mist uit en zien we beneden ons een berglandschap wat in de lage delen is gevuld met mist en waaruit hoger gelegen delen als eilanden opsteken, buitenaards mooi.
Verkeer is er overigens niet of nauwelijks. De Fransen vertoeven mogelijk nog in kerstsferen aan de bontige aankleding van dorpjes te bespeuren, maar zijn in ieder geval nog niet arbeitsfähig of in the mood daartoe. Dat is fijn voor ons 😄. Bovenal blijft het de gehele dag windstil. Het winterse landschap houdt tot halverwege het Centaal Massief aan, daarna nemen temperaturen stapsgewijs toe. Voor ons een zucht van verlichting want de garage heeft bij de onderhoudsbeurt blijkbaar de ruitensproeiertank afgevuld met water. Niet handig want sproeiers zijn bevroren en de ruit heeft een aangroeiende pekellaag.
De stijgende temperaturen slecht ook dit euvel, want de ruiten kunnen weer worden schoongeveegd, pfffff. Bij St.Flour slaan we nog wat wijnboxen in bij Le Clerc alvorens na Millau bij Béziers de A9 op te duiken richting Spaanse grens.
Onze stop vandaag ligt op een van de vele P's van La Jonquera. Het eerst opgevatte plan om lekker in een restaurant te gaan eten, laten we al snel varen, bijna alle restaurants zijn op deze oudejaarsavond gesloten. Geef niets, onze zelfgemaakte curry masala uit de diepvries doet het zeker zo goed, 😋. Vanavond trekken we een klein flesje champagne open om het nieuwe jaar in te luiden. Proost en alvast een gelukkig en gezond 2025 voor iedereen!
P N42.401402 E2.884284 gratis geen voorzieningen
P4N # 17709 altitude 101m
Woensdag 1 januari - Archena
La Jonquera - Archena 727 km ☀️/⛅ 14°C
¡Feliz año nuevo! Voorwaar de finish van 2024 haalden we niet, althans niet bij volle bewustzijn. Zo gleed de jaarwisseling onopgemerkt aan ons voorbij. Dat had een reden of misschien wel twee of drie. Zo was het in het drukke La Jonquera ongewoon rustig in de avond. Sowieso kent Spanje geen vuurwerktraditie bij Oud en Nieuw. In plaats daarvan duiken de meeste Spanjaarden in een chique restaurant met live-music. En wordt bij elke klokslag van twaalf uur een druif genuttigd en daarna alles met Cava weggespoeld. De 12 druiven evenals het dragen van rood ondergoed op deze belangrjke avond moet geluk brengen voor het komend jaar. Maar ook de vele camperaars gaven geen sjoege deze oudejaarsavond, geen poppende champagne of iets dergelijks, totale rust. En als laatste waren wij gewoon moe. Na het bekijken van een serie op Netflix waarbij Marjos al nauwelijks haar ogen kon openhouden, viele de mijne ook bijna dicht rond half twaalf. Het bed lonkte nadrukkelijk en we vielen als een blok in slaap. Alle appjes en telefoontjes die na twaalven binnenkwamen ten spijt.
The road ahead is empty
Heerlijk uitgerust stonden we om zeven uur op en reden wij na onze gebruikelijke ochtendrituelen pas om half negen de snelweg op. Net als verleden jaar (toen Driekoningen) is het werkelijk gewoon compleet leeg op de snelweg, niemand te bekennen. Manoeuvres met de camper van Snollebollekes hit Van Links naar Rechts zouden zonder brokkenmakerij tot de mogelijkheden hebben behoord. We houden het saai en netjes en blijven binnen de lijntjes kleuren.
Wel zit de vaart er vandaag goed in. Naast het ontbreken van verkeer is het werderom windstil en droog, ideale rijcondities en de kilometers rijgen zich aaneen. Aan het begin van middag als de reis zo goed vordert hebben wij contact met goede vrienden Noor en Vali om vandaag al aan te schieten. Echter als we vernemen dat er verkoudheid heerst nemen we het zekere voor het onzekere en annuleren het bezoek. Wellicht op de terugreis als we in de buurt zijn is een ontmoeting nog een optie.
