Deel 12 winter - voorjaar 2025
Klik om te vergroten
Zondag 16 maart - La Puebla de Cazalla
Jerez de la Frontera - La Puebla de Cazalla 136 km 🌤️ 17°C
Even voor 5 uur vanochtend ben ik in afwachting van de dingen die komen gaan. De eerste F1-race van het seizoen gaat van start in Australie, preciezer de grandprix van Melbourne. Het wordt dankzij het wisselvallige weer, waar kennen we dat van 😄, een knotsgekke wedstrijd. Met name de regen speelt een hoofdrol, voor meerdere rijders een negatieve. Door de vele slippartijen van onder andere de rookies verdwijnen nogal wat bolides in de boarding en behalen derhalve de finish niet. Van de 2 McLaren's die voor Max starten weet slechts een voor hem te finishen, Norris wint en Verstappen eindigt als tweede.
Na het ontbijt gaan we opruimen en afservicen. We nemen afscheid van de andere AR-genoten en gaan eerst een Lavanderia bezoeken. Daar proppen we in grote machines het verzamelde wasgoed, om het te reinigen en te drogen. Na een stief uur is het gepiept en geven we in de camper het schone goed weer een plekje.
We reserveren in La Puebla de Cazalla een plekje op de betaalde CP en gaan daar naartoe onderweg. Een mooie rit over kleine weggetjes voert ons naar dit plaatsje, waar we morgen willen gaan kijken. We zijn hier twee jaar geleden al eens geweest, maar toen was de CP vol. Nu openen we met de digitale knop in de mail het buitenhek en rijden naar plaats 8. Alle plekken hebben hier hun eigen elektravoorziening, waterkraan en afvoerput onder de camper voor grijs water (de afvoer van de camper kan open worden gezet). Voor nu relaxen we wat na zo'n lange dag.
Kunstwerken op rotondes CP N37.224998 W5.3047 € 6,- met alle voorzieningen P4N # 70208 CC:63714 altitude 150m
Maandag 17 maart - Lucena
La Puebla de Cazalla - Lucena 89 km 🌧️ 19°C
Het heeft vanacht gehoosd, ware plensbuien. Niettemin hebben we zalig geslapen. Aan de overzijde van de straat daar waar een T-splitsing aanvangt, is een heus zwembad gecreëerd, waar auto's zich voorzichtig doorheen waden. We zijn nog even in dubio of we ons vandaag gaan verplaatsen. Hier binnen de hekken van de CP kunnen we tot 13.00 uur staan en als we niet verlengen vervalt onze per mail verkregen digitale deuropener.
Om 11 uur lopen we eerst omhoog het dorp in, waar we na de gesloten kerk, het Bureau voor Toerisme aandoen. Het meisje achter de balie vertelt dat vrijwel alles is gesloten vandaag, ook het museum voor Moderne kunst, jammer wat die moet echt een mooie collectie hebben.
We lopen door de volgende plensbui naar het stadscentrum. De markante huizen in de straten hebben geen dakgoten, dus gutst het regenwater zo van de romaanse dakpannen omlaag.
Om de spetterende watervallen te keren hebben de bewoners van de meeste huizen hier panelen staan voor hun voordeuren. Onze nieuwe regenjassen worden stevig getest, maar weerstaan de beproeving 🌧️🌧️.
Na wat in het kletsnatte centrum te hebben rondgeklotst, wandelen we terug richting CP. We hebben inmiddels het besluit genomen te vertrekken. Met nog 1 minuut op de klok verlaten we de CP. Driehonderd meter verderop stoppen we voor de lunch bij restaurant La Zua, waar we 2 jaar geleden met stralend weer, 27°C, ook hebben gegeten. De weersomstandigheden zijn nu anders, regen en wind. In de Comedor nemen we plaats aan een tafeltje en een dienstertje ratelt de keuzegangen van het Menú del Dia op en we kiezen een eerste en tweede gang.
