Deel 2 Spanje/Portugal najaar 2021
Zondag 12 september - Santa Pau
Besalú - Santa Pau 35 km ☀️ 30 °C
Alvorens we vertrekken vandaag, nog even snel een koffietje aan de overkant bij een café. Heerlijke start van de dag! We willen naar Banyoles, een stadje aan het vulkaanmeer Lago Bañolas. Dit is het grootste natuurlijke meer van Catalonië en is tijdens de Olympische Spelen van 1992 ingezet als Olympische roeibaan. We parkeren de camper en wandelen, net als vele anderen, langs de oevers. Aan het meer, met zijn werkelijk glashelder bergwater, staan stenen badhuizen in het water, via een paadje te bereiken, met gesloten deuren (privé bezit). Het ziet er leuk en uniek uit.
Onder de bomen, in de schaduw, is het heerlijk lopen. Op het water is een enkele skiffeur op de roeibaan bezig evenals wat afstandzwemmers. Af en toe een kraampje waar je dan wel eten, dan wel plaatselijke handnijverheid kunt kopen en een paar strandjes met (natuurlijke) zwembaden. Na een paar uur, wandelen we terug en gaan we met de camper richting de vulkanen rijden. Onderweg nog een stop bij het kleine plaatsje Mieres, we lopen er doorheen, maar het stelt niet zoveel voor. Over steeds meer slingerende wegen rijden we vulkaanland in en parkeren op een CP in Santa Pau. Op het tablet zien we de race waar Verstappen voortvarend van start gaat, maar na een slechte pitstop volgt wat later een botsing met Hamilton, beiden uit de wedstrijd. Na het avondeten bekijken we in reisboeken en kaarten de route en things to see voor de komende dagen en dan barst er een behoorlijk onweer los met bijbehorende hagel- en hoosbui. Niet raar, het was de afgelopen uren goed benauwd. Na nog een spelletje en wat TV gaan we op tijd naar bed.
We naderen vulkanenland
Mieres
CP Santa Pau N42.1463 E2.5688 gratis geen voorzieningen
Maandag 13 september - Vic
Santa Pau - Vic 97 km ☀️ 28 °C - benauwd
Vandaag gaan we een vulkaankrater beklimmen! Een bezoekje aan het oude Middeleeuwse centrum van Santa Pau bewaren we voor een andere keer, we willen namelijk vroeg op pad, het is aardig benauwd. Op naar de Volcano Sante Margarida, 5 kilometer verderop. De wandelroute start vanaf een grote parkeerplaats en we zijn er rond half 10. Het eerste stukje klimmen over lavagruis-pad gaat oké. Na een boerderij met veel houtsnijwerk voor de deur (mooi!) gaat het pad in hellinggraad schielijk omhoog.... ja dit is echt klauteren.
Marjos knokt zich naar boven en tijdens de stopjes tussendoor, bewonderen we de vele paddenstoelen die links en rechts van het pad in de begroeiing staan. Boven aangekomen, blijkbaar de kraterrand, loopt in de begroeiing een trap omlaag. Er moet ergens beneden een kapelletje staan. We dalen een stuk af en zien tussen het gewas door een klein gebouwtje. Als ik nog wat verder naar beneden loop (Marjos is al weer naar boven) zie ik in de verte dat de kraterbodem een grasveld is met een mini gebouwtje, net de moeite waard.
Goed steil omhoog
Modderig lava pad
Paddenstoelen
Houtsnijwerk
Uitzicht vanaf kraterrand
Het steile stuk is afdalend best verraderlijk; het pad is glad en glibberig van de regenval van gisteravond. Bij elven bereiken we de parkeerplaats en moeten we, bezweet als we zijn, even recupereren. We toetsen de coördinaten in van een picknick/zwemplek bij Sant Privat de'n Bas, 15 km verderop in de bush (bron WOMO), echter 5 km voor het einddoel stuitten we op een bord dat aangeeft dat het verboden is voor voertuigen langer dan 5 meter om verder te rijden. Tja, dat is jammer... Dan maar verder naar Vic. Onderweg nog even gestopt bij een Chinees - we zijn op zoek naar een fluitketeltje. Als je in Nederland zegt we gaan naar de Chinees, bedoel je meestal een Chinees restaurant. In Spanje heeft "ir a los Chinos" of "ir al Chino" twee betekenissen: of een Chinees restaurant of de winkel waar alles verkocht wat verkocht wordt Chinees is. Gedurende de crisisjaren in Spanje was er een ware "boom" van goedkope producten winkels, zoals de Chinese winkels. Op zich geen nieuw fenomeen want Spanje had vroeger ook al de 100 peseta's winkel of "todo a cien". Bij een Chinees kun je alles vinden. En ja hoor, we vinden er een fluitketel!! In Vic gaan we naar de betaalde CP, die is prima. We staan met 8 campers op deze plek. Betalen gaat enigszins omslachtig via een app; cash is in de ticketmachine vanwege COVID niet mogelijk. We eten heerlijk buiten in de schaduw van een grote boom.
