Deel 1 Spanje  voorjaar 2022

Woensdag 16 februari - Saint-Parize-le-Chatel

Rheden -  Saint-Parize-le-Chatel (Fr)   817 km   🌧🌧    9 °C  

Om 5 uur gaat de wekker, vroeg op pad is het motto! Voor morgen wordt er een storm voorspeld die de naam Dudley heeft gekregen, met windstoten van maar liefst 120 kilometer per uur. Deze wordt vrijwel direct opgevolgd door de volgende storm met de welluidende naam Eunice. Twee stormen die achter elkaar over ons land gaan razen is volgens Weeronline uitzonderlijk. We willen dit windcircus graag voor zijn en vandaag zo ver mogelijk in Frankrijk komen, kilometers rammelen dus.

Na wat laatste spullen in de camper, douche en ontbijt, vertrekken we om half 7 in het donker en in de regen. De voorgenomen route is door Limburg naar Luik - Reims -Troyes - Auxerre en Nevers. Het is goed druk op de weg, lijkt wel of iedereen naar het werk gaat, nu het thuiswerk advies zo goed als vervallen is.

Vlak voor Venlo zien we de vers opgeworpen zandheuvels van de asperge bedden. En alhoewel we nog niet denken aan de terugreis, is het wel een lekker idee dat we begin mei in het asperge seizoen terugkomen. Vervolgens duiken we daar de eerste file in. Om kwart over negen passeren we de  Belgische grens. Aangenaam verrast dat het wegdek goed is, zo te zien onlangs vernieuwd. Al het oponthoud (wegwerkzaamheden) vorig jaar hier, is dus nog ergens goed voor geweest! Het regent nog steeds en er staat een harde wind, maar het is totaal niet druk op de A26. Om kwart voor 12 gaan we de Franse grens over bij Bouillon. Onderweg zien we opvallend veel maretakken in populieren. Blijft een bijzonder gezicht deze plantenballen.

Maretakken

Voorbij Reims pakken we de péage, eigenlijk per ongeluk, maar het rijdt best snel en goed. Weinig verkeer en we zien zelfs het zonnetje. Bij een wegrestaurant stoppen we om even de benen te strekken en voor een kop koffie, lekker Starbucks !
Voor Troyes gaan we, richting Auxerre, van de péage af; rotondes, stoplichten en 50 km zones volgen, toch is dit veel leuker rijden, ondanks dat het rijden minder snel gaat, heeft het zeker ook zijn charme kanten. De route die we al meerdere malen en zelfs 40 jaar geleden al gereden hebben, roept herinneringen op als we diverse plaatsjes passeren die we herkennen. Kleine dorpjes die we tegenkomen zijn overigens op sterven na dood, het merendeel staat dichtgetimmerd te verpieteren.

We stoppen rond half 7 tussen Nevers en Moulins en dan zit er 820 km op de eerste dag. De gekozen P ligt 1 km van het befaamde Magny Court Race Circuit in Saint-Parize-le-Chatel en is een uitstekend uitgangspunt om morgen stormvrij Spanje te bereiken. Parkeerplaats ligt bij een voetbaltrainingsveld en is verlicht; we zijn de enige die er overnachten.

                                                                                                                                                    P4N  - gratis met water  N46.853014 E3.17633

Donderdag 17 februari - Gerona

Saint-Parize-le-Chatel (Fr)  -  Gerona (Sp)     760 km      10 °C  🌧🌧 -> 16°C ☀️

We houden de vaart erin, vertrekken (met volle maan) om 07.00 uur. Het regent en er staat nog wel wat wind, maar het rijden is prima te doen. We rijden opnieuw langs Magny Court Circuit en gaan vervolgens de N7 op richting Moulins. Er wordt driftig aan de weg getimmerd om deze dubbelbaans te maken. Om 10.00 uur breekt t zonnetje door en komen de zonnebrillen tevoorschijn. Na Moulins gaat het mis, beide Navi's weten het niet meer en in de mêlee van wegverbouwingen en déviation bordjes, missen we een afslag, waardoor we op de A71 richting Parijs komen. Balen, pas na 25 kilometer kunnen we eraf en weer erop. De wind speelt zo nu en dan parten, maar we kunnen er goed vaart in houden. Berichten uit Nederland zijn niet mals, daar heeft storm Dudley aardig huisgehouden. 

Volle maan

Mist en regen

Viaduc Garabit de Gustave Eiffel.