Por beber, nemen de rode wijn. Blijkbaar is het in deze contreien is het de gewoonte rode wijn aan te lengen met gazeuse, de zogenaamde Tinto Verano, normaal een drankje bij mooi weer ☀️, want juist die ingrediënten worden keurig voor onze neus neergezet. Een snelle blik om ons heen leert dat iedereen hier aan de Tinto Verano zit. Een groot colaglas, een mooie fles Montfiel, tempranillo uit de buurt van Tarragona en flesjes La Casera, de gazeuse. Vooral de dragende leus op deze flesjes vallen in het oog, 'Si no hay La Casera, nos vamos' 🤗.
We brengen de wijn met de La Casera op limonadeniveau, want dat drinkt inderdaad wat makkelijker weg. Onze eerste gangen arriveren, Marjos een heerlijke gestoofde groente met gepocheerd ei in gekruide tomatensaus en ik gegratineerde mosselen met salade, lekker. Dan volgt voor Marjos een geroosterde kippenbout en voor mij Merluza in safraansaus, zalig. Na de 'postres' de 'Flan queso' en 'Flan Huevos' zitten we echt bompievol, we hebben fantastisch gegeten. Voor het totaal rekenen we een schamele € 22,- af.
Estepa - Puente Genil - Canada de la Plata
We draaien de sleutel om en vertrekken eerst richting Osuna, een CP waar we al een eerder hebben gestaan. Daar aangekomen ziet alles er wat mistroostig uit, wat oude gammele campers die kriskras staan, dus trekken we verder naar Lucena. We komen aan het eind van de middag aan op een mooie CP. De regen tikt inmiddels weer zachtjes tegen de ramen, misschien nu als tribuut aan de vandaag overleden Rob de Nijs. Bij ons gaan de voetjes omhoog.
CP N37.416733 W4.492887 gratis met voorzieningen
P4N # 14900 CC:108154 altitude 453m
Dinsdag 18 maart - Adra
Lucena - Adra 231 km 🌤️🌬️ 20°C
Vandaag voert één onderwerp bij Spanje-camperaars de boventoon, wat doet het weer? Hoe slecht wordt het? Voor heel Andalusië, het gebied waar wij momenteel vertoeven, gelden ernstige weerswaarschuwingen, die ons via nieuws en berichten van vrienden bereiken. Overvloedige neerslag met gevaar voor overstromingen al dan niet gepaard met harde wind oplopend tot zelfs plaatselijke tornado's. Voor hoger gelegen berggebieden, plaatselijk forse sneeuwval met kans op lawines. Het maakt onze puzzel welke route we moeten gaan nemen er niet makkelijker op. Natuurlijk kunnen we het gebied verlaten door naar het noorden te koersen, maar daar zijn de verwachtingen voor de komende dagen zeker niet gunstig. Het zou dan zo maar kunnen dat we onze thuisreis dan gaan bespoedigen. Naar het oosten onderweg richting Middellandse Zee, Costa de Almería/Cálida zijn de voorspellingen ook niet goed.
Een verslag op Polarsteps van camperaars die we sinds kort volgen, brengt ons wel in de goede richting. Weliswaar voert die route eigenlijk van noord naar zuid door het gebergte van de Alpujarra, dat is geen optie, maar hij eindigt in Adra aan de Costa Tropical. Een snelle check op de weerapp's geven een gunstig rapport voor deze locatie. De teerling is geworpen we gaan zuidwaarts 😃 op zoek naar het betere weer.
We kiezen voor een prachtige beginroute, die we in 2022 ook hebben gereden, via Cabra, Priego de Cordoba en Alcalá la Real, dwars door het bergachtige olijvengebied. Onderweg hebben we een enkele maal slechts lichte spatjes regen en met de wind is prima te dealen. Bij Atafar even voor Granada vullen de diesel- en LPG-tank af en gaan daarna de snelweg op richting Motril. Daar slaan we af richting Almeriá. Na een tiental kilometers verlaten we de snelweg waar veel wind staat en nemen de mooie kustweg. Behalve de wind is het weer inmiddels opgeklaard, het zonnetje komt goed door.
