Deel 1 mei/juni 2025
Klik op de afbeelding om het routeoverzicht uit te klappen
Donderdag 15 mei - Schüttorf
Rheden - Schüttorf 112 kilometer ☀️ 22°C
Met zicht op de oude IJssel die zich in een gouden gloed van de avondzon baadt verlaten wij ons drijvend huis. Avondzon?... jazeker, het is 20.30 uur. Een acute jichtaanval bij mijn linkerteen heeft voor wat pijnlijk oponthoud gezorgd. Gisteren heeft de huisarts prednison voorgeschreven en die is in de loop van vandaag goed gaan werken.
Op het gemak dan ook de camper ingeruimd en besloten toch nog een goed uur te rijden net Duitsland in, onder het motto wat maakt het uit. Want het goede gevoel weer onderweg te zijn overheerst met onze fijne rijdende huiskamer. Eigenlijk is deze manier van reizen een verslaving waar weinig aan te doen is behalve eraan toe geven. Via Zutphen en Lochem bereiken we de A1 en zoeven op de cruisecontrol richting onze oosterburen. Daar aan de grens mogen we een forse grenscontrole van de Polizei passeren en is het laatste stukje naar Schüttorf in een wip afgelegd.
Op de grote CP vinden we even voor 10 uur een plekje pal naast de dijk van het riviertje Vechte. Voetjes omhoog, slaapmutsje en dan een verdiende nachtrust. Life is good.
CP N52.321201 E7.222693 gratis met voorzieningen P4N # 15160 CC: 713 altitude 36m
Vrijdag 16 mei - Storkow
Schüttorf - Storkow 526 kilometer 🌦️ 21°C
Cruisend met de prachtige songs van Talent Unplugged 2025 uit de speakers, doet ons glad vergeten dat we op de saaie Autobahn rijden. Vandaag vervolgen we onze weg tot even voorbij Berlijn, waarbij vertragingen door wegonderhoud of ander oponthoud moeiteloos meeneuriënd worden ondergaan.
Na een zeer goede nachtrust gaan we om 9 uur onderweg met halfbewolkt weer en met op dat moment weinig verkeer. Van het landschap naast deze Autobahn-route word je weinig vrolijk, maar op deze weg ontlast de cruisecontrol de voet met jicht. Daar gaat het overigens goed mee, de prednison is effectief aan de gang om de ontsteking de kop om te draaien en de pijn is zo goed als weg.
Voorbij Helmstedt passeren we de voormalige grensovergang naar de DDR. Deze destijds zwaarbewaakte doorgang van het IJzeren Gordijn stond bekend als Checkpoint Alpha en bood als enige toegang voor de route naar West-Berlijn. Hedentendage markeren een beeldhouwwerk La voûte des mains (de kromming van de handen) van kunstenaar José Castell en het museum Gedenkstätte Marienborn de donkere dagen van de tweedeling van Duitsland. Nog steeds vormt deze route de A2 de belangrijkste en vrijwel enige snelweg van west naar oost onder Berlijn langs, ergo de verkeersdrukte neemt toe. Talloze Poolse vrachtwagens negeren massaal het overal geldende inhaalverbod en blokkeren de laatste mogelijkheden voor vlotte doorstroming. Want ook de Baustellen en her en der wat ongelukken brengen het nodige oponthoud. Afin de al eerder genoemde muziek strijkt wat plooien glad.
Recht onder Berlijn doemt voor ons een strak donkerblauwe lucht op waarbij het zonlicht van achter ons alles voor ons in een prachtig contrast laat oplichten. Niet veel later kletst een volle bak regen omlaag, ruim voldoende om de voorruit van alle te pletter geslagen insecten te reinigen.
De laatste 10 kilometer leggen we af op een mooie binnenweg. Bij het toeristenburo van het kasteel in Storkow halen voor €10,- de sleutel op, waarmee we beugel kunnen laten zakken op plaats 5 van de CP bij de sluis van het kanaal.
Prima rustig plekje aan de rand van het stadje met twee camperburen.