Lunchen doen we op een parkeerplaats aan de A75 waar we uitzicht hebben op het Viaduc Garabit de Gustave Eiffel. Na de lunch is het al snel gedaan met het zonnetje, regen en mist wisselen elkaar is. Zo erg dat we de brug van Millau op 100 meter afstand nauwelijks zien. Na een mini tankstop ( nodig om Spanje te bereiken) tuffen we over de A9 langs Beziers, Narbonne en Perpignan. Op de Navi zien we weer bekende plaatsnamen als Fitou, Ceret en Prades voorbijkomen (najaarsreis 2021).

Brug van Millau in de mist

Brug Millau

Besneeuwde toppen Pyreneeën

Om half 5 gaan we bij La Jonquera de grens over, we zijn in Spanje! Een klein uurtje later over de AP7 bereiken we de ons welbekende CP in Gerona (voorjaarsreis 2021). Het staat behoorlijk vol hier, ongeveer zo'n 40 campers. Tis heerlijk weer, lekker zonnetje, tafeltje en stoeltjes eruit, wijntje, kaasje, zonnebril, yes dit zoeken we!

De gereden route vandaag: Saint-Parize-le- Chatel - Moulins- Gannat - Clermond Ferrand - Issoire - Millau - Beziers - Narbonne - Perpignan - Perthus - Gerona.

 

N41.990315 E2.801758 gratis met service

Vrijdag 18 februari - Valencia

Gerona - Valencia    454 km     7°C -  26°C ☀️

Kwart over 8 zijn we onderweg, het zonnetje schijnt, maar met 7 graden is het in de vroege ochtend best koud buiten. De snelweg is sinds vorig jaar tolvrij gemaakt en op diverse plaatsen zien we de afgebroken tolpoorten liggen. Bij Barcelona is het op de inmiddels 5-baans snelweg enorm druk met vrachtwagens die links en rechts voorbij rijden en elkaar te pas en te onpas inhalen op de meest verkeerde plekken en momenten. Niet fijn rijden... Pas ver voorbij Barcelona, bij de afslag Lleida/Zaragoza wordt het ietsje pietsje minder druk. De scenery is onveranderd mooi, met gebergte aan de horizon. Onderweg passeren we sinaasappelplantages die gedeeltelijk zijn geoogst.  Ook verschijnt de eerste bloesem, roze en wit, her en der in het landschap; hier doet de lente echt al zijn intree. Het is inmiddels 20°C + .

 Snelweg bij Barcelona

En route

Bloesem ontluikt

Dwars door Valencia

Rond drieën rijden we dwars door Valencia om het zuidelijk gelegen stranddorp El Saler te bereiken, waar zich een gelijknamige camping bevindt. Deze is echter vol, evenals de camping ernaast, oeps. Een kilometer terug richting Valencia vinden we een plek op Camping Coll Vert die met ASCI-korting € 16,- per nacht kost en slechts voor 1 nacht beschikbaar is, tja we moeten wat.

Impressie van Le Ciutat de les Arts i les Ciencies - architect Santiago Calatrava - Valencia

Snel de camper op zijn plek gezet en 'gewapend' met zonnebril, rugzak en camera per bus naar de stad getogen. We wandelen eerst op ons gemak door de Ciutat de les Arts i les Ciencies. Deze stad van kunsten en wetenschap van de hand van de Valenciaanse wereldberoemde architect Santiago Calatrava spreekt zeer tot de verbeelding. Omdat de voorloop van storm Eunice (invloedsfeer die zich zelfs tot Valencia uitstrekt) rimpelingen in de waterpartijen veroorzaakt zijn vandaag niet de bekende fotogenieke spiegelingen te zien. Het belet ons niet volop te genieten, het is inmiddels 26°C,  en foto's uit alle hoeken en standen te maken.

De storm Eunice noemend, er bereiken ons de eerste berichten uit Nederland dat die toch wel erg huis houdt, de eerste doden zijn gevallen. Onze buren laten ons weten dat het vooralsnog goed gaat op onze  storm-luwe 'boulevard' en de woonark nog steeds op zijn plekje ligt.

Vers geperst sinaasappelsap

We lopen door de oude rivierbedding, nu stadspark Umbracle naar het oude centrum een trip van ruim 3 kilometer. De stad oogt mooi, het is er best druk en we maken gebruik van het goede weer om op een terras van het Mercat Cólon een drankje en een hapje te nuttigen. We lopen verder het winkelgebeuren van Valencia in en gaan voor de avondhap zitten in een restaurant die paella Valencia serveert.  

Na de koffie en dessert wandelen we terug naar het plein waar de bus terug naar de camping vertrekt, waar we rond 21.00 uur arriveren.