Mar de plastico
In Adra slaan we wat voorraad in bij een grote Mercadona, heerlijk assortiment. Bij de buren, de Burger King geven toe aan een bij tijd en wijle opkomende drang voor fastfood, een Whopper-menu als verlate lunch gaat er goed in. De P4N parkeerplaats die gedeeltelijk onder water staat is niet ons doel, wij rijden door naar de landtong waar je aan het strand kan staan. Daar vinden we nog een leuk plekje met direkt zicht op het strand en de momenteel woeste zee. Buiten is het nog steeds 19°C en het zonnetje doet haar best. Wat willen we nog meer. Inmiddels sijpelen van alle kanten berichten binnen van AR+, met wisselende weerservaringen. Ook nieuwsberichten met overstromingen in Aguilas en Malaga en tornado's die her en der hebben toegeslagen.
P N36.742871 W3.021220 gratis geen voorzieningen P4N # 551192 CC:63241 altitude 6m
Morgen zijn de verwachtingen voor hier goed, dus de kans is groot dat we er een extra dagje aan vastplakken. Nu later op de avond gaat de wind steeds meer en meer liggen, rust. Een goed vooruitzicht voor de komende nacht.
Woensdag 19 maart - Adra
Adra ☀️/🌤️ 21°C
Op de landtong die in zee steekt is het vannacht goed toeven. De harde wind is gaan liggen en het kalme ruisen van de zee bevordert de nachtrust, we slapen heerlijk. Om half zes komt daar een abrupt einde aan, als in de haven aan de andere kant van het talud de zware dieselmotoren van de vissersvloot worden opgestart. Nadat de boten zijn uitgevaren keert de rust weder en slapen we verder. Later op de ochtend babbel ik wat met mijn Belgische buren die met hun 2 jaar oude Niesmann Bisschof vlak voor onze neus staan. Ik neem een kijkje in het mooie ruime interieur. Prachtig maar deze lengte, het is een tandemasser van 8.80 meter 😱 ambieer ik niet.
Voorts heb ik telefonisch contact met mijn bank over een afschrijving van een geldopname in Marokko, waarbij de ATM wel mijn pas inslikte maar geen geld verstrekte. Ze beloven aktie te ondernemen.Na de lunch zetten we de pet van penningmeester op van onze Steegse wooncoöperatie. Naast het bijwerken van de financiële administratie maken we de facturen op voor de kwartaalafdracht van liggelden en verzenden die aan de leden. Een digitaal taakje vanaf een strand in nu zonnig Zuid-Spanje 😎, we lijken wel digital nomads 🤭, zij het onbezoldigd. De middag is overigens wel bijna ten einde.
Marjos heeft tussendoor al wat buiten gewandeld en neemt mij mee via het einde van de landtong naar de havenzijde van het talud. Op zee komen de eerste vissersboten al weer terug en passeren ons met dreunende dieselmotoren.
De strandtentjes worden gebruiksklaar gemaakt
Terug in de camper gaat het bakblik weer zijn werk doen. Kip, groenten, olijven, aardappelen, kruiden en ingelegde citroenen worden ditmaal bijgestaan door flinken dotten jalopeña salsa toe te voegen. Na 45 minuten komt het geurige gerecht uit de oven, het smaakt wunderbar, vurrukkulluk 😋😋😋. Vanavond nog een Netflixje denk ik. Morgen waarschijnlijk verkassen.
Donderdag 20 maart - Almeriá
Adra - Almeriá 65 km ☀️ 24°C
Een oneindige zee van wit plastic. Het bedekt het landschap helemaal, sluit stadjes volledig in en laat alles klein en nietig lijken. De Mar de Plástico rond El Ejido beslaat zo'n 28.500 hectare en is gemakkelijk vanuit de ruimte te herkennen, beter nog dan de Chinese muur. De ooit zo arme regio Almeriá, wat nu Spanje's economisch wonder wordt genoemd, is goed voor 25% van alle groenten en fruit in Europa. Er zijn zo'n 100.000 mensen werkzaam, veelal illegale Afrikaanse imigranten die onder slechte omstandigheden werken en wonen, al is er wel sprake van enige verbetering. De vervuiling en werkomstandigheden worden ook aangepakt, waarbij Nederland voor wat betreft kennis van tuinbouw een belangrijke rol speelt. Maar ik blijf het aanzicht van dit gebied surrealistisch vinden en foeilelijk.