CP N52.2579 E13.9318 €10,- inclusief elektra P4N # 18978 CC: 2367 altitude 38m
Zaterdag 17 mei - Wolsztyn
Storkow (D) - Wolsztyn (P) 187 kilometer 🌦️ 13°C
Met machtige vleugelslagen verdwijnt de buizerd vlak voor ons in het loof van een van de bomen aan de kant van de weg. Bomen die al sinds mensenheugenis deze kalm kronkelende landweg markeren in een ouderwets rustig landschap van opkomend graan met aan de einders het groen van bosranden. Het panorama roept gevoelens van nostalgie en zelfs onthaasting op.
Die mijmeringen verdwijnen abrupt als we via de afslag de A12, de Autobahn der Freiheit, oprijden. Zo genoemd omdat deze weg symbool werd voor de economische bevrijding van ondermeer Polen na de val van het IJzeren Gordijn. Het Poolse wirtschaftswunder is blijkbaar nog steeds gaande, we voegen ons tussen een stroom van vrachtwagens die net als wij richting Polen rijden. Het is nog steeds vroeg, even na tienen, als we de brug over de Oder passeren, de grensrivier. Een deels onttakelde kolossale grenspostconstructie geeft nog steeds een indruk van hoe passages in het verleden hier aan toegingen. Van vele borden met Pools opschrift ontgaat ons in het geheel welke boodschap men probeert over te brengen.
Enfin we gaan eerst op zoek naar een tankstation waar we de E-toll-App kunnen activeren, nodig voor campers boven de 3,5 ton. Pas het derde station 20 kilometer verderop is hiervoor geëquipeerd, althans dat vertelt een klein bordje langs de kant van de weg. De geblondeerde mevrouw achter het E-toll loket heeft wellicht andere kwaliteiten maar ontbeert al het gevoel voor service en vriendelijkheid en spreekt bovendien geen woord over de grens. Ondanks haar overmatig chagrijn lukt het ons met behulp van Google-translate de App te registreren en van prepaid-tegoed te voorzien, pffffffff.
Het 16 kilometer verdergelegen oude plaatsje Lagow fraai gelegen aan wat meertjes en aanbevolen door de Womo is ons volgende aanrijdoel. Een geliefd oord bij schrijvers en schilders die van oudsher hier aan komen waaien. Bij aankomst gebruiken we de lunch om een regenbui uit te zitten. De temperatuur gaat overigens vandaag en ook de komende paar dagen niet boven de 13 graden komen, maar daarna zijn er wat betere vooruitzichten. In het kleine dorp wandelen we door wat mini stadspoorten de nog kleinere middeleeuwse kern in en dat valt wat tegen. Behalve de oude burcht en een tweetal vakwerkhuizen is ondanks de aanbeveling van de Womo weinig middeleeuws te bespeuren. Die burcht vormt jaarlijks het middelpunt voor een filmfestival,schrijvers, en musici. Nochtans nemen we overal een kijkje en treffen onder andere een prachtige majesteuze boom die onder zijn lage kroon een doorkijkje biedt naar een van de meertjes.
Diverse plaquettes brengen honneur aan Dr. Gerhard Domagk, een hier geboren belangrijke wetenschapper die bijna 100 jaar geleden de Nobelprijs voor Geneeskunde ontving. Schilderijen bij café's en restaurantjes vertellen mede het verhaal van kunstenaars die hier bij tijd en wijle bivakkeren. Het plaatsje kent behalve ons geen bezoekers, het is leeg en verlaten. De roeibootjes voor dagjesmensn liggen zacht schommelend te wachten op betere tijden.
Een tot BBQ omgetoverde auto
Volgende stop is het Christus-standbeeld in Swiebodzin. Het door een eigenzinnige pastoor zonder bouwvergunning geïnitieerde controversiële bouwwerk reikt 52 meter de lucht in en geldt als grootste Jesus-figuur ter wereld. Ondanks zijn dubieus ontstaan trekt het massaal toeristen en wij gluren vandaag mee.
De overnachtingsplek een simpele parkeerplaats in Wolsztyn bereiken we aan het eind van de dag. Terwijl wij onderuitzakken klettert de eerste regenbui alweer omlaag.
