Routeoverzicht deel 9

Woensdag  13 april - Alcalá la Real

Cabra - Alcala la Real      103 km  ⛅18°C

Miercoles Santo, we zijn al weer halverwege de Semana Santa en vandaag gaan we verkassen naar Alcalá la Real. De twee navi's zijn het ongebruikelijk eens met elkaar over de te volgen route 👍namelijk dwars door de Sierras Subbeticas. Maar nu aarzelen we zelf of we niet de langere meer noordgelegen weg zullen nemen, ook daar zijn leuke dingen te zien onderweg. Beetje halfslachtig besluiten we dan maar om halverwege de route door te steken naar de andere. Eerst door het natuurpark. Na slechts een paar kilometer zien we een afslag naar de hoog gelegen Ermita Virgin de la Sierra, een klein kerkje die na een verschijning van Maria in de 18e eeuw daar is neergezet.

Door de hoogte is zelfs Cordoba zo'n 50 kilometer verderop waarneembaar in het prachtige berggebied. En boven ons hoofd zeilen een zevental gieren die door de thermiek de lucht in zijn getild.

Stapvoets rijden we naar beneden en vervolgen onze weg in het vrijwel ontvolkte berggebiedje. Temidden van olijfbomen die nu werkelijk overal staan bereiken we Priego de Cordoba.    

Aan de randen van de Sierras over een onooglijk maar prachtige weggetje banen we ons een pad naar dit oude Moorse plaatsje. Na een bocht ligt het op de tegenoverliggende bergwand aangeplakt, mooi. Door de smalle straatjes duiken we aan de andere kant weer omlaag en na wat bochten zien we schuin boven ons Zuheros opdoemen met zijn opzichtige burcht. Van hieruit wordt het te voet een hele klim, dus schrijven we Zuheros bij op het lijstje 'Things to do' voor toekomstige trips. Wat verder naar beneden stoppen we in Estacion de Luque bij een druk bezochte comedor om wat eten. Het eetgebeuren is gevestigd in het oude stationsgebouw en op het overdekte oude grote perron zetten we ons neer op het laatste vrije tafeltje. Het zeer uitgebreide en lekkere dagmenu omvat voor-, hoofd- en nagerecht, met drinken, brood en koffie en kost €10 pp. Het verklaart meteen de animo en de wachtende rij mensen die zich nu vormt. Ook hier kunnen we het niet nalaten in het winkeltje van dit restaurant nog wat plaatselijke olijfolie aan te schaffen.

Het voormalig treinstation van Luque omgebouwd tot een restaurant.

De route blijft onveranderd mooi, de plaatsjes die we passeren zijn meestal oud, vaak spectaculair gepositioneerd in bergkommen of tegen bergwanden en veelal voorzien van dominante forten en kastelen. De Moorse origine of achtergrond is vaak terug te lezen in de plaatsnamen. Dit stukje Andalusië leent zich eveneens voor een volgend tripje en verdwijnt op het eerdergenoemde lijstje. Ook Alcala ligt er subliem bij, waarbij het hoger gelegen grote fort meteen de aandacht opeist.

Startpunt is een kerkje aan de voet van het Fortaleza de la Mota en het laatste klimmetje omhoog, zeker 30% !, is het scootertje te machtig. Rondom het mooie en erg oude Iglesia San Juan verzamelen zich al wat locals om de kruiswegstatie mee te maken. In de fraaie zonsondergang vanaf deze hoogte creëert het Saharastof rode flarden in het wolkendek. 

Als we achter de stoet mensen zien afslaan en een trap omhoog nemen, doen wij dat ook, omdat we aannemen dat dit een shortcut is om voor de optocht uit te komen. Dat klopt na 10 minuten zien we ze aankomen en voor ons af te slaan verder omhoog richting het fort. Daar haken we af, het is inmiddels koud, er hangt regen in de lucht en we hebben genoeg gezien. Op het scootertje laten we ons van de helling vallen en in de camper warmen we ons op met een lekker bakje thee.

Donderdag  14 april - Alcalá la Real

Alcala la Real     ⛅18°C

Eventjes de kachel aan vanochtend om de kou van de nacht te verdrijven. Gevideo-beld met onze kleinzoon Xavi, om hem te feliciteren met zijn 8e verjaardag. Onze kadootjes vielen in de smaak en aangegeven dat we elkaar over twee weken weer echt zullen zien. Nog vol energie starten we aan een wat uitgebreidere poetsbeurt in het interieur van onze stoffige Hymer en dat loont. We zien het onder onze ogen aardig opfleuren.

