Routeoverzicht deel 7

Woensdag  30 maart - Olhos de Agua

Olhos de Agua  ⛅22°C

Zo een goede nachtrust doet wonderen. Het weer voor vandaag ziet er goed uit, de zon schijnt. We starten de dag kalmpjes op, werken wat aan de website en hebben wat contact met de familie thuis. Ook vriend Jochem feliciteren we met zijn verjaardag. Rond 12en koop ik 100 meter verderop bij de kleine supermercado vers brood. 

Toevallig gisteren gelezen (Spanje Vandaag) dat deze CP 400 meter van één van de als best verkozen stranden (plaats 2) van Europa ligt. We lopen er naar toe en inderdaad het strand en de Falaise kust Praia da Falesia zijn prachtig, de scenery is een plaatje. 

Praia da Falesia

Na het eten werken we de site bij, dat is echt nodig. Vooral ook omdat onze gids Alba uit Sevilla, na het lezen van onze site wat suggesties heeft geopperd voor inhoudelijke verbetering. Ze had de content keurig in het Spaans omgezet en daar wat onvolkomenheden in ontdekt. Chapeau Alba, nogmaals dank!

Donderdag  31 maart -  Alcantarilha

Olhos de Agua - Alcantarilha   30 km  ☀️21°C

Vanmorgen traag op gang, was ook een latertje vannacht. Gelukkig had ik ter voorbereiding van ons vertrek de scooter, tafel en stoelen al ingeruimd in de garage, dat scheelt weer. Vandaag gaan we onderweg naar camping Canelas in Alcantarilha een goede twintig kilometers verderop waar Wil & Rinus staan. 

Na de inchecken bij de receptie het apart van de camping gelegen camperterreintje opgereden,  uitstekende grote plekken. Een hartelijke begroeting volgt, Wil en Rinus hadden niet verwacht dat we hier gingen opduiken. 

Terug op de camping probeer ik de skew van de schotel wat bij te stellen, maar ik krijg geen beeld. De NL buurman geeft aan dat de boom zonder blad toch voldoende is om beeld te blokkeren. Hij had eerst op deze plek gestaan en met zijn autoskew geen beeld verkregen. Morgen maar even verkassen dus. 

CP N37.11939 W8.35086 € 9,- p/n incl. elektra, zwembad

Vrijdag  1 april -  Alcantarilha

Alcantarilha    ☀️22°C

Gisteren vroeg naar bed, vandaag vroeg wakker. Op tijd opgestaan en wat aan de website gaan werken. Het internet en/of WiFi was de laatste dagen belabberd en wijzigingen waren nog niet echt doorgezet. Zo vroeg in de ochtend heb ik 'prik' genoeg en kan ik heerlijk snel werken. Vandaag gaan weer met ons scootertje op pad, eerst naar Praia da Marinha nabij Benagil. Het is het meest gefotografeerde stuk kust van Portugal, het staat in iedere toeristenfolder. Nadat ik de camper een plaats heb opgeschoven, geen boom meer voor de schotel gaan we op pad. De route voert ons over een rustige kleine binnenweg naar Porches en net voordat we dit dorp binnenrijden, kruist een Porsche Cayenne voorlangs, haha. Die letter verschil maakt ook net dat deze grote auto niet zomaar door de oude kern kan heen rijden. De zeer smalle en bochtige straatjes met hobbelkeitjes, leuk en authentiek, vormen voor onze tuf-tuf geen enkel beletsel. 

Een paar kilometer verderop slaan we af richting de Praia's. Als we bij de grote parkeerplaats met foodtrucks bij Praia da Marinha aankomen is hier vandaan nog niet te zien welke spectaculaire view zich een honderdtal meters verderop onder ons zal ontvouwen. We wandelen naar de balustrade van de klifkust en staren verbluft naar het wonderschone panorama voor ons. Deze kust is één van de mooiste die ik heb gezien, zeker de nummer 1 spot van deze reis. De geelbruin gekleurde kalkzandsteenformaties vormen soms losstaande bogen in de azuurblauwe zee. Ook staan er ogenschijnlijk fragiele, taps neerwaarts lopende losse monolieten waar de zee omheen danst. En dat alles voor een grillige kust in zelfde kleuren omlijst door het zonnige weer met aan de voet een omsloten geel zandstrand, waarop mensen in badkleding relaxen en zelfs een plons nemen. Een paradijselijke hotspot in de Algarve en ik begrijp die reclamejongens wel die dit juweeltje gebruiken om Portugal op de kaart te zetten. Het wordt niet voor niets aangeduid als één van de mooiste stukken kust ter wereld. Er loopt een wandelpad langs de kustlijn met her en der uitzichtpunten. De doorkijkjes die we daar zien zijn mogelijk nog mooier, wow! Niet alleen veel mensen die hier rondwandelen, maar ook veel motorboten en catamarans met toeristen die deze kust vanaf het water bewonderen. De planten met vele bloemetjes verfraaien de wandeling. 

