Donderdag 27 oktober - Canet d'en Berenguer

Requena - Canet d'en Berenguer    96 km  ☀️ 26°C

We staan wat later op, mmm Marjos heeft door het hoesten wat minder goed geslapen. Na onze douche en ontbijt is vrijwel iedereen op de CP vertrokken. We servicen af, stellen de navi's in op een plek aan de kust, niet ver van Sagunto en gaan rijden. Vandaag nemen we de snelweg, de binnendoor-routes houden te veel op. Onderweg hebben nog wel een koffiestop, dat doet een mens goed. Wat app-contact met onze zoon, die met zijn gezin in Nord Rhein Westfalen is in de herfstvakantie, leuk. Vervolgens rijden we de 96 kilometer vlotjes weg. De P waar we aan komen, één van de favo's van Harry is een door bomen beschutte parkeerplaats, vlakbij het strand. We zetten onze camper op een prima plek weg tussen de 15 andere die er al staan. Bovendien kunnen we hier heerlijk buiten zitten. Politie die later voorbijkomt heeft daar geen enkel probleem mee. We raken in gesprek (over de heg) met onze Zweedse buren, die reeds drie jaar rondtoeren met hun supermooie Hymer 798 SL tandemasser, wat een beauty! De twee landen waarin wordt gereisd zijn Frankrijk en Spanje dat is best verrassend. Maar in een korte samenvatting, ze hebben hun huis verkocht en kleinkinderen missen is best wel een ding. Halverwege december vliegen ze terug naar Zweden om met familie Kerst en oud en nieuw te vieren. Na de lunch duikt Marjos onder de wol, het gaat toch iets minder vandaag. Ik werk alle achterstanden in de verslagen weg, dat voelt goed. Buiten patrouilleert een ruziënde Roma familie over de parkeerplaats die ik scherp in de gaten houdt, ze dwalen al de hele dag rond de CP. Nu kijken ze overal naar binnen en zijn volgens mij op hele andere (verkeerde) zaken uit. Na het eten doen we nog een kaartspelletje. De vele vogeltjes in de bomen kwetteren ons de nacht in.

Vrijdag 28 oktober - Canet d'en Berenguer

Canet d'en Berenguer     ☀️ 25°C

Marjos voelt zich wat beter, heeft goed geslapen, minder gehoest vannacht. Ik voel me kiplekker. Na het wat late ontbijt videobellen we met onze jongste kleinzoon Aiden, die vandaag 7 jaar geworden is. Hij is met het gezin in Phantasialand neergestreken en staat lichtelijk nerveus in de rij voor de achtbaan. We feliciteren hem en wensen de club een hele fijne dag daar. Ook met onze dochter met gezin is video-belcontact. Die zijn tot rust aan het komen in een vakantiehuisje in Noordbrabant, fijn. Vervolgens krijgen we een app-je van campervriend Thole, die zich afvroeg of het Covid-virus ons allebei te pakken had genomen, immers onze laatste update van het reisverslag is al weer 6 dagen geleden. We stellen hem op de hoogte van ons perikelen de afgelopen dagen. Ook beantwoorden we een post op het camperforum met een vraag van gelijke strekking van Monroe. Ook met onze campervrienden Harry en Nelleke hebben we nog even app-contact. Toch fijn al die belangstelling, dat doet ons goed! Buiten banjert inmiddels weer diezelfde kerel rond van gisteren, in exact dezelfde outfit. Maar meer mensen houden deze familie nu scherp in de gaten. Na de lunch besluiten we naar het strand te gaan, tis immers waarschijnlijk de laatste gelegenheid, voordat we weer het binnenland induiken. We pakken wat spullen en installeren ons heerlijk in het zonnetje op het strand. Van zwemmen komt het niet echt, ik vind het te fris en Marjos te vermoeiend. Na anderhalf uur wandelen we terug.

Buiten de camper zoemen de muggen rond en met wat langere kleding en muggenspray probeer ik erger te voorkomen (was gisteren al finaal lek gestoken). Toch zoemen ze weer om mij heen en prikken in enkels en handen. Hé, het zijn van die zwartwit gestreepte, dat zijn toch tijgermuggen, die ook Dengue kunnen veroorzaken? Jawel hoor die komen hier veel voor volgens Wiki. Ik blaas de aftocht naar de camper, we zijn niet op zoek naar nog meer ellende.