Om 20.30 uur komen we aan bij Iglesia de Consolacion, het startpunt van een door meerdere Hermandades georganiseerde processie. Daar hebben zich al vele mensen voor de kerk en op straat verzameld en ook arriveren er verscheidene broederschappen. 

Deze Hermandad dragen ook de pasos mee, de eerste is met een geknield Christus getooid en het tweede uiteraard die van de treurende maagd. 

Het is een lange stoet en alles is pas rond 21.30 uur echt onderweg in de invallende duisternis. Gezien de mensenmassa heeft het geen zin ons langs de stoet naar voren te wringen. In plaats daarvan rijden we naar Alamos het plein waar de hele optocht straks weer langs komt. Tussentijds duiken we een terrasje op om dat moment af te wachten. Na 3 kwartier kondigt het getrommel de nadering van de processie aan. Als ze langs komen laten we onze dochter middels video mee genieten van het spektakel. Rond elven zijn we weer terug op ons thuishonk, het was een druk dagje.

Vrijdag  15 april - Alcalá la Real

Alcalá la Real    ☀️22°C

Vandaag Viernes Santo, Goede Vrijdag, de meest drukbezette dag van de Semano Santo, tenminste als we het over processies hebben. Drie verschillende processies in de ochtend vormen om 11 uur één grote gezamenlijke, die wederom vanaf de Iglesia de Consolacion vertrekt.

Het is die van Ecce-Homo in hun groen-rode outfit met maskers, die onze ontbijttafel passeert. Omdat het straks een stuk warmer wordt en het echte spektakel pas om 11 uur start, gaan we terug naar de camper om luchtiger kleding aan te trekken. Als we om half elf bij de kerk aankomen staat daarvoor al weer een grote mensenmassa te wachten op wat komen gaat. We voegen ons tussen al deze op zijn zondags geklede mensen en zien de stoet vorm krijgen. 

Als alles een beetje staat inclusief de 1e paso van Christus die zijn kruis draagt, begint een mimespel van Ecce-Homo. Vier sprekers inclusief een klein meisje kondigen niet alleen de aanstaande kruisiging af, ook wordt een boef gevangen en met lint aan het kruis van de eerste paso gebonden. Voorts laat een gemaskerde cipier zijn zweep knallen om nog een aantal gevangenen te intimideren. Onder luid applaus zet de stoet zich in beweging. Opvallend is dat een van de dragers onder de 1e paso blootsvoets gaat. 

Er volgen nog twee kleinere pasos voordat het grote sluitstuk van de treurende Maria voorbij komt. Sommige mensen zijn best geëmotioneerd door het spektakel en steeds weer begeleid applaus de processie. De halve kilometer lange optocht gaat in ongeveer 3,5 uur het parcours van 3 kilometer afleggen. Rinkelende belletjes bepalen het tempo naast de stop om telkenmale weer het mimiekspel op te voeren. Wij hebben voor nu genoeg gezien en gaan naar het plein Alomo om daar wat te gaan lunchen. We weten een vrij tafeltje te bemachtigen en laten ons de pollo a la plancha con patatas met een wijntje erbij prima smaken. De terrasjes zitten met het lekkere weer vol mensen die goed gekleed genieten van hun vrije dagen. De staart van de processie is inmiddels al weer verdwenen op de Carrer de Mercedes en de eerste golven van mensen lopen terug het plein op waar we zitten. De toegenomen drukte is voor ons het sein om terug te gaan naar de camper en wat te relaxen.

Zaterdag  16 april - Alcalá la Real

Alcalá la Real    ☀️25°C

Vanmorgen kalm aan opgestart, vandaag houden we ons een beetje gedeisd. Ideaal moment om wat wasgoed in de grote wasmachine te plompen, want het wordt stralend weer zodat de was goed kan drogen. Als de was fris en fruitig aan de lijn hangt, zoeken we voor een koffie, bar Europa weer op. De tafeltjes buiten zijn goed bezet en er hangt hier een prettige gemoedelijke sfeer, de koffie en tostado smaken uitstekend. Marjos neemt voorts de gelegenheid te baat om wat te gaan shoppen en in een goede modezaak worden wat mooie zomerse jurken en toebehoren aangeschaft. Er worden nog wat boodschappen ingeslagen en dan is het echt relax-tijd. Heerlijk onderuitgezakt gezakt in het zalige zonnetje voor de camper wat gelezen en geschreven. De temperatuur loopt vandaag goed op 😎. Aan het begin van de avond het eten de plaat op geschoven en buiten in de avondzon opgepeuzeld. Wat een heerlijk dagje.