P N52.119535 E16.121764 gratis geen voorzieningen
P4N # 513987 alitude 73m
Zondag 18 mei - Poznan - Torun
Wolsztyn - Poznan - Torun 259 kilometer 🌦️ 13°C
Sommigen zijn stille getuigen van een ooit glorieus maar vergankelijke stoomverleden. Hun schoonheid is aangetast door de tand des tijds en weerelementen en verval heeft diepe sporen achtergelaten. Anderen eigenlijk de meesten staan er fier en robuust bij en zijn krachtige en goed onderhouden verschijningen.
Deze ochtend valt de regen gestaag naar beneden. Voordat we Wolsztyn verlaten rijden we met een omweggetje naar het oude spooremplacement waar een grootse verzameling stoomlocomotieven, tenders en wagons vele sporen bezetten. Het merendeel van het materiaal ziet er klaar voor aktie uit en dat klopt. Nadat tot 2020 op meerdere spoorlijnen nog stoom werd ingezet, gebeurt dat vandaag de dag nog steeds twee maal per week op twee spoorlijnen voor regulier vervoer. Aan goed bruikbare locs tellen we er zo maar een vijftiental en er zijn ook voldoende mooie reiswagons. Verderop zien we grote voorraden kolen en hout liggen en watertanks met de bekende zwenkarmen.
Aan de randen staan locomotieven die het niet meer hebben gehaald, complete roestbakken, te ver voor restauratie en waarschijnlijk alleen nog nuttig als donormateriaal.
We schieten wat foto's vanuit de camper en rijden verder. Op de binnenroute naar Poznań passeren we dorpjes met eenvoudige huizen. Opvallend zijn de keurig bijgehouden tuinen en langs straten en wegen is geen vuil of afval te bekennen, het is ongekend opgeruimd en schoon. Net als twee jaar geleden verwonderen we ons over de bloemenzeeën die op begraafplaatsen op alle graven liggen, men eert hier de doden.
Poznań is een grote stad met een historisch belang. Het was ooit 1000 jaar geleden de eerste Poolse hoofdstad en hier was de start van een zelfstandige natie in 1918. Op een betaalde P vlakbij het oude centrum parkeren we onze camper en lopen naar de Stary Rynek, het oude marktplein. Ofschoon volledig verwoest na de gevechten 1940-1945 is het oude hart van de stad minitieus gerestaureerd. Op het moment dat wij het marktplein betreden is het 12 uur en een grote menigte is in afwachting van het luiden van de klok van het raadhuis. Een trompettist hoog in de toren start met een taptoe en net onder het klokkenstel gaat een luik open. Er verschijnen twee bokken die een gevecht met elkaar aangaan. Het visualiseert een legende van twee jonge geitjes die in de 16e eeuw de toren inrenden bij de inauguratie van het stadhuis, om te voorkomen dat ze terplekke werden geslacht voor de feestmaaltijd.
We wandelen rond en bewonderen de mooie 15e en 16e eeuwse panden die rondom het raadhuis zijn gelegen. De meeste zijn hedentendage naar goed Pools gebruik ingericht als eet- of drinkgelegenheid. Er is keuze te over, alle smaken en keukens zijn aanwezig immers Polen zijn gek op lekker eten.
Omdat het zondag is zijn de musea gesloten, althans de meest interessante, wel bezoeken we de Franciskaner kerk. Aan de buitenzijde weinig verheffend maar wel met een fraai gestuct interieur.
We lopen terug naar de Rynek en duiken in restaurant Bamberka. Marjos gaat voor de met ham ingewikkelde varkenshaas die met paddenstoelen is gevuld en met paddenstoelensaus word geserveerd, inclusief heerlijke aardappels en groentebijlage. Ik neem de Bigos, het met zuurkool, stoofvlees en paddenstoelen gevulde brood. Lekker wijntje erbij en smullen maar. Voldaan rekenen we af en kuieren terug naar de camper.
Daar volgen we de uiterst succesvolle F1-race van Verstappen op het circuit van Imola, wat een overwinning. We besluiten vandaag al te verkassen naar het 2 uur verdergelegen Toruń. De rit verloopt voorspoedig over een vrijwel nieuwe weg die wel iets tol kost, we horen onze E-toll app tjingen. Aan de oever van de Wistla vlakbij het oude centrum vinden we een overnachtingsplekje bij de skatebaan. We zakken daarna wat onderuit, morgen een nieuwe dag.