Zaterdag 29 oktober - Sueras

Canet d'en Berenguer  - Sueras    107 km    ☀️ 27°C

Zo alles opgeruimd, vamos. Op het program vandaag allereerst een wasserette, de stapels hebben een aanzienlijke omvang bereikt en die moet worden geminimaliseerd. Op P4N vinden we er één in Grau de Castellon, waar bovendien vlakbij een CP is waar we kunnen afservicen. Twee vliegen in één klap, dus. Het loopt anders, bij de wasserette aangekomen is parkeren in de wijde omtrek onmogelijk. Dan maar door naar de CP. Daar staan opeengepakt, hutjemutje 40 campers tegen elkaar en de meerdere serviceplekken zijn vies en smerig met ladingen vliegen, jakkes. Het lukt ons toilet en grijs water weg te werken, maar omdat alle kranen geheel of gedeeltelijk kapot zijn moet schoon water maar wachten. Wat mensen hier bezield om lang kamp op te slaan is mij een raadsel, wat een treurige plek. Dan prikken we een andere wasserette in Villareal. Onderweg komen we langs een McDonald's en Marjos geeft aan dat ze daar trek in heeft. We zijn normaal gesproken niet zulke fast-foodies, maar het smaakt ons uitstekend!

Voor de overnachting rijden we naar Onda, daar is een grote CP die er goed uitziet op P4N. Onderweg passeren we een gigantische industriestraat, waar het produceren van ceramica met hoofdletters wordt geschreven, gewoon huge! In Onda eerst wat boodschappen gedaan, tis weekend en vervolgens naar de CP. De toch niet zo mooie CP staat tjok- maar dan ook tjokvol. Nieuwe keus gemaakt voor een plek in Sueras iets de bergen in, 7,5 km verderop. De rit er naartoe, weg van de geïndustrialiseerde en volgebouwd kuststrook is een verademing. Mooie kronkelige bergweg, met her en der wat minibebouwing tegen bergen aangeplakt, voldoet weer helemaal aan een meer optimaal beeld wat Spanje voor ons aantrekkelijk maakt.

Na het avondeten, een kop koffie en een spelletje, zien we later op de avond Verstappen zich kwalificeren voor pole-position voor de GP in Mexico. Ondanks een verrassend sterk Mercedesteam, Ferrari is in geen velden of wegen te bekennen. Kansen voor Perez op 4 in zijn thuisrace.

Zondag 30 oktober  L'Aldea

Sueras - L'Aldea   165 kilometer  ☀️ 27°C

We hebben een uurtje erbij gekregen vannacht, de wintertijd is ingegaan. Goed geslapen op deze rustige CP en Marjos voelt zich redelijk oké. Vandaag willen we naar Culla een klein mooi bergdorp 80 kilometer het binnenland in. Maar niet voordat ik in dit bergdorpje omhoog stiefel (gaat me zeer goed af) om de plaatselijke bakker te bezoeken. Daar aangekomen is de panaderia dicht, dus onverrichterzake terug. We servicen af en gaan onderweg.  

In de periferie van dit stadje moet een bakker zijn, dus we rijden de rand van de stad in. Al snel zitten we vast in een toeristenstroom en worden we door een politieagent rechtsaf gedirigeerd. Ik probeer via deze straat terug te keren naar de hoofdroute het stadje uit. De eerst wijde straat wordt wat smaller, wat versterkt wordt door geparkeerde auto's. Afslaan gaat niet en dan doemt na een flauwe bocht een vernauwing in de bebouwing op. Stapvoets en centimeter voor centimeter met werkelijk 1 cm speling tussen spiegels en huizen rij ik verder, met achter mij een groeiende file auto's. Dan doemt een regenpijp op en ik heb geen andere keus dan hier licht schrapend met de linkerspiegel voorbij te komen. Gelukkig blijkt later de schade beperkt tot wat lichte krassen. Mijn manoeuvres hebben een heuse volksoploop veroorzaakt, die met opengevallen monden staan te kijken hoe onze camper zich door deze vernauwing perst. We zorgen dat we weer snel uit deze camper-val weg zijn en vervolgen onze route. Een paar kilometer verderop even voorbij Vall d'Alba duiken we restaurant El Xurro in, bij gebrek aan bakkers die open zijn. Het bestelde menu del dia is oké, maar bij het dessert haakt Marjos af, ze voelt zich misselijk en lamlendig en we gaan terug naar de geparkeerde camper. Daar wachten we af tot het wat wegebt. En dan stel ik voor dat het wellicht verstandig is om eerder huiswaarts te keren. De conditie van Marjos is te wisselvallig en zonder reserve. 