Volgende stop is Benagil, althans het strand aan de voet van dit hoger gelegen dorpje. In een kombocht tussen twee hoge kliffen door loop je daar zo een omsloten strand op. Hier vandaan vertrekken ook excursieboten om de kustlijn te aanschouwen. Het is druk en de twee terrasjes zitten bomvol mensen, dus gaan we voort. Eerst steil omhoog om uit dit dalletje te komen en dan in een zalig zonnetje naar Praia do Carvoeiro. Het is een groter voor de toerist gemaakt kustplaatsje met veel accommodaties, snuisterijwinkeltjes en restaurantjes.

We rijden naar Silves, een mooi stadje in het binnenland, een tip van Will en Rinus. Het is op een heuvel gelegen aan de voet van wat hoger gebergte. Wederom een fijne rit in een mooie omgeving. Na een bocht in de weg krijgen we het stadje aan de overzijde in zicht. De aan één zijde van de stad gelegen grote bruine burcht domineert het mooie panorama.

We passeren de (in verval en dus gesloten) Romeinse brug en rijden over een moderne het stadje in. Over steil omhoog lopende, nauwe hobbel-kei straatjes proberen we een weg te vinden naar het kasteel. Omdat onze mobiel leeg is, ploffen we eerst op een terrasje van het naastgelegen etablissement Bar Ingles en krijgen naast koffie en een heerlijk stuk homemade taart, gelegenheid om daar het toestel op te laden. Van de mij onbekende bomen die dit terras overdekken zijn wat harde bruinzwarte zaaddozen gevallen, het lijken wel rugschilden van een krab. Ik raap er wat op voor de verzameling thuis.

De toegangsprijs van € 1,40 pp vormt uiteraard geen enkel beletsel om een bezoek aan de burcht, een van origine Moors Alcazar, over te slaan en we wandelen het grote complex in. De muren van het destijds in verval geraakte fort zijn een honderdtal jaar geleden volledig gerestaureerd, de rest is ongemoeid gelaten. Het biedt leuke uitzichten naar beneden. Wel liggen er diverse opgravingen binnen de muren, die een beeld moeten schetsen hoe het vroeger werd bewoond en gebruikt. Volledig intact en tot 1980 in gebruik gebleven is de enorme ingegraven cisterne, die niet alleen deze versterking maar ook de oude hooggelegen stad van water voorzag. 

We laten ons met het scootertje van de zeer steile straatjes naar beneden vallen en gaan op weg terug. We rijden door en langs sinaasappel plantages en citroenboomgaarden, een heerlijke terugrit. Op de camping eerst wat ge-video-beld met onze kleinzoons, Jamie en Aiden, erg leuk. Het naborrelen buiten met Will en Rinus is reuze gezellig en we wisselen uit wat we gedaan en gezien hebben. Morgen vertrekken we naar het binnenland.

Zaterdag  2 april -  Alferce

Alcantarilha  - Alferce    72 km   ☀️22°C

Het zijn weer de gebruikelijke handelingen bij een vertrekdag, alles op- en inruimen. De schotelontvangst gecontroleerd en die is nu goed. Afgeserviced en afgerekend. Afscheid genomen van Will en Rinus, we keep in touch! Voordat we de bergen inrijden boodschappen gedaan in Portimao en de tank volgegooid. We nemen de binnenroute naar Monchique, een bergdorpje en het is een prachtige omgeving om in te rijden. Overal staan zoveel wilde bloemen in bloei, dat ik mij terug waan in mijn jeugd. Zo'n bloeiende verscheidenheid is al lang verdwenen in Nederland.