P N53.00662 E18.59407 gratis geen voorz.
P4N # 439233 altitude 41m
Maandag 19 mei - Toruń
Toruń ☁️ 14°C
Jongelui kwamen gisterenavond nog even met gillende motoren hun autobanden over het asfalt schrapen. Gelukkig was dat van korte duur en bleef het verder een rustige nacht.
Het goede nieuws zijn de uitslagen van de verkiezingen in Polen en Roemenië waar in beide gevallen extreemrechts verliest van pro-Europese kandidaten. Het mindere nieuws is dat Israel slechts mondjesmaat hulpgoederen doorlaat en Rusland gisteren de grootste drone aanval tot dusver lanceerde op Oekraïne. We starten de dag kalmpjes op en fietsen rond elven naar het oude centrum van de stad.
Toruń is werelderfgoed, het is de stad in Polen die het rijkst is aan middeleeuwse monumenten. Door de komst van de Teutoonse ridders van de Duitse Orde begin 13e eeuw werd de groeiende stad opgenomen in het lucratieve Hanzeverbond en nam de welvaart een vlucht. Ook de wetenschap met de vestiging van een universiteit en cultuur namen grote sprongen. Gelegen op de route van de befaamde gotische baksteenarchitectuur die tot op de Baltische kust reikte werd het aanzicht van de grote monumenten in de stad door deze bouwwijze bepaald. De befaamde astronoom en wiskundige Copernicus werd hier in 1473 geboren, verschillende musea en een planetarium zijn aan zijn werk gewijd.
Qua openingstijden treffen we het niet vandaag, op maandag is vrijwel elk museum gesloten. Vlakbij het Rynek Staromiejski, het oude marktplein, parkeren we de fietsen. Het is ongekend druk. Talloze groepen schoolkinderen lopen met begeleiding en gidsen over straat. Een gewild groepsfoto-object is het standbeeld van Copernicus wat op het plein voor het Ratusz (raadhuis) staat, wat telkenmale van alle kanten wordt besprongen.
De kikkerfontein met een vioolspelende jongen vertolkt de legende dat een boze heks de stad had vervloekt, waarna de burgemeester zijn dochter beloofde aan diegene die erin slaagde de invasie van kikkers in de stad ongedaan te maken. Het was de jonge muzikant die dit voor elkaar kreeg.
Achter het stadhuis doemt tussen andere bebouwing de prachtige 13e eeuwse gevel van de Onze-Lieve-Vrouwe kerk op, een prachtig staaltje van middeleeuwse bakstenen gotiek.
We nemen een kijkje binnen en worden ook hier verrast door de aankleding met onder andere zeer oude fresco's. Nog meer bijzonder zijn de talloze open biechtstoelen.
Tijd voor koffie en die nuttigen we bij Lenkiewicz, een befaamd koffiehuis gelegen achter het huis met de ster. We laten ons zakken in zachte fauteuilles en fêteren onszelf ook op een punt zalig noten-meringuegebak (ieder een halfje 😄).
Dan op naar de volgende kerk, de 14e eeuwse Janskathedraal, wederom gevuld met begeleide groepen en ander toegestroomd volk. Met name de befaamde bolle-wangetjes-engeltjes die her en der in altaarstukken en retables zijn verwerkt trekken aandacht.
De lunch gebruiken dit maal in mleczny Malgoska. Het is een zogenaamde melkbar, een cafetaria uit de communistische periode waar men goedkoop Pools maaltijden placht te eten. Vandaag de dag serveren ze onder andere uitstekende schnitzels met frietjes voor een hele schappelijke prijs. Porties zijn groot dus een bord met zijn tween is meer dan genoeg.We nemen de brug over de Wisla zodat we vanaf de andere zijde zicht krijgen op hoe de oude stad aan de rivier is gelegen.
