
Deel 13 winter - voorjaar 2025
Klik om te vergroten
Zondag 23 maart - Murcia
Murcia ☁️/🌥️ 18°C
Vanochtend eindelijk een normale tijd om naar een race te kijken, aanvangstijd 8 uur. Onder het ontbijt zien we hoe Max slecht weg kan komen in het gedrang en wordt gepasseerd door de Ferrari's van Hamilton en Leclerc, maar uiteindelijk toch vierde wordt. Piastri wint voor Norris en Russel. Belangrijkste conclusie is ook al omdat teamgenoot Lawson niet vooruit is te branden dat de RB21 ver achterloopt op de concurrentie. McLaren met daarachter Mercedes en Ferrari hebben betere auto's in het veld. Overigens kan de race op dit circuit niet echt bekoren, er vinden weinig acties plaats, het is niet spectaculair.
We besluiten vandaag weinig uit te voeren. Naar de stad heeft geen zin, want veel dingen zijn dicht op zondag, bij voorbeeld winkels en musea sluiten al vroeg hun deuren. Bovendien rijden trams vanwege het weekend minder frequent. Nee, morgen maar de stad in. Wel bekijken we hoe een eventuele route er voor de laatste weken uit kan komen te zien. Zo plannen we voor komende dinsdag een stop in bij vrienden die hier niet ver vandaan wonen.
Uiteraard hebben aan het eind van de dag een gezellige borrel met Everdien en Thole, die wel de stad in geweest zijn. 's Avonds kijken we naar de return Spanje - Nederland van de Nations League. Het ontvouwt zich tot een spannende wedstrijd van teams die goed tegen elkaar zijn opgewassen. Bij een stand van 2-2 moet er worden verlengd en als dat uiteindelijk in 3-3 eindigt, moeten strafschoppen een beslissing brengen. Na een zestal penalties valt het kwartje naar de thuisploeg Spanje, die één doelpunt meer weet te scoren dan Nederland. Goede pot, maar het is inmiddels wel bedtijd.
Maandag 24 maart - Murcia
Murcia 🌤️/☀️ 19°C
De stad Al Mursiya werd in het jaar 835 gesticht door de Moren en vormde een aantal eeuwen de hoofdstad van het vorstendom Xarx-Al Andalus (Oost-Andalusië). Sporen van de Moorse periode zijn in de huidige stad Murcia moeilijk te traceren. Door de reconquista (Spaanse kerstening) in de 13e eeuw kregen gebouwen een andere functie en werden grondig gewijzigd. Zo zijn bijvoorbeeld onder en in het klooster van Santa Clara la Real nog resten terug te vinden van het van oorsprong Moorse paleis Dar As-Sugra en het latere paleis Al-Quasr al-Sagir. Maar dat vormt bijna een uitzondering. Veel historische gebouwen werden namelijk verwoest tijdens een zware overstroming in 1733.
Deze ochtend pakken we de tram richting stad en stappen uit op Plaza Circulár. Na een café con leche en een heerlijke tostado con tomate wandelen we over de brede avenue de Gran Via Alfonso naar het oude centrum. Het is mooi weer, het zonnetje doet haar best en er hangt een fijne vibe in de stad met mensen die wat flaneren of op bankjes en terrasjes zitten.
Nadat we de buitenzijde van het Santa Clara klooster hebben bekeken, kerk was dicht, komen we op het Plaza de Santa de Domingo, de toegangspoort van de oude stad. Nieuw op dit plein is een kleurrijk monument, wat oproept tot menselijke solidariteit. Solos somos invisibles, juntos somos invicibles - Alleen zijn we onzichtbaar, samen zijn we onoverwinnelijk.
We banjeren verder door de gezellige winkelstraat Calle Traperia en passeren daarbij de verleden jaar bezochte statige herensociëteit Real Casino de Murcia, waar ik niet kan nalaten nog even een snelle blik in de majesteuze hal te werpen 😄. De 14e eeuwse kathedraal komt in zicht, waar we na een paar bochten de sinds kort van doeken ontdane geraustaureerde voorgevel kunnen bewonderen, schitterend.