We zijn onderweg naar het eerder genoemde Almeriá, slechts 65 kilometer vanaf ons vertrekpunt. Na wat boodschappen en afservicen onderweg komen we rond lunchtijd aan op een grote parkeerplaats, waar we kunnen overnachten. We bevinden ons in goed gezelschap van naar schatting 50/60 andere campers die hier een plekje hebben gevonden. Na de lunch halen we de Muis uit de garage en gaan op pad.
P N36.827828 W2.444288 gratis geen voorz.
P4N # 572628 CC: 104637 altitude 25m
In 2022 hebben we de stad al eens aangedaan en plekken bezocht, zoals het Alcazaba, het grote Moorse fort. Omdat veel is gesloten tijdens siësta-uren rijden we eerst naar een opgraving van een Moorse Middeleeuwse straat gelegen in de toenmalige ommuurde Madina, die een aantal jaren geleden per ongeluk bij nieuwbouw werd gevonden. Het is gesitueerd onder het nieuwe gebouw direkt onder de Alcazaba en gratis te bezoeken, heel interessant.
Erg leuk om te ontdekken dat de Madina van Al Mariyya na bijna 800 jaar onder Moors bewind als één van de laatste steden door de Spaanse kroon werd ingelijfd (1489), waarbij de naam werd verspaanst naar Almeriá. Best wonderlijk om te realiseren dat deze stad dus korter Spaans is dan het Moors was.
Buiten, weer terug in het fel schijnende zonnetje (heerlijk), snorren we via wat omwegen, éénrichtingsverkeer is in deze stad de norm, naar het eigenlijke hart van de huidige stad. Onderweg doen we in een Baristabar eerst een lekkere café con leche, waarbij we de scooter parkeren naast een kiosk van waaruit mooi verpakte premium cherry-tomaatjes worden verkocht.
Even verder ligt het Plaza Puerta de Purchena, waar wat fraaie Modernista-gebouwen staan, met daaronder exclusieve modewinkels
Daar op een terras bij Kiosco Amalia hebben een groep luidruchtige Spanjaarden de grootse lol met elkaar, waarbij een glaasje met een roze gekleurd drankje de gangmaker is. Nieuwsgierig vragen wij wat dit 'smeermiddel' is. Voordat we het weten zitten we omgeven door het nieuwsgierige gezelschap en worden we uitgebreid gefêteerd op de Américanos zoals dit brouwsel wordt genoemd. Het bestaat uit warme melk, suiker, kaneel, een citroenschilletje en een guts Licor de Cola, een plaatselijk likeurtje.
Een van origine Litouwse vrouw, Lizzy, getrouwd met één van de Spaanse heren, expliceert in het Engels het ontstaan van dit drankje. In de zeventiger jaren werden in Tabernas de spagetti-westerns van Sergio Leone opgenomen met onder ander een Amerikaanse cast. Zij verbleven in Hotel Perla hier recht tegenover het terras. In plaats van een slap bakje koffie had de crew 's morgens behoefte aan iets stevigers. De toenmalige uitbater van deze kiosk stelde dit drankje samen en noemde het Americanos. Het is sindsdien een plaatselijk geheim. Deze groep Spanjaarden allemaal familie van elkaar en vrienden, sommigen uit deze stad, maar ook uit Zwitserland en Merida vieren hun samenkomst uitbundig. Vooral Pedro uit Merida met een baret à la Che Guevara heeft door inname van de nodige Américanos een dermate gelukzalig stadium bereikt dat hij ons met het hand op het hart eeuwige trouw en vriendschap, tot de dood ons scheidt, beloofd. Na de nodige Américanos en verschrikkelijk veel lol stappen we op en nemen we afscheid met knuffels van deze vriendelijke gezellige mensen.