CP Vic N41.9345 E2.2399 €5 met voorzieningen
Dinsdag 14 september - Solsona
Vic - Solsana 104 km ☀️ 27 °C bewolkt
Vic - Plaza Major - als de rust is weergekeerd....
Vanmorgen vroeg opgestaan en na ontbijt en douche, de scooter gepakt en naar de oude stad gereden. We parkeren de scooter in het centrum en stuitten daar gelijk op een markt. Leuk om altijd even te snuffelen, maar vanwege corona bewaren toch graag voldoende afstand. Het Plaza Major is een prachtig plein met mooie oude huizen en in het midden gravel bedekking. Het plein wordt begrensd door gewelfde arcades die toegang geven tot talrijke winkels, café's en restaurants. We schieten een paar plaatjes van het lekkers wat wordt aangeboden, maar verlaten dan toch snel deze drukke plek.
Via het tourist office, nemen we bij de Roman tempel het tweede terrasje van de dag voor een cortado, we hadden al een café con leche op. De Romeinse tempel is fors gerestaureerd en binnen is een kunstexpositie, die ons niet echt kan boeien. Dus op naar de kathedraal. Dat is van buiten een merkwaardig gebouwcomplex, gedeeltelijk heel oud en gedeeltelijk redelijk nieuw. De kathedraal werd gebouwd in de 11e eeuw. Andere elementen, in barokke stijl, werden toegevoegd in de 14e en 15e eeuw, terwijl een groot deel van de rest van het gebouw werd gerenoveerd in de 18e en 19e eeuw en een neoklassieke stijl heeft. Als we erin lopen is het redelijk teleurstellend, het is wel groots in afmetingen, maar heeft een somber Barok interieur, vermixed met 19e eeuwse schilderijen.
Achter in de kerk staat aan de zijkant een deur in het hekwerk open; een trap naar beneden en we komen in een middeleeuwse crypte kapel, heel bijzonder. Alles tot aan het plafond erg oud (11e eeuw), daarboven nieuwer (18e eeuw). Terug boven, spreekt een non ons vermanend toe dat we het betalend gedeelte zijn ingelopen. Gezien onze senior-status (65+) betalen we € 1,- p/p en kunnen vervolgens ook het middeleeuwse albasten retabel zien (wat een beauty) en via een deur die wordt ontsloten, een eeuwenoude kloosteromgang, heel mooi door het binnenvallende zonlicht.
We vervolgen onze weg in de leuke smalle straatjes omhoog en belanden bij een keramiste, met best bijzondere dingen; zo verkoopt zij kopjes met een ronde bodem die precies in het schoteltje met gat passen in bijzonder mooie kleuren en wijnglazen waarvan de voet en de steel van glas zijn en de kelk van zelfgemaakt keramiek is. Echter de prijzen liegen er niet om, resp. € 40 en € 50 per stuk. Heel mooi, maar te duur! Op een leuk klein pleintje vinden we een eettentje, El Bareku en alhoewel Marjos het doodskoppenembleem niet uitnodigend vindt, nemen we plaats op het buitenterras. Uit het dagmenu kiezen we voor beiden de tomatencarpaccio met Parmenzaanse kaas, die smaakt werkelijk uitstekend. Het hoofdgerecht wordt de bacala, met beetje pittige tomaten/olijvensaus (Andre) en chickenrolls (Marjos) beiden heerlijk! Het toetje is kokosijs met ingemaakte ananas, apart en lekker. Voor dit alles, inclusief een paar glazen witte wijn en een espresso moeten we € 40,- afrekenen, gezien de kwaliteit een koopje! Voldaan weer terug de weg omhoog naar het Plaza Major, waar de marktkramen inmiddels zijn afgebroken.
