Deel 3 najaar 2022

Donderdag 29 september - Segovia

Riaza - (Madrid) - Segovia   km    ☁️/🌧 12°C

Pech komt in meerdere vormen, vandaag geen uitzondering. Bij het opstaan vanmorgen bespeuren we een metaal-achtige gasgeur. En voeren dit terug op niet volledig verbrand gas wat vanuit de bovenroosters van de koelkast het interieur inkomt. Een gaslekkage, daar zitten we niet op te wachten en we besluiten vandaag een reparateur op te zoeken. De eerste zit 85 kilometer verderop in Alpedrete, een bergplaatsje in het Guaderrama-gebergte boven Madrid.

Alvorens hier naartoe te gaan wandelen we nog even door Riaza, kopen we brood en wat lekkers en drinken een zalige bak koffie met tostada con tomate.

Riaza

Dan in druilerig en koud weer de snelweg op. Na een dik uur bereiken we de garage en de eigenaar, een zeer vriendelijke kerel, bekijkt wat er aan mankeert. Zijn conclusie is dat door corrosie de gasinjector en brander zijn aangetast en daardoor gas lekken. Die onderdelen heeft hij niet en na enig rondbellen, verwijst hij ons door naar een Dometic-service bedrijf net onder Madrid, 110 kilometer verderop, die wel de juiste spullen heeft.  

Ons door het drukke verkeer rond Madrid geworsteld en om 14.30 uur gearriveerd bij het bedrijf Austral in Moraleja de Enmedio. De monteur gaat onmiddellijk aan de slag en na anderhalf uur schoonmaken, demonteren en vervangen van de nodige onderdelen is het mankement gelukkig weer gefikst.

Chapeau mecaniciens, we kunnen onze reis voortzetten! Ondanks dat het al laat in de middag is, willen we toch weer terug naar ons oorspronkelijk routeplan. Voor vandaag stond Segovia op de agenda, dus daar gaan we naartoe, terug omhoog. 

Via een omweg en het laatste stuk in de stromende regen komen we na 200 kilometer om 18.00 uur aan op een CP in La Lastrilla. 

Van daaruit hebben we een prachtig uitzicht op het stads-silhouet van Segovia. Oja, vandaag biefstuk, gebakken aardappeltjes en sla met peer en roquefort, dat maakt heel veel goed 😋.

 

Uitzicht over Segovia vanaf de CP N40.958747 W4.099444

Gratis met voorzieningen

Vrijdag 30 september - Segovia

La Lastrilla - Segovia - La Lastrilla 10 km ⛅ 20°C

Het is een magisch moment als we onder het ontbijt naar buiten kijken. In het nog prille diffuse ochtendlicht stijgen 4 luchtballonnen op boven het stadssilhouet van Segovia. De minimale kleurtinten zorgen ervoor dat we een paar mooie foto's kunnen maken. Ondanks de geringe afstand besluiten we naar de stads CP van Segovia te rijden. We rijden vlak langs het wereldberoemde Romeinse viaduct. De CP ligt op een parkeerplaats bij de gesloten oude stierenarena. Daar is plek genoeg, wel vernemen we dat morgen ochtend vroeg het een markt wordt opgebouwd en je hier niet meer kan staan. Hmmm dan gaan we aan het eind van de middag maar weer terug naar La Lastrilla. We laden de scooter uit en tuffen de oude stad in. 

In de bovenstad parkeren we en wandelen naar het prachtige viaduct, die zich in alle glorie voor ons uitstrekt. Het 800 meter lange intacte bouwwerk met zijn 165 bogen is in de 1e eeuw na Chr. neergezet onder het bewind van keizer Trajanus. 

Het bestaat uit ca. 24.000 donker gekleurde Guaderrama granietblokken en is gebouwd zonder gebruik van mortel. Het immense aquaduct is op sommige plaatsen ruim 25 meter hoog en heeft een zodanige omvang dat het zelfs goed herkenbaar is van veraf. Sinds de laatste keer dat we hier waren, 22 jaar geleden, is de verkeers-situatie wel wat gewijzigd. 