We pruttelen nu naar het Museo del Realismo español Contemporáneo, kortweg MuReC. Dit nieuw geopende museum (2024) voor realistische kunst is gevestigd in een 16e eeuws hospitaal en wederom door onze krakkemikkerige leeftijd gratis te bezoeken 😃. Het oude gebouw is wonderschoon getransformeerd tot een fraaie architectonische omlijsting voor de vaste collectie van met name het Madrileens Realisme door de tijd heen en tijdelijke exposities. We doorlopen de 10/11 zalen met soms wel verrassend werk.
Fascinerender vinden wij de expositie Almería.La tierra ausente (het afwezige land) van Joseba Sánchez Zabaleta, wiens werk zich beweegt tussen conceptuele schilderkunst en poëzie. Het verbaast, intrigeert en boeit. Zijn realistisch oeuvre speciaal vervaardigt voor deze tentoonstelling met behulp van elementen uit de natuur en landschap van Almeriá, alledaagse objecten en verlaten gebouwen, toont het vergankelijke, het verstrijken van tijd en de transformatie van materie. Echte visuele poëzie. Zijn eigen prachtige omschrijving van dit werk raakt de essentie van zijn kunst.
In de schilderkunst, net als in dromen, wordt materie ontdaan van haar alledaagse trivialiteit en verheft zich met een geheime stem, als een stem die ons bevraagt over wat verloren is en wat eeuwig is. Dit lijkt het geval te zijn met deze serie over Almeria, waar ik de afgelopen vijf jaar niet tevreden ben geweest met trouw aan het zichtbare, maar heb geprobeerd de drempel van het voor de hand liggende te overschrijden. Omdat ik op panelen schilder, zijn de dorre velden, de door de zon geteisterde luchten en de contouren van een rouwend land niet zomaar landschappen. Het zijn eerder de verzen van een stille elegie die resoneert in het hart van de toeschouwer. De schaduwen van dit land spreken van wat er niet is: van een aanwezigheid die een herinnering is geworden. Elke streek lijkt geladen met nostalgie, alsof de herinnering aan een verleden in de droge lucht van Almeria nog steeds onder het oppervlak klopt, als een verborgen wond. Almeria is niet geschilderd zoals wij het zien, maar zoals ik het heb gevoeld: een plek waar afwezigheid materie wordt, waar kleuren worden onttrokken aan het leven dat was. In deze werken is er een verlangen, een zoektocht die verloren gaat tussen stof en licht, alsof Almeria geen gebied is, maar een staat van de ziel. Is dit niet uiteindelijk de ware roeping van de kunst: vorm geven aan de stilte die in ons woont?
J.Sánchez Zabaleta
Future archaeology
My leaving, your freedom
Steps down to the sea
Ruined church
The spoon that banishes hunger
Goed gemutst, met voldoende hernieuwde kennis, ronken we op de Muis camper-waarts, zulke dagen maken het leven leuk. De spannende pot voetbal 's avonds tussen Nederland en Spanje eindigt door een late Spaanse treffer alsnog in een teleurstellend gelijkspel, al had men vooraf voor deze uitslag getekend. Het is laat geworden en het publiceren van dit verslag zal een dagje moeten wachten. Ciao.
Vrijdag 21 maart - Palomares
Almería - Palomares 95 km 🌤️🌬️ 22°C
De opstekende wind had vannacht vrij spel tegen de zijkant van onze camper op de open vlakte van het parkeerterrein. Met soms forse klappen schommelde ons vakantiehuis op wielen vervaarlijk. Het temperende effect van de vallende regen vlak daarna was welkom, want we vielen weer als een blok in slaap. Vanochtend op tijd eruit, want het F1 circus, nu vanuit China draait weer op volle toeren. De kwalificatie voor de sprintrace start om 8.30 uur en verrast met een Pole voor Hamilton, terwijl Max tweede wordt voor Piastri. Norris vergooit zijn ronde en wordt zesde. Al met al een prima uitgangspunt voor Verstappen.