Maandag 31 oktober  Banyuls sur Mer 

L'Aldea - Banyuls sur Mer    364 kilometer  ☀️ 24°C

Later in de middag arriveren we in Peralada, opzij van Figueres. Maar daar is de CP echt vol, jammer het is een leuk stadje. We besluiten Frankrijk via de mooie kustroute aan te rijden en gaan via Portbou, Cerberes naar Banyuls sur Mer.   

Blijft natuurlijk een schitterende omgeving. Hard rijden is er hier niet bij, op die enkele Ferrari na dan die ons voorbij scheurt. 

Voormalige grenspost Spanje - Frankrijk

Dinsdag 1 november  Montvendre

Banyuls s/Mer - Montvendre 448 kilometer  ⛅ 23°C

Uitzicht CP 

Maar voor nu valt het op dat talloze, talloze campers ons tegemoet rijden richting Spanje, het zijn er vele honderden van allerlei nationaliteiten. Volledig bepakt en bezakt, soms ook met auto's en/of motoren op aanhangers. Gezien de aantallen op deze route (één van de velen zuidwaarts) vermoed ik dat de gestegen energieprijzen mede debet zijn aan deze toevlucht, zeg maar energie-vluchtelingen. Er is al het nodige geschreven in de media, dat overwinteren in Zuid-Europa wel eens goedkoper kan zijn als thuisblijven (in noordelijk Europa). En ik denk dat een groot deel van deze groep daad bij woord voegt. Er moeten dagelijks duizenden Spanje binnenkomen en de vraag is of ze allemaal een plek kunnen vinden. Een klein stukje tolvrij A75 voert ons naar een route boven Montpellier richting Ales en Anduze over werkelijk miniweggetjes. 

Woensdag 2 november   Thaon-les-Vosges

Montvendre -   Thaons-les-Vosges    505 kilometer ☁️19°C

Voor Bourg-en-Bresse verlaten we de snelweg en gaan we richting Lons-le-Saunier een normaal gesproken prima binnenroute. Vandaag hebben we iets minder geluk. Niet alleen veel deviations, maar ook komen we juist op zo'n omleiding muurvast te staan door een ernstig ongeluk verderop. Brandweer, ambulances alles rijdt ons voorbij op het smalle weggetje, waar het verkeer over inmiddels vele kilometers vaststaat. Na een half uur stilstaan loop ik een wat naar voren en zie in de verte wat afslaand verkeer een paar auto's, en enkele camper en vrachtwagen, een boerenweggetje op. Ze verdwijnen boven een steile heuvel. Teruggekomen bij de camper besluit ik het erop te wagen. Ik haal al het stilstaande verkeer in naar de afslag die ik heb gezien. Het is een avontuurlijk ritje met hoofdletters. Ik pas precies op het pad wat overwegend in zeer slechte conditie is. Er zit een klimmetje in naar een boerenhoeve die in percentages niet is uit te drukken, werkelijk gigasteil! Het weggetje kronkelt zich vervolgens door de boerenhoeve heen De enkele tegenligger die wij tegenkomen, weet gelukkig zijwaarts een zandpad op te draaien. Anders had ik maar intussen ook verschillende voertuigen die mij volgen niet verder gekund. Na een 4-tal hachelijke kilometers en Marjos met een hand voor haar mond, bereiken we weer de weg, waar nu de file de andere kant opwijst.

Donderdag 3 november   Rheden

Thaons-les-Vosges - Rheden   555 kilometer ☁️ 12°C

De Belgische grens is weer niet te missen, alles rammelt, piept en kraakt op het beroerde wegdek. Rond 12 uur passeren we boven Luik de Nederlandse grens en belanden we op een betere asfaltlaag. En na een lunchstop bij een tankstation rijden we de laatste kilometers van deze reis weg.