Vandaag rond kwart over vijf strijken we neer op een mooie CP in het plaatsje Archena, net boven Murcia. We parkeren onze camper naast de enige tientallen die daar al staan.
CP N38.122501 W1.29449 gratis met voorzieningen
P4N # 30600 CC:30234 altitude 103m
Marjos strekt nog even de benen en wandelt langs het riviertje de Segura. Het vervolg vanavond wordt naar het zich laat aanzien beentjes omhoog, hapje eten en poging 2 om de spannende serie op Netflix opnieuw een kans te geven.
Donderdag 2 januari - Palmones
Archena - Palmones 584 km ⛅/☀️ 15°C
Broad daylight verdrijft de laatste schemerschaduwen razendsnel en zet het steenachtige berglandschap in een mooie ochtendgloed. Het is half negen en het gaat crescendo. We hebben het tempo er goed in en het eerste kwart van onze verplaatsing naar de haven van Algeciras al achter de rug. Dat ondanks de verkeersdrukte rond Murcia en op de route naar Lorca. Wat we ook achter ons laten, was de woede-eruptie van onze Franse camperbuurman. Die stond in zijn deur schuimbekkend te schetteren en te sticuleren dat zijn rust werd verstoord, toen wij de motor om 7 uur starten en de Navi's instelden. Toen ik hem met gebaren tot rust probeerde te manen, ontplofte hij bijkans. Wat een over het paard getild Fransoosje. Na Lorca is de weg richting Guadix leeg en we genieten van het mooie landschap en de boze buurman behoort al tot de vergetelheid.
In de buurt van Granada maken we een tankstop en niet lang daarna bezoeken we een CP om af te servicen. Plaatsnamen schieten voorbij en roepen herinneringen op aan eerdere camperreizen. Aan het begin van de middag gaan we met een zwaai om Málaga heen. De laatste kilometers zijn rapido afgelegd, al snel doemt aan de horizon Gibraltar op met de daarachter gelegen vage Marokkaanse kustlijn. Om half drie arriveren we bij het boekingskantoortje van Carlos in Palmones om de overtocht met de boot te regelen. Daar staat Esther in de rij naar ons te zwaaien. Wij hebben haar met echtgenoot al een paar keer eerder ontmoet naar en in Marokko en we volgen elkaar sindsdien. Onderweg hadden we al app-contact en vernamen dat ook zij vandaag hier zouden arriveren. De bootttickets zijn ondanks de wachtrij snel geregeld en we stappen met de paperassen en de onvermijdelijke fles wijn en cake (kadootje Carlos) en € 270,- armer weer de camper in.
We tanken LPG aan de zuidkant van Algeciras, halen vervolgens wat spulletjes bij de Chinese winkel-van-Sinkel en doen de laatste inkopen bij de Mercadona. Ik herstel wat zaken in en aan de camper, zoals vervangen van de ruitenwissers en het lijmen van een sierlijst van het dashboard.
P N36.184219 W5.437626 gratis geen voorzieningen parkeerplaats Mercadona altitude 7m
Na het avondeten beslissen we welke route we gaan volgen in Marokko. Het wordt in eerste instantie gewoon naar beneden op het gemak de kust afzakken. De weersvooruitzichten aan die kant van het land zijn zeer gunstig. Morgen varen we om 9.45 uur met de AML-boot naar de overkant, specifieker naar Tanger Med. We hebben er zin in.
Vrijdag 3 januari - Assilah
Palmones (Sp) - AML Ferry - Assilah (M) 96 kilometer ☀️18°C
De veerboot van AML die ons over de straat van Gibraltar gaat brengen is wat kleiner en compacter dan zijn evenknieën van andere maatschappijen. Het belangrijkste passagiersdek ligt slechts twee dekken hoger dan het autodek. Het boarden gaat relatief snel (wat minder auto's) en met een half uurtje vertraging die onderweg vrijwel wordt ingelopen zijn we vertrokken. Belangrijker nog, de AML-boot vertrekt op schema (09.45 uur) een kwartier eerder dan het grotere schip van Balearia. Ergo met veel minder mensen zijn de grenscontroles in de haven van Tanger Med zo doorlopen. Ook al omdat we niet door de scan heen hoefden rijden we een half uur na aankomst de snelweg op. Heerlijk, we zijn weer in Marokko en het zonnetje schijnt volop 😎 ! Uiteraard start onze dag al eerder als we om half zeven opstaan. Om ons heen worden motoren opgestart en vertrekken al talloze campers naar de haven.