Zondag  17 april - Alcalá la Real

Alcalá la Real    ☀️28°C

Niet door de paashaas maar door tsjilpende vogeltjes wakker geworden en de dag heel kalmpjes opgestart. De laatste processie start om 11.15 uur en gaat 400 meter verderop bij een kerk van start. We vinden daar rond die tijd een prima plekje op de rotonde waar de optocht een bocht moet maken en wachten de gebeurtenissen af. Het manana-manana-gevoel neemt toe naarmate de tijd verstrijkt en we geen enkele vordering bespeuren. Pas na een half uur wordt er voorzichtigjes iets op de weg voor ons geformeerd, een eerste fanfarekorps en wat puntmutsen. Dan valt het weer een hele tijd stil voordat het wonder geschiedt. 

Mensen naast ons worden zowaar enthousiast en applaudisseren als het hele spul voor onze neus de bocht omgaat. We hebben wat foto's geschoten en vinden het genoeg en lopen terug naar de CP. We raken in gesprek met onze Nederlandse camperbuurman, wiens schakelblok van de waterpomp niet functioneert. Schakelingen heb ik niet in de afdeling reserve-onderdelen in campergarage, maar wel wat schuifcontacten en daarmee kan hij vooralsnog uit de voeten. We nodigen ze uit voor een drankje later in de middag, want we willen eerst naar het Fortaleza de la Mota, het immens grote fort wat boven Alcala la Real uittorent. Het scootertje heeft de grootste problemen met de hellingen naar dit hooggelegen bouwwerk, ondanks de net wat minder steile aanloop die ik weet te vinden. 

Zoek de camper

Dan door enkele Moorse stadspoorten heen bereiken we het grote bovenplateau, waar het grootste deel van de oude stad was gevestigd. Ook staat daar de geconserveerde ruïne van de grote 13e eeuwse kerk die na de verovering van het complex op de Moren door de Castilianen werd gebouwd. Daar binnenin wordt voor ons, er zijn geen andere bezoekers, een interessante video vertoond over indrukwekkende historie van de vestingstad El Albayzin vanaf de Moorse tijd tot aan het uiteindelijke verval in de 17e eeuw. Het militaire belang van het fort nam af en iedereen trok naar de lager gelegen vlakte. We dwalen wat langs interessante plekken zoals de cisternen en een grote nevero (ondergrondse ijsbewaarplaats). Als laatste betreden we het intacte Alcazar, het Moorse hart van het complex. Vanaf de torens, maar ook de vestingmuren is er overigens een waanzinnig mooi uitzicht over de omgeving en krijg je een indruk van de strategische ligging die El Albayzin heeft ingenomen. 

Naar beneden gelopen en met het scootertje de helling afgesjeesd naar de CP. Daar reuze gezellig met Ruud en Yloncka uit Oosterbeek zitten kletsen, die naar jaren lang een slagerij te hebben gehad nu van hun vrije tijd genieten door onder andere met hun camper erop uit te trekken. Ze zijn nu een week of twee onderweg en hebben nog wel even de tijd om rond te reizen. Het blijft toch altijd leuk om mensen te ontmoeten, die dezelfde interesses hebben en in een zelfde levensfase zitten. Na een paar uur nemen we afscheid. Met het eten verwennen we onszelf met een salade met peer, roquefort, goede olijfolie en balsamico met een heerlijk stukje verse gegrild tonijn, Life is good in Spain.