Op het Plaza del Cardenal Belluga ligt ook het Palcio Episcopal, het bisschoppelijk paleis, waar we op het binnenplein rondgluren.
Via smalle winkelstraatjes komen we bij een op internet aanbevolen restaurantje niet ver van het mooie 19e eeuuwse Teatro Romeo. Helaas wordt het laatste niet gereserveerde tafeltje voor onze neus weggesnoept en nemen we in plaats daarvan maar weer een koffie met hapje op het Pl. Circulár.
De tram brengt ons rapido terug bij onze opstaphalte. Een snelle rondgang op het grote winkelcentrum Thader levert Marjos nog een mooi knaloranje shirt op, de nieuwste modekleur trend. Terug in de camper houden we met Thole en Everdien onze laatste weer gezellige Keek op de Dag met hapje en drankje, morgen splitsen onze wegen.
Dinsdag 25 maart - La Mata
Murcia - San Fulgencio - La Mata 62 kilometer 🌤️/🌥️ 19°C
Deze dag staat in het teken van vrienden. Zo nemen wij afscheid van Thole en Everdien, rijden we eerst langs vriend Vali die met Noor hier vlakbij woont en zien we aan het eind van de dag Riette en Erik die een paar weken geleden uit Nederland zijn vertrokken. Eerst een abrazo met Thole en Everdien als onze routes zich gaan scheiden, zij gaan oostwaarts en wij naar het noorden. Overigens hoeven beiden niet ver te verplaatsen vandaag. Wij nemen een leuke binnenroute de N340, die ons naar San Fulgencio moet brengen waar onze vrienden resideren. Onderweg tanken we goedkoop, €1,28/liter diesel, en slaan we wat voorraad in bij een Mercadona.
Omdat het huis vanaf vandaag wordt verbouwd gaan we met vriend Vali, Noor is bij dochter- en kleinkind-lief in Nederland, wat eten in een puik restaurant op Platja d'El Pinet. Heerlijke bereide vis en schelpjes vallen ons ten deel met uitzicht op een paar meter verderop gelegen vloedlijn van de het strand aan de Middellandse Zee. We kletsen elkaar weer helemaal bij, zo fijn. Op de terugweg vertelt Vali (gitarist) dat hij morgen optreedt in de Boston Taverne in Torrevieja en misschien is dat iets voor ons, want onze voorgenomen overnachtingsplaats is daar vlakbij. Uiteraard lijkt ons dat heel leuk!
We nemen voorlopig afscheid en rijden naar het 15 kilometer verderop gelegen La Mata waar andere vrienden van ons Riëtte en Erik met de camper staan. Ook met hen hebben we het nodige aan nieuws uit te wisselen, gezellie.
's Avonds brengt een spelletje Regenwormen zoals altijd weer de nodige lol en jolijt.
Het dagelijkse nieuws is behalve de jongste Signalgate-affaire (wat een geblunder) van de Amerikaanse regeringstop weinig verheffend. Het bed lonkt.
Woensdag 26 maart - La Mata
La Mata ☀️ 22°C
Vanmorgen staat de zon te stralen aan een strakblauwe hemel. Lekker buiten ontbeten met Erik en Riëtte, een heerlijke start-up van de dag. Dat buiten in het zonnetje ☀️ met name uit de wind zitten is zalig en een verademing na zo lang minder weer. Ofschoon officiëel slechts 22°C max, is het in de luwte heel veel graden warmer 😎. Onze vrienden vragen aan ons of wij vannacht ook lichte trillingen hebben gevoeld, in hun ogen misschien wel een lichte aardbeving. Internet levert inderdaad op dat er om kwart voor elf een lichte beving is geconstateerd in het natuurgebied La Mata met een magnitude van 2.1, verrassend, tjeempie.
Om elf uur gaan we aan de wandel in het pal naast ons gelegen natuurpark en lagune. Helaas loopt er een schoolklas voor ons uit met het nodige kabaal, dus flamingo's kiezen massaal het luchtruim. Wel zien we wat brutale eekhoorntjes, die als je stil zit, je zeer dicht benaderen. Wellicht zijn ze gewend gevoerd te worden, althans dat vermoeden we.