Opvallend is weer dat werkelijk overal in dit deel van Catalonië, zowel buiten als binnen de steden, het zeer duidelijk wordt dat men Catalonië als republiek wenst, onafhankelijk van Spanje. Bovenal eist men vrijlating van alle politieke gevangenen. Op het grote plein van Vic zijn portretten opgehangen van de politiek leiders van Catalonië die weigeren een Spaanse verklaring te ondertekenen en gevangen blijven zitten. Ook wordt de arrestatie van Carles Puigdemont, de voormalige president van het voormalige Catalonië, die de onafhankelijkheid uitriep, overal onder de aandacht gebracht. Hij wordt als een held gezien. Kreten al indepencia, free our leaders en democracia zijn alom vertegenwoordigd met begeleiding van de Catalaanse vlag.
Met de scooter terug naar de CP, waar we de op de markt gekochte oude schapenkaas in de koelkast leggen, de losse spullen opruimen en rond half 5 verlaten we de CP en gaan we richting Cardona, een vestingstad. Een mooie rit door het berglandschap. De (enige) CP in Cardona die uitstekende reviews heeft, ligt half overhoop door verbouwingen en er staan wat Roma in caravans. Het nodigt niet uit om hier te overnachten, dus ook Cardona skippen we en moet maar een volgende keer worden bekeken.
Op naar Solsona, een oud stadje wat we morgen willen gaan bekijken. Een echte CP is er niet en we gaan staan op een P bij een groot Mossos-gebouw (politie) en bij een trapveldje in een woonwijk (wel zo veilig). We doen wat inkopen bij de Mercado om de hoek, vanavond een broodmaaltijd, dat volstaat!
Parkeerplaats Solsona N41.9928 E1.5112
Woensdag 15 september - Balaguer
Solsana - Balaguer 146 km ☀️ 28 °C
Onze start van de dag met een cortado, geen ramp! Het versierde plein aan de overkant levert mooie kleurrijke plaatjes. Na de koffie het centrum ingelopen; Solsona is een mooi rustig oud middeleeuws bisschopsstadje. We slenteren over de smalle klinkerstraatjes met nog ambachtelijke winkels, op zoek naar een bakker. Helaas nergens een te vinden die open is, ze lijken massaal op vakantie, wonderlijk.
Vandaag proberen we een zwemplek aan een rivier, Riu del Rialb, in de bushbush te bereiken, die beschreven wordt in de Womo. Eerst volgt een mooie rit door het berglandschap naar het Pantà de Rialb, een stuwmeer. Daar aangekomen blijkt het meer leeg te staan, wel stroomt in de wijde droge vlakte een klein stroompje.. oeps dat belooft niet veel goeds voor het badderen.
Volgens mijnheer Tomtom moet er een route zijn via Oliaha, daar vinden we overigens wel een bakker. De eerste dirtroad is géén succes. We eindigen voor een mini ophangbrugje met een rare toegangsbocht. We proberen het maar niet, qua breedte en toegangsdraai klopt het niet. We spreken een Nederlands echtpaar, die met een Carthago camper bij de brug staan, zij weten het ook niet, maar wijzen ons op andere meer noordelijk gelegen brug, die je naar de andere kant van het stroompje brengt. We vinden de brug en rijden naar de eerst op de navi ingevoerde plaats van de route, daarna slaan beide navi's op hol en verwijzen onverbiddelijk een omweg rond het hele stuwmeer. We zwichten en rijden via Gualter en Ponts zuidelijk rond het niet bestaande stuwmeer. Zo'n 20 km kronkelige weg volgt, waarna de Chinese navi afhaakt - geen bestaande weg - en de Tomtom er nog wel wat in ziet. We willen dit nu echt vinden en zetten door. We duiken een dirtroad op en rijden onverbiddelijk over een smal boeren weggetje omlaag de bush en het dal in. De Rialb moet zich daar ergens onderaan bevinden. Na 4 km vinden we het stroompje en middels de aanwijzingen uit de Womo vervolgen we steeds verder en dieper een weg in de bush. Tijd voor de lunch voor we echt een grindpaadje gaan oprijden. Als we daarop rijden vindt Marjos het helemaal niets, het hobbel-de-bobbel grindpad duikt dan ook omlaag om vervolgens weer heftig te stijgen. Tegenliggers zijn hier absoluut niet gewenst. Dan zien we ineens nieuw aangelegde parkeerplaatsen opduiken, zo'n 78 stuks, wow!! Toch is dit nog niet wat de Womo omschrijft en we rijden een nog hachelijker paadje op, we zien wel. Dan doemt er een stukje op wat redelijk matcht met het fotootje uit de Womo, het moet hier zijn! Eerst met kunst en vliegwerk de camper gedraaid, dan badkleding aan en het heerlijke water ingestapt. Door stenen is een stukje afgedamd en een dieper stuk ontstaan. We badderen daar een poos gelukzalig rond. Het was zonder meer alle moeite waard!