Waar je voorheen gewoon met je autootje onder de bogen kon doorrijden heeft men er nu een 'zona peatonal' (voetgangersgebied) van gemaakt. Bij restaurant/bar Le Secreto San Clemente zeigen we neer op een terrasje en nuttigen een vino en wat tapas en deze hapjes vallen echt tegen, het smaakt niet zo vers, jammer. Segovia is vandaag de dag echt wel door toeristen geannexeerd bemerken we. Zo 'jumpen' er ondermeer Japanners door mijn zoekerscherm van de camera. Maar ook zorgt een gids met vlaggetje van het type 'follow-the-leader' dat hele groepen toeristen zich frontaal opstellen voor een bezienswaardigheid. We zoeken het hogerop en lopen daar het oude gedeelte in. 

Via de Barrio Judio botsen we op de immens grote kathedraal, wat een joekel. Ik denk dat de St.Jan er wel een keer of vier inpast, huge! Het interieur laten we voor wat het is, dat is niet echt bijzonder. We lopen helemaal door naar het Alcazar. De van origine Moorse vesting, welke later in de middeleeuwen is omgebouwd tot Koninklijk paleis en kasteel hebben we al eens bezocht. We houden het dit keer bij het exterieur en genieten van de bijzondere setting en ligging, net als vele anderen. Rustig aan slingerend door de oude straatjes teruggelopen naar de geparkeerde scooter. 

Met een 'Sjonnie en Anita op de Cita'-gangetje terug naar de CP en het scootertje ingeladen. Terug op CP La Lastrilla genieten we wederom van het uitzicht op Segovia wat omhuld wordt door het laatste licht van de ondergaande zon.

 

 

 

 

 

CP N40.9587 W4.0994 gratis met voorzieningen

Zaterdag 1 oktober - Avila

La Lastrilla - Avila 76 km ☀️ 23°C

Met zeven luchtballonnen in de lucht boven Segovia verlaten wij de CP en hebben na een uurtje de afstand naar Avila overbrugd. Een tankstation biedt uitkomst voor een toenemend dieseltekort, eerdere tankmogelijkheden deden zich niet voor. Dan doemt de ommuurde oude stad op, een fantastisch weerzien na ruim 20 jaar.

We rijden de betaalde CP op die niet ver gelegen is voor de stadsmuren. Op de grote parkeerplaats ernaast is een enorme kermis opgebouwd, dat gaat nog wat worden met lawaai schatten we in. Na digitaal reserveren en afrekenen, vinden we een plek op de redelijk volle CP, er staan al zo'n 25 andere campers opgesteld. Na de lunch kachel we op de scooter naar de andere zijde van de ommuurde stad, waar we kunnen parkeren. We lopen via een van de 9 toegangspoorten door Las Muralles de oude stad in en dwarrelen daar wat rond.

Via het drukkere Plaza Mayor komen we bij de kathedraal. De bouw hiervan startte in de 11e eeuw op de resten van een oudere Romaanse kerk en is de eerste gotische kerk van Spanje en een van de oudste in deze bouwstijl van Europa. Zeer bijzonder is dat de ronde apsis aan de buitenzijde onderdeel is van de stadsmuur. We betalen de toegang € 6,- pp en bekijken het fraaie interieur en het naastgelegen klooster, zeer de moeite waard. Na een wijnstop op een terrasje in het zonnetje verlaten we door de Puerta de los Leales het oude gedeelte en belanden op het Plaza del Mercado Grande.

We gaan op zoek naar het standbeeld van Ximena Blasquez, de vrouw van de gouverneur die in de 12e eeuw voorkwam dat de stad door Moren werd veroverd (zie onze voorjaarsreis). We vinden het in een redelijk obscuur straatje achteraf en begrijpen eigenlijk niet waarom een van de belangrijkste vrouwen uit de stadsgeschiedenis geen prominentere plaats heeft gekregen.

Met het scootertje tuffen we terug en gaan wat in de relaxstand.

CP N40.661925 W4.705308 €17,- p/n incl. elektra

Dat houdt niet lang stand want de kermis is als lawaaibron in alle hevigheid losgebarsten. Dreunende bastonen resoneren met geweld door onze camper heen begeleid door het snerpend gejank van een mislukte Spaanse popsong. Door al het toegestroomde publiek neemt bovendien het internetverkeer kwadratisch af, dus de website bijwerken wordt een no-go. Dan maar spelletjes. Zowaar rond elven wordt de geluidssterkte zwaar teruggeschroefd en keert de rust enigszins weder. 