Voor de lunch lopen we naar het strand van La Mata, 1,5 kilometer verderop en nemen plaats in het restaurant waar Erik en Riette gisteren ook hebben gelunched, Indian food, njammie. We kiezen een paar heerlijke voor- en hoofdgerechten uit met een lekker biertje. Het eten is uitermate smakelijk bereid en zo spicy weer een flinke streling voor de tong 😋😋. Ik sluit af met een Mango-lassie en rol daarna ongeveer van de tafel af.
Kalmpjes wandelen we terug naar de campers, waar om half 5 vriend Vali ons allen oppikt voor zijn optreden in de Boston Taverne. Daar buiken we uit met behulp van wat Tinto Verano's en de prima muzikale performance van Vali. Om 8 uur brengt hij ons terug en nemen we afscheid. Met een potje Regenwormen (en bijbehorende lol) sluiten we de dag af.
Donderdag 27 maart - La Mata
La Mata ☀️
Er zijn van die dagen, die je heerlijk rustig wil doorbrengen met nietsdoen. Dit is zo'n dag. Natuurlijk maken we wel gebruik van het mooie weer. Koffietje onderuitgezakt in het zonnetje ☀️, bien.
Erik en Riëtte trakteren ons op een heerlijke zelfbereide lunch. We starten met een gazpacho, atijd goed. Tweede gang bestaat uit gebakken spekreepjes, groene asperges en ei, fantastíco. Als klapstuk mosselen in een saus van nata, harissa, ui, bouillon en vissaus, zalig. Met een koud roséetje spoelen we alles weg.
Tis tijd voor een siësta, met een boekje, internet ed. Als het buiten te koud wordt is het onze beurt om wat te bereiden. We smeren warme wraps met een basissaus van mayonaisse, chilisaus en mosterd. Als beleg gebruiken we stukjes tomaat, augurk, gedroogde tomaat, olijven, kappertjes, roquefortkaas en peer. Met wat wijn ook smakelijk zullen we maar zeggen. Een koffietje begeleidt onze laatste spelletjes Regenwormen. Morgen back on the road.
Vrijdag 28 maart - Relleu
La Mata - Relleu 95 km ☀️/🌤️23°C
Rond tienen nemen we afscheid van onze vrienden, zij blijven hier nog, wij trekken verder. Omdat we niet weten wat de dag ons precies gaat brengen servicen we eerst maar betaald af bij een CP bij de Salines de Santa Pola. Eerste idee is om Alicante aan te doen, specifieker vlakbij het centrum op een pier aan de haven is een betaalde parkeerplek. In druk verkeer doorkruisen we Alicante en dichterbij gekomen bij onze bestemming vinden we het niet aantrekkelijk genoeg om hier te overnachten.
We besluiten door te rijden naar een mooi bergdorpje Busot waar een leuke P is gesitueerd bij het oude centrum. Het plaatsje ziet er mooi authentiek uit maar herbergt vandaag helaas een autoralley. Ergo alle parkeerplaatsen vandaag zijn verboden gebied, die worden ingezet voor de hulptroepen van dit festijn.
We zetten onze reis door dit prachtige berggebied voort en koersen over kronkelige smalle weggetjes naar Relleu. We persen onze camper door een wel heel smal straatje in het centrum, verbaasd nagekeken door volk wat op de zonnige terrasjes is neergestreken.
We slingeren door en om het dorp naar een hoog boven Relleu gelegen parkeerplaats, waar we een prominent uitzicht hebben over het plaatsje.
Boven ons torent op een berg de ruïnes van een oud Moors fort. Een viertal campers hebben deze plek ook al gevonden, dus we bevinden ons in goed gezelschap.
P N38.58973 W0.31368 beperkte voorzieningen P4N # 259422 altitude 462m
Tijd om de beentjes te strekken. We ondernemen de soms sterke daling naar het dorp onder ons en bewegen ons door verstilde straatjes naar het oude centrum. Pal naast de kerk ligt een uitnodigend terras in de zon, waar tafels al goed zijn bezet, overwegend met Engelsen aan de voertaal te horen. Dat is ook de moedertaal van de herbergier die ons in onvervalst Engels adviseert over de gerechten die hij serveert. We bestellen een salade, gebakken kippenfilet in een cornflakes-jasje en gebakken aardappelstukjes met gebakken ei en serranoham. Marjos een wijntje, ik een biertje. We laten het ons allemaal welgevallen en sluiten af met een mooi geserveerde café con leche.