Heerlijk verkwikt rijden we het hele circuit weer omhoog en zetten we koers richting een CP in Balaguer. Gewoon omdat dit in ons tijdsschema past en niet omdat daar geweldige dingen te zien zijn. De CP bevindt zich bij een sporthal aan de rivier en tot onze verrassing zijn alle services gratis, inclusief stroom. Er staan nog 5 campers en we nemen een plek onder bomen. Bij de Lidl doen we boodschappen en slaan we wat voorraad in. De gekochte marinera-mix met vissaus smaakt heerlijk. Het was een prima vermaak dagje !!
Donderdag 16 september - Huesca
Balaguer - Huesca 174 km ☀️ 27 °C
Balaguer
Na de gebruikelijke ochtendrituelen even naar het stadscentrum gewandeld. Het is niet echt bijzonder. De bakker vinden we wel. Op tijd weggereden richting Barbastro - Alquezar. We merken dat we de grens naderen van de regio Catalunya, er zijn hier veel minder uitingen en vlagvertoon, alhoewel we vlak voor de echte grensscheiding met Aragon nog wel een toevoeging op het plaatsnaambord zagen staan en wel "Republica Catalunya". We rijden een noordelijke en meer bergachtige route, prachtig en na een mooi stuwmeer en een kloof naderen we Barbastro waar we tanken en een lunchstop inlassen op een aardige parkeerplek.
Een dreigende regenbui
Kloof bij Barbastro
Alquezar doemt in de verte op
Alquezar
De nauwe straatjes van Alquezar
Alquezar is best een bijzonder stadje in de Moors/Spaanse historie. Hier werd een van de belangrijkste slagen geleverd tegen de Moren, de zogenaamde reconquistas. In de verte zien we het opdoemen, een vesting hoog boven een berg. Maar de parkeerplaatsen doemen nog eerder op en snel zijn we gedwongen te parkeren, nog redelijk ver van het stadje.... Het nodige afdaal en stijgwerk start te voet. In de hitte nu niet echt de favoriete bezigheid van Marjos. Maar we zetten door en lopen uiteindelijk door zeer oude straatjes en pleintjes naar uitkijkpunten aan de kloofrand Het laat onmiddellijk zien hoe bijzonder de overwinning op de Moren die hier huisden, geweest moet zijn. What goes down, must go up en dat was ook zo; Marjos had het zeker best zwaar.
Als we na de klim terugkomen in de camper besluiten we naar Huesca te rijden en daar een CP te nemen. De mix parking dichtbij het stadcentrum, gratis met voorzieningen, is bij aankomst al vrijwel vol. We hebben geluk en vinden nog een laatste plekje, pal naast een andere Nederlandse camper. Eenmaal geïnstalleerd zoeken nog vele anderen die aankomen tevergeefs naar een plaats.
CP Huesca N42.13567 W0.41986
Vrijdag 17 september - Trasmoz
Huesca - Trasmoz 192 km ☀️ 28 °C
Het is reeds vroeg in de ochtend een drukte van jewelste bij de serviceplek op de CP, waar we vlak bij staan; een komen en gaan van campers die willen servicen. Rond half 10 steken wij ook weg. Eerste aanrij doel is Ejea de los Caballeros, in the middle of nowhere als onderdeel om via ongebaande buitenwegen langzaam omhoog te kruipen naar het Rioja gebied. Zoals gebruikelijk zijn beide navi's het niet eens over de te rijden route en we geven dit keer de voorkeur aan de Tomtom. Die laat ons door Huesca heenrijden om na en tiental kilometers de buitenweggetjes op te draaien. Het wegdek is niet optimaal; maar we doen het ermee. Na ruim anderhalf uur bereiken we Ejea, we duiken de route af en drinken op een terrasje bij Alcampo een heerlijke cortado.
We vervolgen onze weg richting Tudela en rijden langs het Parque de Bardenas Reales, het blijft een spectaculair gebied, zelfs van de buitenzijde. In 2019 zijn we hier ook geweest en hebben het park toen goed bekeken.