 

Camping Coll Vert N39.39644 W0.33240

Zaterdag 19 februari - Valencia

Valencia Camping Coll Vert       16°C 

Vandaag geen rij-dag, maar we nemen de tijd om nog een keer Valencia in te gaan omdat de receptie aangaf dat een extra nacht verblijven toch geen probleem was. Voordat we naar de stad vertrekken, eerst 's morgens de inloopdeur die liep te wringen, opengeschroefd en gangbaar gemaakt en vervolgens onze website ge-update en de huidige reis online gezet. Dan de bus in naar het centrum , we willen naar de Mercat Central, de oude markthal in Ciutat Velga. Op de eindhalte Porta de la Mar uitgestapt en op het naastgelegen Jardins de la Glorieta, een park met eeuwenoude fantastische bomen bewonderd. Het zijn ficus australiana bomen lezen we op een bordje, prachtig.

Ficus Australiana bomen in Jardins de la Glorieta

We lopen door het centrum naar de oude markthal. Het is daarbuiten een drukte van belang. Vele terrasjes zijn gevuld met mensen die nog snel voor twaalven een desayuno (ontbijtje) nuttigen. Dat doen wij ook. Voor de belachelijke prijs van € 2,80 genieten we van een cortado, sinaasappelsap en tostado con tomato, njam njam. Dan de markthal in waar van alles en nog wat aan etenswaar is uitgestald onder het fantastische 19e eeuwse gietijzeren gewelf. Vis, kaas, worst, vlees, wijn, fruit, groente, kruiden, bier, ham, het is er allemaal. We kopen nog een bekertje met serrano ham, heerlijk.

Buiten slenteren we nog wat rond in het oude gedeelte van de stad en bekijken onder andere het interieur van de Basilica del Sagrat Cor de Jesús, mooi. Dan nemen we aan de voorzijde van de markthal, wederom plaats op een terras om van tapas en wijn te genieten. We vinden Valencia tot dusver een aangename stad met prachtige gebouwen die getuigen van een rijk verleden. Het centrum ziet er opgeruimd en goed onderhouden uit. Dat geldt ook voor de vele plaatselijke Valencianen die op straat lopen, ook zij zien er verzorgd en veelal modieus gekleed uit. Het weer is aan het omslaan, we besluiten terug te gaan naar de camping. Onderweg gaat het zachtjes regenen, dus dat zijn we net voor.

Impressies Valencia

Zondag 20 februari - Denia

Valencia - Denia    105 km  23 °C 

Met veel genoegen kijken we terug op ons bezoek aan Valencia, maar vandaag zetten we onze reis voort naar het Zuiden. Om half 11 vertrekken we geserviced en wel van de camping en rijden we door het 10 kilometer verderop gelegen Park Natural de l'Albuferaeen natuurpark van 21.000 hectare groot ten zuiden van Valencia. Naast een grote diversiteit aan planten, bomen en bloemen ligt hier het grootste zoetwatermeer van Spanje. 

We zien een aantal grote witte en grijze reigers die parmantig in het water staan, vele visfuiken en rijstvelden. Het hele gebied lijkt een beetje op de Ebro delta, al is die laatste vele malen groter.

We nemen een kleinere route, niet ver van de kust en wat zien is troosteloos en niet echt uitnodigend. Kilometers lang rijden we langs de met plastic bedekte kassen die veel weg hebben van beelden uit de Netflix serie El Mar de Plastic. Her en der wordt het plastic afgewisseld met rijstvelden.

En dan opeens, de eerste klaprozen, niet een, maar een veld vol! Ben helaas te laat met mijn fototoestel, maar vind dit zo bijzonder in februari! We hebben geen zin om ver te rijden en rond half 2 arriveren we in Dénia, waar we een overnachtingsplek gaan zoeken. Het is heerlijk weer en we willen in t zonnetje zitten. De afslag die naar de gekozen P4N plek - aan de kustlijn - leidt, ziet er smal uit, we rijden door en nemen de tweede afslag. Achteraf een verkeerde keuze, deze weg is nog smaller en het past precies... we moeten een paar bochten maken en ook dat gaat met passen en meten. Oké, we krijgen waar voor ons gehannes: een mooi plekje aan de kust. Lekker buiten lezen is wat we de rest van de middag doen!