Nu volgt de pittige klim terug. Petje af voor Marjos die dat in haar eigen tempo goed doorstaat. Ik avonturier nog wat verder, door op het steile stenige paadje naar de resten van het fort te klauteren, waar ik word beloond met een magnifiek panoramisch uitzicht over het fraaie weidse berglandschap.
Tegen de avond verdwijnt de zon achter de bergen en neemt de temperatuur een vlucht omlaag.
De stilte valt in, een rustige nacht ligt in het verschiet.
Zaterdag 29 maart - Chinchilla de Monte Aragon
Relleu - Chinchilla de Monte Aragon 200 km ☀️21°C
Iemand heeft een kapitale blunder gemaakt en zitten slapen. Vanochtend nemen we een kleine kronkelige route door het prachtige berggebied die ons naar Caudete moet brengen, onze volgende voorgenomen stop. Al na slechts enkele kilometers treffen we groepjes wielrenners die de uitdaging van steile afdalingen en klimmetjes fysiek ondergaan, knap hoor, chapeau.
Vlak voor een puerta (col) van ruim 1000 meter kijken we verbaasd naar wat enthousiast zwaaiende mensen die achter een blauwe lint in de berm zitten als wij passeren. Het duurt even voordat het kwartje valt, hoezo blauw lint. Een wielerkoers?! Bijna zeker als een drietal tegemoetkomende wielrenners ons op volle snelheid afdalend passeren en wij beter zicht krijgen op de mensenmassa. Ze zwaaien met verwilderde gezichten en proberen ons te waarschuwen. Maar we kunnen er nergens vanaf en geen kant op. Afin, na de col op de hairpins naar beneden, waar we onze daling uiterst langzaam en behoedzaam voortzetten, worden we gestopt door een eerste organisatieauto. Een persoon wil weten hoe wij op deze route terecht zijn gekomen. Dat vragen wij ons ook af, we zijn nergens en door niemand tegengehouden is ons verhaal. Hij gebaart dat wij een smal schuin bergpaadje naar beneden moeten opgaan, maar dat weiger ik glashard, te gevaarlijk. Hij sputtert nog wat met Guarda Civil maar laat ons toch maar voortgaan.
Wat verderop komt een andere koerswagen met zwaailicht en sirene ons tegemoet en dan is er snel het besef dat de organisatie ergens heeft gefaald. Middels de walkietalkie wordt contact opgenomen met de koers en worden wij gemaand naar het 1,5 kilometer verdergelegen dorp Benifallim te rijden, waar de organisatie ons zal opvangen en ons veilig van het parcours kan sturen. Nu op volle snelheid de berg af neemt het angstige gezwaai van het publiek weer toe, totdat we keurig een afslag op worden gedirigeerd, pffffff. In overleg met wat brandweerlui komen we tot een nieuwe route (omweg) waar we niet meer op wielrenners zullen stuiten.
Veel later dan voorzien bereiken we Caudete, een mooi plaatsje zo te zien. Na wat inkopen bij de supermarkt rijden we naar de CP. What's going on, here? De laatste driehonderd meter wordt de weg geblokkeerd door dranghekken en direkt daarachter staan tig campers. Via wat zijstraten bereiken we alsnog de CP, waar niet alleen de officiele 10 plekken zijn bezet, maar ook nog eens zeker 50 andere campers er omheen zijn opgesteld. We informeren bij iemand die met een vignet oploopt en bij een dranghek staat en die vertelt ons dat er een festiviteit is met Spaanse campers. Dan maar onderweg naar een volgende CP. Dat wordt na ampel beraad Chinchilla de Monte Aragon, een grote CP waar we weleens vaker hebben gestaan. Daar parkeren we onze camper tussen de andere aan het eind van de middag. Zo, nu gaan de pootjes omhoog.