Wij gaan om kwart over acht op pad en zijn half negen bij de terminal. Eenmaal aan boord maken we kennis en hebben een leuk gesprek met Claudia en Tiemen, een echtpaar uit Zwolle, die voor de eerste keer naar Marokko gaan met de camper. Ook zij gaan naar Assilah.
Strenge controles zijn er wel voor Marokkanen die talloze spullen vanuit Europa, Marokko invoeren
De tolweg A5 die ons daar naartoe moet brengen is vrijwel leeg waardoor we in notime op de camping arriveren. Zo dan, die staat al tjokvol en we worden ergens op het zijpad naar links erbij geperst. In tegenstelling tot andere jaren is het nu een keer niet drassig, ook wel fijn. Het welkom blijft warm en inchecken gaat snel evenals de installatie van de Simkaarten van Maroc Telecom.
Camping Echrigui N35.472198 W6.028 110 MAD P4N # 30379 CC: 53921 altitude 1m
We lopen richting de oude Medina en recht tegenover de Bab Al Kasbah zetten we ons op een buitenterrasje en consumeren de eerste tajines van deze reis, njam, njam 😋😋.
We slenteren wat door de Medina, die behalve wat nieuwe muurschilderingen niet echt verrassingen meer voor ons kent, veel is zeer herkenbaar. Net zoals de oproepen tot gebed (de Azan) die overal en continue klinken, Allaahoe akbar............En het zijn er veel want het is vrijdag, Salat-al-djuma, gebedsdag. Bij een cafeetje op de terugweg nemen we onze eerste koffietje, nos-nos, ook weer zo lekker.
Als blauw in je huis past, keuze genoeg hier
De tapijtjes vliegen niet echt de deur uit
Elk jaar worden door kunstenaars nieuwe muurschilderingen aangebracht
Onderveranderd oriëntaals
Passend bij de gebedsdag (vrijdag) is het geven van aalmoezen. Het is een deugd en plicht en is een van de vijf zuilen van de Islam.
Ook wij dragen (gering) ons steentje bij en geven her en der wat dirhams aan minder bedeelden.
Terug op de camping gaan de voetjes omhoog. Vanavond wordt het een lichte broodmaaltijd en waarschijnlijk een Netflixje. Salaam.
Zaterdag 4 januari - Assilah
Assilah -Tanger-Assilah ☀️21°C
Als om 7 uur alle muezzins tegelijk afgaan met hun ahum muzikale oproep, ben ik al een paar uur op. Vroeg te bed, dus ook vroeg op. Het geeft wat tijd om me rustig in te lezen over Tanger, de kosmopolitische en bruisende stad die we vandaag willen gaan bezoeken. Wel is het aanhoudende gezang vanaf de moskeeën het startsein voor vele camperaars om zich klaar te maken voor vertrek van de overvolle camping.
Motoren worden gestart en na het nodige gemanoeuvreer verdwijnen ze door de poort. Onze Engelse buurman is ook vertrokken en wij nemen onmiddelijk diens betere plaatsje in beslag. Hicham de campingbaas heeft ons al geïnformeerd over het vertrekpunt van de Grand taxi's naar Tanger. We lopen naar Av. Moulay Ismaël en vinden snel vervoer voor 20 MAD de man, een koopje. De 50 kilometer over de kustweg zijn rapido afgelegd en Place du Maroc in Tanger vormt het eindpunt.