Rond 13.00 uur arriveren we in Tudela, waar we eerst op zoek gaan naar een wasserette; echter parkeren in de buurt is niet mogelijk. Dan maar ergens anders parkeren om in de stad te gaan eten. We komen terecht bij Casa Alberto en aanbevolen (op Google) als tapasbar. En dat is inderdaad smullen. We wijzen een paar tapas aan en nuttigen deze met een bel heerlijke koude witte wijn. Dat smaakt naar meer en we gooien er een tweede ronde tegenaan. Heerlijke lunch zo, we sturen wat fotootjes naar het thuisfront via WhatsApp, inclusief de rekening van € 22,70 voor 7 grote tapas en 4 bellen witte wijn. Marjos loopt voordat we vertrekken nog even snel naar binnen om een foto van de wijnfles te maken, die gaan we zoeken in de supermarkt!
We lopen de oude stad in, die is weer echt mooi! Echt genieten hier in Tudela. Onderweg krijgen we nog een telefoontjes van Riette, zij zitten aan de kust bij San Sebastian en vertelde dat zij meer naar het binnenland willen vertrekken, het weer en de vooruitzichten aan de Noordkust zijn niet goed. Vooralsnog hebben we daarover niet te klagen, het is een heerlijk temperatuurtje hier!
Impressies van Tudela
Terug bij de parkeerplaats, besluiten we een overnachtingplek te zoeken, niet ver van hier. Eerst naar een olijfboomgaard, dat ziet er op de plaatjes leuk uit. Daar aangekomen om half 5, is het toch wel redelijk saai in je uppie en bovendien in de volle zon is het wat warm.. We zoeken een andere CP op, 10 kilometer verder in Trasmoz. We bereiken via prachtige dorpjes en stadjes in het Moncayogebied de gloednieuwe CP in Trasmoz, fantastisch aangelegd; gratis met voorzieningen. Tot onze verrassing zien we de camper van Thole en Everdien staan. Na een hartelijke begroeting besluiten we samen een aperatiefje te pakken, die naderhand aangevuld door sushi, worst en kaas tot een drink- en eetfestijn wordt uitgebreid. Gezelligheid kent geen tijd en pas rond half 11 is het genoeg; het is inmiddels aardig afgekoeld. Wat een bijzondere dag weer!!
Zaterdag 18 september - Estella
Trasmoz - Estella 123 km bewolkt 20°C
Vanmorgen afscheid genomen van Thole en Everdien, we spreken af elkaar in Nederland op te zoeken. Op het programma staat vandaag het hier vlakbij gelegen eeuwenoude Cisterciënzer klooster, het Monestario de Veruela. We betalen de entree van € 0,60 p/p en wat een schitterend oud (11e eeuw) klooster is dit, wow! We dwalen door het hele complex en bewonderen haar geschiedenis. Ook het moderne Museo de Vino op het terrein krijgt een bezoekje; we kopen wijn en wat olijfolie, beiden van deze streek.
Alvorens onze route te vervolgen, drinken we tegenover het klooster op een terrasje een kop koffie. Omdat het weer een stuk koeler is, besluiten we niet naar de CP Arnedillo te gaan, maar richting Elciego te rijden. Het mooie landschap, überhaupt met zijn vele windmolens (niet storend) afgewisseld met de kleine eeuwenoude stadjes op de berg- en heuveltoppen, blijft boeien. Na eerst een soort van Belgisch wegdek (slecht), volgt snel een prima te berijden weg. We zijn zo'n 50 kilometer onderweg als we een appje en telefoontje van Riette krijgen, zij gaan vandaag naar Estella en wij besluiten van richting te veranderen en gaan ook die kant uit. Rond drieën arriveren we op de camping en we worden hartelijk begroet door onze vrienden en ook door hun zoon Jochem die mee is op deze reis. Heerlijk zitten bijkletsen en borrelen. Na een kort bezoekje aan de Lidl gaan we rond 8 uur 's avonds op pad naar Estella en dat is nog een beste wandeling.
We herkennen het dorpje (reis voorjaar 2019) en we gaan op zoek naar een eettentje. Het is goed druk op het Plaza Major en we vinden ternauwernood een vrij tafeltje; veel keus hebben we niet: we eten hamburgers met patat en een overheerlijke Rioja (wat een combi). Na een koffietje wandelen we terug naar de camping, kletsen nog wat buiten, niet te lang, want is inmiddels goed koud geworden, tijd voor het bed!
Estella by night