Denia  P4N  N38.83203 E0.14259

Maandag 21 februari - Santa Pola

Denia  - Santa Pola  134 km  23 °C 

Wat heerlijk wakker worden is dit, met het geluid van de zee op de achtergrond. Het is een strak blauwe lucht, dat ziet er weer goed uit. We willen vandaag een klein stukje zakken, hebben deze kust nog niet eerder gezien. Alvorens Denia te verlaten, slaan we bij de Lidl wat boodschappen in. We nemen niet de snelweg, maar de N332, rijdt prima. Als eerste gaan we naar Calp, uit zijn voegen gegroeid door toerisme. Enorm grote camperplaatsen, waar men hutje, mutje staat. Veel hoogbouw appartementen, maar zeker ook mooie stekjes, huizen die op de berg geplakt liggen met uitzicht over de puist in zee, maar al met al kan het ons niet bekoren. We zijn toe aan een koffie en stoppen bij een terrasje langs de weg. Echt stralend weer, truien kunnen uit.

Calpe

Benidorm

Dan weer de kleine kustroute binnendoor op en buiten de steden is die heel mooi en leuk om te rijden. Soms is er een fraai doorkijkje naar beneden waar de zee sprankelt in het zonlicht. In Altea, stadje wat volgt, ziet het er allemaal wat authentieker en minder toeristisch uit. Dan volgt Benidorm, tjonge jonge wat een hoogbouw, enorm. Heel modern en ze zijn nog steeds aan het bouwen. Geen zin om er doorheen te rijden, trekt ons niet. We passeren vervolgens Alicante, met 330.525 inwoners, de op een na grootste stad van de regio Valencia. Geen enkele camping of geschikte camperplaats daar in de omgeving, we rijden dan ook door. We besluiten om naar Santa Pola te gaan en daar een overnachtingsplek te zoeken. Als eerste naar een havenhoofd, echter deze P4N plek is niet meer toegankelijk. Op zoek naar een ander stekje. We volgen de kustweg terug een stukje naar noorden en belanden bij een prachtige P4N plek, pal aan zee. We staan hier met 4 andere campers en iedereen zit heerlijk buiten in de zon. Een paar enthousiastelingen gaan zelfs in zee zwemmen en geven aan dat het  water 17° is. Wij houden het bij lezen en een wijntje!

Santa Pola P4N  N38.200987 W0.51142

Dinsdag 22 februari - Los Alcazares

Santa Pola - Los Alcazares  70 km  23 °C 

22022022, wat een bijzondere datum vandaag!

En tja wat moeten we zeggen van deze plek zo aan de kust. Fantastisch om zo weer wakker te worden naast een kolkende zee aan de rotsblokken waar we staan! We nemen de scooter uit de garage en kachelen op ons gemak naar het centrum van Santa Pola, ongeveer 5 kilometer van onze overnachtingsplek en drinken daar op een terras aan de haven een heerlijke cortado in het zonnetje wat zich al uitbundig laat zien. De stad oogt op eerste gezicht wat rommelig. Het is 10 uur en veel terrasjes zijn nog niet open. We verkennen het centrum, maar het is er stil en weinig "leven" in de stad. Bij een bakker kopen we een vers, nog helemaal warm brood en dan scooteren we via de kustweg terug naar de camper. We passeren langs de kustroute  appartement gebouwen die veelal leeg en te koop staan, dit stuk van Santa Pola is puur voor toeristen gebouwd. Maar het ziet er vriendelijker uit als de wijken om en nabij het centrum. Huizen en appartementen met zicht op zee, een brede wandelboulevard met veel restaurantjes en koffietentjes langs het zandstrand en her en der een aangelegd parkje. Terug bij de camper vallen de vele bloemetjes op, bijzonder toch dat deze al bloeien in februari!

Haven Santa Pola

We gaan verder en route met de camper en komen vlak na Santa Pola door het Paratge Natural de les Salines de Santa Pola, een zout winning gebied, waar we op afstand duizenden flamingo's spotten, prachtig! We volgen de N322, een weg die overal langs en doorheen gaat. Opschieten doet het niet, maar dat maakt gezien de geringe verplaatsing vandaag, uiteindelijk 70 km, ook niet uit. Wel geeft het ons een goed beeld van wat hier aan de kust te vinden is. Veel bebouwing, veel voor de toerist of buitenlandse resident zoals Engelsen en niet altijd even fraai, redelijk on-spaans.  Rond 3 uur arriveren we op onze eindbestemming vandaag in Los Alcazares, waar onze vrienden, Noor en Vali staan. We parkeren de camper op 10 meter van het strand en een gezellig weerzien volgt. 

Buitenwijk van Santa Pola

Paratge Natural de les Salines de Santa Pola

Parkeerplaats aan strand Los Alcazares