Uitzicht op kasteel vanaf CP

Maandag  18 april - La Guardia de Jaén

Vandaag staat een verplaatsing op het program. Echter als we om half tien voor het kantoortje staan om af te rekenen, lezen we dat er pas over een half uur iemand aanwezig gaat zijn. Ruud en Yloncka die we al gedag hadden gezegd 😄, bieden ter overbrugging een lekkere kop koffie aan met een cremahapje, heerlijk! Dan draaien we echt de weg op na een laatste zwaai. We willen eerst in Jaen rondkijken en hebben daartoe een parkeerplaats niet ver van de kathedraal als aanrijdoel in de navi's ingevoerd. De rit er naartoe is weer genieten geblazen. Het is niet alleen schitterend weer , maar ook het landschap gevuld met olijvenbomen en zo nu en dan een weggefrot dorpje of stadje daartussen is prachtig. 

Zo botsen we na 25 kilometer tegen Alcaudete met zijn overheersende burcht, hoe mooi! Maar we zijn nu aan onze terugreis begonnen en gaan niet overal meer stoppen. Na een stukje snelweg doemt Jaen op, een grote stad, waarvan het oude gedeelte tegen de steile heuvels is weggeplakt. De gekozen P zit rampie-stampie-vol, dat wordt 'm niet. Andere alternatieven bieden ook geen soelaas en we besluiten niet eindeloos te gaan zoeken. Jaen wordt voor een volgend bezoek bewaard. In de rand van de agglomeratie doen we boodschappen, dat is hard nodig en we lunchen wat. Na ampel beraad valt de keuze op een CP in La Guardia de Jaen, 15 kilometer verderop. Het is een heel oud vestingplaatsje met een mooi Moors Alcazar, waar de prima CP direct onder ligt. 

CP La Guardia de Jaén  N37.7425 W3.69669  gratis met voorzieningen én uitzicht

We zetten onze camper tussen een tweetal andere en gaan buiten zitten (net als onze Engelse en Spaanse camperburen) om van het zonnetje te genieten. Behalve wat conversaties met onze buren onthouden we ons van verdere activiteiten. Onderuit hangen met een drankje in het zonnetje is genoeg.

Dinsdag  19 april - La Guardia de Jaén

La Guardia de Jaén  ☀️26°C

Lekker uitgerust en vroeg uit de veren. Vraag is wat we gaan doen. Het weer ziet er de komende dagen in Spanje, zeker hogerop niet goed uit. Ergo snel omhoog en vandaag al gaan rijden met het mooie weer is wat zonde. Ook al omdat we hier prettig staan en buiten kunnen zitten met mooi weer, blijven we hier nog een nacht. Rond 12 uur wandelen we eerst naar het hierboven gelegen Castillo, waar net een groep mensen de poorten van het terrein uitwandelt. De begeleidende gids vertelt ons dat zij op afspraak zijn toegelaten en dat normaalgesproken het complex alleen in het eerste weekend van de maand bezocht kan worden. Het is nu gesloten voor onderhoud, wel kan je het voorterrein bezichtigen. Dat gaan we doen. 

Duidelijk is dat binnen de oude vestingsmuren hier ooit het oorspronkelijke stadje lag. Wat hier zich precies heeft afgespeeld is onduidelijk maar behalve het gerestaureerde fort (alcazar) resteren alleen fundamenten, een gehavende kerktoren en kerkmuur, best macaber. Want duidelijk wordt wel de strategische ligging van deze versterking, die ooit de sleutel op de poort vormde voor de verderop gelegen stad Jaen. Het ligt op hoogte in een pas tussen twee dalen. Bij de ingang van het moorse fort is een elektromonteur van de gemeente aan het werk. Als ik vraag of het fort gesloten is en hij dat bevestigt, laat hij ons toch naar binnen om een kijkje te nemen, aardige kerel! Ook hier is weinig meer te bespeuren van de historie na de grondige, maar waarschijnlijk nodige restauratie, wel kunnen we genieten van het uitzicht vanaf de toren en vestingwal.

Ook is daar een goede bakkerij, waar we brood en wat koekspecialiteiten kopen. Die met anijs is inmiddels al verorberd en smaakte lekker. Het pleintje overgestoken en het daar gelegen cafeetje ingewandeld voor een café con leche en tostado con tomato. Vooral de begeleidende plaatselijke olijfolie Senorio de Mesia kan onze waardering wegdragen. De kastelein van de uitspanning legt ons uit waar de coöperatievo ligt waar we het extra vierge goedje kunnen betrekken en tekent een plattegrondje. Het blijkt op de uitvalsweg te liggen richting Jaen, die we morgen gaan gebruiken voor onze vervolgroute.