Dan zien we een ooievaar vliegen, dan nog één en dan drie. We er steeds meer en ook nesten op palen, masten. Dan vlak onder Rasmalho (positie N37.216149 W8.543377) zitten we er middenin, bij een veld met kleine boompjes, waar ooievaars op bijna ooghoogte in nestelen en op de grond rondhippen. Het zijn er honderden. Natuurlijk kunnen we de verleiding niet weerstaan en proppen onze camper aan de weggaat om het spektakel fotografisch vast te leggen.

Na de lunch komen we door Monchique en omdat we hier nergens kunnen parkeren rijden we verder naar de Foia, de hoogste bergtop van de Algarve. Bovenop (hoogte 900 m) is het ondanks het zonnetje best fris, er staat ook nog een behoorlijke wind. De winkeltjes zijn hier op ingesteld en verkopen alles wat warm is, o.a. handgemaakte wolprodukten. We hebben dit spul eerder gezien in het noorden in de regio Tras os Montes en kopen wat dikke mooie vesten en een trui. 

Het uitzicht vanaf de berg is prachtig. Aan de ene kant kijk in zuidelijke richting over Portimao naar de oceaan en aan de andere kant kijk je naar de oceaan die ten westen van Portigal ligt. Uiteraard vind je hier zendmasten en een weerstation, er staat zelfs een sterrenwacht. Op een terrasje drinken we wat en genieten in onze nieuwe vesten van het panorama. De 2 overnachtingsplekken voor campers zijn al in gebruik, maar ook omdat we het hier al te koud hadden gevonden, gaan we naar in CP die in Alferce ligt, 16 km verderop. 

Deze CP heeft zeer goede beoordelingen, het is gratis met alle voorzieningen ( behalve elektra), er is een servicepunt, er zijn toiletten en douches, er zijn afwas- en wasbakken, drooglijnen en als klap op de vuurpijl een gratis openbaar zwembad. Het ritje naar dit dorpje, wat er vriendelijk uitziet, is weer genieten. En op de CP vinden we een mooi plekje tussen de vier andere kampeerders op een brede strook verharding aan de rand van het dorp bij een citroenboomgaard. Tafeltje en stoelen eruit, wat kletsen met de Franse buurman, kijken naar de boer die pal voor onze neus de met belletjes behangen geiten met hun jongen laat grazen, hypnotiserende rustgevende omgeving, heerlijk. 

CP N37.33459 W8.488936 gratis incl. sanitair

Na het eten kijken we wat tv, eerst naar 'Ik vertrek' over een stel wat naar Alcantarilha (onze vorige CP, wat een toeval) is verhuisd en daarna na de herhaling van 'De verraders' . Uiteraard ook nog naar de laatste nieuwsberichten uit de Oekraïne, wat een drama.

Zondag  3 april -  Alferce

Alferce     ☀️ 20°C

In zo'n dorpje ontwaak je door het gefluit van vogeltjes en kakelde kippen en een blaffende hond in de verte. Een vredige omgeving ver van hectiek en waarbij je je nog eens uitrekt en omdraait. Vandaag een lekkere luie dag, het is zondag en we hoeven niets te doen. Na het late ontbijt gaan we wandelen, benedenlangs en vervolgens achter het dorp omhoog (2,5 km).

Na de lunch draaien we de andere kant op en lopen bovenlangs het dorp met wederom prachtige views over de omgeving en het dal beneden. In de talrijke citroenboomgaarden dragen de bomen veelal hele grote dikke gele citroenen.

Alferce

Bij de begraafplaats buigen we terug het dorp in en passeren we het mooie openbare zwembad (overigens nu nog gesloten) en lopen terug naar de camper. Het is al met al één van de beste en mooist gelegen CP's van deze reis. Buiten gezeten in het aangename zonnetje kleuren we nog wat bij en handhaven de relax-mode van vandaag.