Zondag 2 oktober - Avila

Avila ☀️ 25°C

Hier vlakbij ligt een 16e eeuwse herdenkingspunt voor de H. Teresa van Avila, Los cuatros Postes genaamd, het markeert een belangrijk moment in haar leven. Veel importanter vinden wij, is dat je vandaar uit een geweldig uitzicht op de stadsmuren hebt. Het is best druk bij dit punt, toch ook best met veel devote aanhangers van de heilige, vaak het stenen kruis aldaar stevig omhelzend. Avila is met 1132 meter de hoogst gelegen stad van Spanje.

Al sinds de oudheid bewoond, werden de eerste muren opgetrokken door de Romeinen en in de 5e eeuw na Chr. uitgebreid door de Visigothen. Daarna werd de muren verscheidene malen verwoest door de Moren. In de 11e eeuw kwamen de huidige muren tot stand. Ze zijn ruim 2500 meter lang, gemiddeld 12 meter hoog en drie meter dik. Met zijn 88 halfronde torens, 2500 kantelen en 9 toegangspoorten omsluiten ze volledig de oude bovenstad. Het geheel inclusief binnenstad staat op de Unesco werelderfgoedlijst. 

De muren zijn het grootste verlichte monument ter wereld. Bovendien heeft Avila het hoogst aantal Romaanse en Gotische kerken per inwoner.We gaan na het uitzicht nogmaals de stad in, lopen nog wat rond, drinken een koffie en bezoeken nog een oude kerk. Daarna gaan we terug en kijken naar een voor Verstappen minder goed verlopen F1-race in Singapore en doorstaan nadien de (tijdelijke) geluidsexplosie van de kermis. Morgen hijsen we de ankers.

Maandag 3 oktober -  Guadalupe

Avila - Guadalupe   215 km   ☀️ 30°C

Bye bye Avila en kermis, vandaag onderweg naar Guadalupe. Wel via Arenas de San Pedro over een mooie binnenroute door het Gredos-gebergte. Na een aardige klim bereiken we Puerta de Menga, een pas op 1560 meter de deur naar het berglandschap. Onze 3-liter motor moet vandaag goed zijn best doen en met name de hellingen af, soms 10% !, zijn best vervelend te noemen met ons gewicht van 4,5 ton, maar het is een rit in een mooie omgeving. De streek is al sinds de oudheid bewoond, in de ijzertijd door de Veton (opgraving bij Ulaca) en ook Romeinen hebben hun sporen nagelaten. Zo kruisen we in de haarspeldbochten meermaals een oude Romeinse weg die met nog meer hellingshoek de hoogtes bedwong. 

Arenas heeft wat minder te bieden dan we vooraf hadden bedacht, dus gaat de reis voort. Rond enen stoppen we voor de lunch bij een restaurantje aan de weg in het dorp Ramcastanes. Het zeer volledige menu ad €10,- pp smaakt uitstekend. Voldaan slaan we de route weer op en rustig aan rijden we de laatste 125 kilometer weg in een wederom prachtige bergomgeving. 

Rond half zes hebben we uitzicht op het grote kerkcomplex van het bedevaartplaatsje Guadalupe, dat ziet er veelbelovend uit voor morgen.

Nu, bij gebrek aan beter, zoeken we een overnachtingsplek op de plaatselijke camping. Jammer is wel dat zowel internet alsook tv-ontvangst in het diepe dalletje omgeven door hoge bomen zero is. Dan maar na eten een kaartspelletje.

 

Camping N39.441244 W5.316195 €15,- incl elektra

Dinsdag 4 oktober -  Alcuescar

Guadelupe - Alcuescar   137 km  ☀️ 31°C

In de koelte van de vroege ochtend met de camper naar een parkeerplaats in Guadalupe gereden. En eerst onder het genot van een kopje koffie op een terrasje op het plaza-atje bewonderend naar het aan de overzijde gelegen Real Monasterio de Nuestra Senora de Guadalupe gekeken. Het klooster in Mudejarstijl met de barokke uitbreidingen torent hoog boven het dorp uit.