We ruimen de kruimels van het ontbijt op, stappen onder de douche en maken ons vertrekgereed. De toenemende wind hier later op de ochtend in Almería is de belangrijkste reden om te verkassen. Volgens de verwachtingen staat het weer wat hoger de oostkust op er beter voor, dus prikken we een plek in de app's, het worden de stranden bij Vera. We draaien het terrein af en verlaten de stad, met in het achterhoofd hier zeker in de toekomst nog eens terug te keren. Wat kilometers verderop verruilen we de N344 voor de A7 waarbij we opnieuw het 'genoegen' smaken uitzicht te hebben over een ons omringende zee van plastic. Ook nu weer laten we het natuurgebied van Gabo de Gata links (ligt overigens rechts) liggen, want net als in 2022 gooit harde wind roet in het eten voor een bezoek. Het komt er nog wel een keertje van.
De niet te grote afstand is snel overbrugd en in Vera doen we efkens snel wat inkopen bij de Dia.
Street Art
Op het strand bij Palomares staan al tientallen campers, maar het terrein is zo groot dat er meer dan genoeg plaats is. We staan pal aan het strand en moeten bezien of dit vanwege de windvlagen vol te houden is. In de loop van de middag is het een komen en gaan van nieuwe buren. Ik ga er toch maar stiekem vanuit dat zulks niet komt door onze knappe verschijningen 😄, maar door de soms harde aanwakkerende wind.
P N37.231087 W1.797046 gratis geen voorz.
P4N # 575133 CC:64513 altitude 5m
Wij zijn standvastig en verroeren geen vin, wij zijn per slot van rekening Nederlanders en geen watjes 💪😊. We doen wat administratie, spelletjes en kijken 'savonds wat tv. De dag vliedt kalmpjes voorbij.
Zaterdag 22 maart - Murcia
Palomares - Murcia 144 km 🌤️ 20°C
Je moet er wat voor over hebben als F1-fan. Om 4.00 am kijk ik van achter een kopje thee naar de start van de sprintrace in China, die uiteindelijk door Hamilton wordt gewonnen. Piastri weet Max nog te verschalken want diens banden zijn op. Dus na een stief uurtje snel te bed gegaan en wat slaap gepakt. Om wederom om 7.00 am klaar te zitten voor de kwalificatie van de (grote) race. Uiteindelijk pakt Piastri met overmacht Pole, gevolgd door Russel en Norris. Max gaat van positie 4 starten. Lawson, de RedBull-rookie strandt net als in de andere kwalificatie achteraan als 20e!, oepsie. Afin, morgen weten we meer. Er zijn al meerdere buren aan het vertrekken, want de wind gaat hier toenemen. Wij maken ons vertrekgereed om naar Murcia te koersen.
De afstand van ruim 140 kilometer leggen we in anderhalf uur af en zo arriveren we nog voor het middaguur op de grote CP bij IKEA in Murcia. We parkeren onze bolide aan het laantje recht tegenover het waterpunt en de afstort. Niet echt erg, want het geeft ook wel wat reuring. Thole en Everdien, die hier ook een paar laantjes verderop staan, zijn snel gevonden en we spreken af later vanmiddag een Keek op de Reis te houden, leuk.
CP N38.029227 W1.147972 gratis met voorz.
P4N # 31723 CC:61190 altitude 84m
Terwijl Marjos wat in het zonnetje gaat lezen, doe ik wat boodschappen. Nu maar eens een keer bij de Aldi, waar ik tegen een paar flessen goede rode Ribera van het merk Casa de Luna aanloop.Aan het eind van de middag kletsen we gezellig bij met Thole en Everdien in onze camper en zo als altijd kent dat geen tijd. Zij blijven nog een paar dagen net als wij, dus we gaan elkaar zeker nog treffen. Marjos had al vooraf bedacht het eten te bereiden, dus dat was een kwestie van verwarmen en consumeren. We ploffen onderuit, kijken nog een serie en vinden het weer welletjes voor vandaag.