Maandag  4 april -  Sao Bras de Alportel

Alferce  -  Sao Bras de Alportel 86 km 🌧 16°C

Voor dat ik wegloop schuift ze mij een stukje paasbrood toe en gebaart dat ik het moet proeven. Tot mijn verbazing heeft het de smaak van taai-taai, verrassend! Ook krijg ik ongevraagd een krop sla, die bij nader inzien compleet vol zit met slakken en andere ongein en dus de weg naar de vuilnisbak vindt. We nemen afscheid van onze Franse buurman, een vriendelijke hippie-tramper, die in een omgebouwde Citroën Berlingo bivakkeert en volgens mij een steenkoude nacht daarin moet hebben gehad. Met een vrolijk "hit the road Jack" wenst hij mij goede reis 😄. We servicen boven bij de parkeerplaats af, alleen water lukt niet, ben mijn groot formaat aansluitstuk voor de kraan kwijtgeraakt. We gaan op pad, eerst willen we invulling geven aan het motto "maandag, wasdag " bij een lavaderia bij een Intermarche in Sao Bartolomeo de Messines. De rit door het berggebied er naartoe is prachtig, een mooie weg vrijwel geheel voor ons alleen met weidse uitzichten.

Tijdens de was- en droogcyclus gaan we op ons gemak eerst wat relaxen en nuttigen daarna voor €3,99 pp een menu del dia. Het smaakt allemaal uitstekend. We rijden door naar Alte 13 kilometer verderop, een leuk stadje met een bron en een waterval, lezen we. Onderweg drizzelt en spettert het wat en daar aangekomen parkeren we bij een andere camper op een vermeende CP. We wandelen in de regen door het stadje en ondanks dat we niet geheel in vervoering raken, schieten we toch nog leuke plaatjes. Teruggekomen bij onze camper zien we dat er geen campers meer staan en is duidelijk dat deze parkeerplek op straat niet voor overnachtingen wordt gebruikt. 

Wandelen door Alte

Omdat CP's in dit gebied zeer dun zijn gezaaid, besluiten we door te rijden naar Sao Bras de Alportel, waar we een week geleden hebben gestaan en waar momenteel Anthonie en Hanneke staan. De rit in merendeel druilerig weer is toch nog aardig, het laatste stuk gaat door een mooi bergachtig gebied. Eigenaar Norberto begroet ons hartelijk, als hij ons weer ziet en zet ons op een plek niet ver van Anthonie en Hanneke. Bij hen is de verrassing groot als we aankloppen en na het eten kletsen we gezellig bij onder het genot van een drankje, supergezellig weer! Ook weet Anthonie mijn Chromecast voor Google TV aan de praat te krijgen, superhandig. We kunnen nu kinderlijk eenvoudig Netflix, Viaplay, YouTube of welke app dan ook streamen naar de tv.

Dinsdag  5 april -  Castro Verde

Sao Bras de Alportel - Castro Verde   89 km    🌧 + ☁️ 15°C

Vandaag gaan we alvast een stukje naar het noordwaarts rijden richting Castro Verde, om morgen op de goede hoogte te zitten voor het gebied wat we in Spanje willen bezoeken. Afscheid van Anthonie en Hanneke genomen en we steken de weg op. De eerste 45 kilometer gaan door een prachtig bergachtig natuurgebied, een nationaal park. Ondanks de motregen lichten de kleuren van onder andere wilde bloemen intens op tussen het fraaie groen. De route is erg bochtig gaat op en neer en de snelheid komt veelal niet boven de 40 km/u uit, wat we overigens niet erg vinden. Het is een oude route, wat ondermeer te zien is aan de oude bewegwijzering en borden. Rond het middaguur kopen we in een gehuchtje in een piepklein winkeltje een keihard broodje. Je kan er zo haringen mee in de grond slaan, bij wijze van spreken. Bij een lunchstop kost het ook de nodige moeite om met een scherp broodmes het brood te snijden. Het brood is zeker meerdere dagen oud en nu een soort knabbel-brood. 

Om 14.30 uur rijden we de camping van Castro Verde op en zoeken een plaatsje uit op het vrijwel lege terrein. Plaatsen zijn merendeel verhard, we kiezen er één uit en kunnen de schuinte net opvangen met het level-systeem. Vervolgens met deze en gene van het thuisfront contact gehad en zijn we weer helemaal up-to-date over alle nieuwtjes van daar. Na een heerlijke bietenovenschotel, tis weer is wat anders, kijken we een serie op Netflix via de WiFi. Dat gaat uitstekend.