De paar Petit taxi's die wij aanhouden hebben weinig zin ons naar de Medina te vervoeren. Dan worden we weer geconfronteerd met de bijzondere behulpzaamheid van de Marokkaan. Na 5 minuten stopt er een grote nieuwe SUV en vanuit het geopende raam vraagt een man vriendelijk in het Frans waar we naartoe moeten. Hij wil ons met alle plezier naar de Medina brengen. Tijdens de rit vertelt hij hier in Tanger geboren is, maar al 40 jaar in Brussel woont en werkt. Hij is hier nu een paar weken voor vakantie in zijn tweede huis in de stad. We worden keurig in het hart van de stad afgezet op de Grand Socco pal voor de Medina met bovendien ook nog de nodige aanwijzingen over waar wat te vinden is. Duizendmaal dank vriend, shukran voor je onbaatzuchtige hulp.
Dan hebben we een tweede onverwachte ontmoeting als we ons op het voor het mooie nostalgische Cinema Rif gesitueerde buitenterras willen neerzetten voor een nos-nos. We raken in gesprek met een jong ogend Marokkaans echtpaar, ook op vakantie die al heel lang in Nederland wonen, specifieker in Zoetermeer. De stad waar we 36 jaar lang en tot 2020 zelf hebben geresideerd. Hun kinderen zitten op het Alfrink College, het lyceum die onze kinderen ook hebben bezocht en in de straat gelegen waar we woonachtig waren. Wat een toeval.
Interieur van de Cinema
We lopen de Medina in, een herkenbaar straatbeeld van kleine kronkelige straatjes en steegjes met een aaneenschakeling van bekende winkel en straathandel tafereeltjes.
We worstelen ons door de drukte en nemen de opgaande route naar de Kasbah.
Binnen de versterkte muren bezoeken we eerst het Museum voor Contemporary Art met een vermakelijke expositie van hedendaagse Cubaanse kunst, erg leuk.
Vervolgens nemen we voor de lunch plaats op het direkt tegenovergelegen dakterras van Salon Bleu op een laatste en krap bankje. Maar niet alleen het fantastische uitzicht over de Straat van Gibraltar met in de verte Spanje maakt alles goed maar ook de kwaliteit van het eten. We gaan voor de menu-optie Spécial Kémias, een mix van (koude) hapjes en desserts in schaaltjes. Ei met safraanmayonaisse, Taboulé, Tchachouka d'aubergine, Fromage frais, tomaat en komkommer gekruid en brood en olijven vormen onze eerste gang, verrukkelijk. Onze keuze voor het zoete nagerecht Yoghurt met honing en dadels en Creme caramel maison zijn mooie afsluiters. We spoelen alles weg met vers geperste jus d'orange. Wat kan een mens genieten van heerlijk eten met zo'n uitzicht, La vita e bella. We nemen alle trappetjes in het pand weer omlaag en lopen op het pleintje eerst door de Bab Bhar naar het direkt daarachter gelegen uitzichtpunt over havens, zee, en oceaan.
Dan weer door de poort het Kasbahplein op voor een bezoek aan het Kasbah museum over de (archeologische) geschiedenis van Tanger en omgeving. De vondsten geven een tijdsbeeld vanaf het Neolithicum. Eigenlijk meer bijzonder is het gebouw zelf, het voormalige 18e eeuwse zomerpaleis, Dar al-Makhzen, van de Sultan van Marokko. De Moorse architectuur is prachtig, vooral de gesneden cederhouten plafonds, ornamenten en kenmerkende Arabische symmetrie-patronen in bijvoorbeeld het tegelwerk zijn weer oogstrelend.
We verlaten de Kasbah en dalen af de Medina in en vinden onze weg terug naar de Grand Socco. Een petit taxi (op de meter ad 9 MAD) brengt ons terug naar de standplaats van waaruit de Grand taxi's naar Assilah vertrekken. Binnen een minuut zijn we op de terugweg, wederom voor 40 MAD totaal. De route loopt langs de ingang van Camping Echrigui, dus worden we op ons verzoek om 17.15 uur voor de poort afgezet, grazie. Nog even kort gesproken met Claudia en Tiemen en daarna trekken we ons terug in onze cocon, relaxtime. Morgen weer met de camper op pad.