Basiliek van Guadalupe

De oorsprong van dit klooster gaat terug naar de 13e eeuw toen een herder een verborgen 8e eeuws beeld van de (zwarte) Madonna ontdekte. De ontdekking was zo bijzonder dat koning Alfonso XI een groot klooster stichtte met een prominente plaats voor de Madonna en het gebouw en beeld nu gekroond) een koninklijke status verleende.

Zwarte gekroonde Madonna

Het klooster kreeg nog meer allure toen Cristoffel Columbus een bezoek bracht na zijn ontdekking van Amerika. Zeer onder de indruk vernoemde hij zelfs een archipel in de Cariben naar deze Madonna, Guadalupe is hedentendage overigens Frans. Het klooster is rijk aan associaties met de Nieuwe Wereld, omdat de faam van deze Madonna zich ook verspreidde daar. In Mexico in de plaats Guadalupe staat een enorme basiliek ter verering van haar. De paus verleende het kloostercomplex een Basilica-minor status, wat inhoudt dat de abt een bisschopstitel heeft. 

 

Real Monasterio de Nuestra Senora de Guadalupe

Doorkijk vanaf kloostergang

Gezang misalen

14e eeuwse kazuifel

De plek is door de eeuwen heen een van de belangrijkste bedevaartplaatsen van Spanje geweest en is door vele pelgrims aangedaan die over de Camino de Guadalupe hun weg vonden. In de vrij toegankelijke barokke kerk staat achter een groot hekwerk in pracht en praal de met juwelen getooide zwarte Madonna omgeven door vele kostbaarheden, we zijn vrijwel de enige bezoekers op dit tijdstip. De toer onder begeleiding van de alleen Spaans sprekende gids € 5,- pp) brengt ons op bijzondere plekken in het klooster. Het hangt vol met vele kostbare zaken, die dateren vanaf de 13e eeuw, interessant! De rijkdom aan goud en juwelen maar ook zeldzame kunstwerken is werkelijk ongekend. 

We maken nog een wandelingetje door het dorp richting het befaamde viaduct, als onderdeel van de Camino, drinken nog wat op een terrasje en lopen door wat leuke straatjes. Gezien de vandaag oplopende temperaturen gaat de voorkeur van Marjos uit naar een CP met zwembad en we vinden er eentje in de richting die we op willen.

Het is een boerderij in Alcuescar die door vriendelijke Nederlandse eigenaren wordt gerund. Jantien laat ons een plekje uitzoeken op het lege terrein. Het zwembad behoeft nog een schoonmaakbeurt, dus dat wordt wellicht morgen. 

Wel genieten we van de rust en gezeten in de schaduw is het heerlijk relaxen. En na het eten zetten we ons slurpend aan een lekkere bak koffie aan het reisverslag en werken een gedeelte van de achterstand weg.

CP P4N N39.161557 W6.2552303 € 13,50 incl. elektra

Woensdag 5 oktober -  Alcuescar

  Alcuescar  ☀️ 31°C

Vanmorgen heerlijk uitgeslapen en onder het genot van een kopje koffie besloten er hier nog een rustdagje tegen aan te plakken. In het winkeltje, nou ja hok, van Jantien kopen we wat producten, zoals olijfolie uit eigen boomgaard, potjes zelfgemaakte jam, een zelf gemaakt lavendelzeepje en een fles rode wijn, Pavia uit de regio.

Na wat schrijverij doen we een poging een plons te nemen in het zwembad. Dat heeft wel even tijd nodig, het water is ijs- en ijskoud, brrrrrr, 🥶 Uiteraard frist het wel giga op, we hebben de rest van de dag nodig om onze bevroren knoken weer op temperatuur te krijgen 😊 Dan wat verder luieren en gezeten onder de schaduw-verzorgende eikenboom wat werken op de laptop. Een vallende eikel knalt op het toetsenbord, daarbij twee cijfertoetsen vernielend, bizar.

Intussen is zowaar een andere camper met Nederlanders gearriveerd. En in een kort gesprek vertellen deze Limburgse landgenoten dat zij onderweg zijn naar hun overwinterplek in Marbella. Eten doen we buiten, net zoals een spelletje kaart, het is binnen nog te warm. Pas als het echt donker is, verdwijnen we in ons rijdend huis.