We keren om en gaan via een oude vervallen stadsmuur opnieuw de stad in voor een laatste rondje. Bij een Biedronka (een supermarktfiliaal met het logo van een lieveheersbeestje) kopen we wat brood voor de avondmaaltijd. De temperatuur toch al niet zo hoog vandaag gaat intussen verder zakken, dus karren we camperwaarts. Daar zien we hoe vlak voor de camper vele roeiers en roeisters in training gaan, van 1-mans skiff tot heuse achten, wel een boot of twintig!
Wij trekken ons terug in de warme cocon van ons rijdend huis en laten de dag aan ons voorbij glijden. De stilte valt in.
Dinsdag 20 mei - Buczyniec
Toruń - Buczyniec 153 kilometer ☀️ 22°C
Nicolaas Copernicus de fameuze wetenschapper uit de Renaissance is populair. Ondanks het vroege uur lopen al vele bezoekers door het zeer interessante museum. Niet alleen zijn Heliocentrisch model van het universum wordt belicht maar ook wie hij en zijn familie waren en in welke tijd hij leefde.
Als we het gebouw verlaten staat het voor de deur zwart van de volgende bezoekers die naar binnen willen, met name scholieren. Toruń geniet ook bekendheid om zijn Pierniki, peperkoek die in alle vormen, soorten en smaken worden verkocht. In de winkel op de hoek, waar we gisteren hebben geproefd kopen we wat Piernikibier en Pierniki in chocolade.
In een volgend straatje botsen we op de hellende 14e eeuwse toren, die maar liefst 1.40 meter uit het lood staat 😲.
Daarna pedaleren we, onder een inmiddels strak zonnetje, terug naar de camper en gaan na een koffietje onderweg naar Buczyniec, waar speciale bootverplaatsingen plaatsvinden aan het Elblagkanaal.
De route brengt ons over smalle weggetjes en door kleine dorpjes van de oude streek Koejavië. Veelal gaat het door landbouwgebied met die mooie felgele koolzaadkleur maar ook door prachtig loofbos. De laatste 20 kilometer wordt het terrein wat meer geaccidenteerd.
We rijden de camping naast een van de scheepshellingen van het Elblagkanaal is gesitueerd. Door het landschap heeft het kanaal met grote hoogteverschillen te kampen. Ruim 150 jaar geleden kwam men op het lumineuze idee om schepen via rolstellen mechanisch over heuvels en weiden te trekken om Ostroda te kunnen bereiken. Het systeem functioneert vandaag nog steeds, zij het wel dat de scheepjes nu dagjesmensen vervoeren.
Camping Buczyniec N53.980438 E19.62004 Zlt120 P4N # 77972 CC:27917 altitude 82m
Op de eenvoudige camping vinden we een plekje op het gras naast een achttal andere en maken snel gebruik van het zonnige weer om onszelf in de stoelen buiten te posteren. Wat later klinkt er een bel en komt er een schip in zicht die de helling wordt opgetrokken, een fantastisch gezicht. In de loop van middag volgen nog meer scheepjes en neem ik een kijkje hoe het na de helling eraan toegaat. Vlak voordat de zon zakt verschijnen wat muggenwolken en niet veel later begint ook de temperatuur te zakken. Tijd om naar binnen te verkassen. Als de avond is gevallen verdwijnen de laatste geluiden, rust.
Woensdag 21 mei - Frombork
Buczyniec - Elblag - Frombork 68 kilometer 🌤️ 22°C
De rivier de Elblag (Elbing in Duits) vormt de scheidslijn tussen de streken Pommeren en Warmië (Ermland), maar ook tussen het oude West- en Oost-Pruisen. Als we de camping afdraaien komen de eerste schepen met toeristen alweer de helling af en duiken het Elblagkanaal in. Op de route naar Elblag een goede dertig kilometer liggen nog twee punten die je kunt aandoen om de 'rollende' schepen te zien, maar eenmaal daar gearriveerd is op beide plekken geen schip te bekennen.
In het niet toeristische Elblag parkeren we vlak tegen de oude stad, niet ver van de Nicoláskathedraal met zijn markante toren. Ooit genoot het stadje een grote bekendheid vanwege tabaksbouw en scheeps- en lokomotievenbouw. De laatste oorlog vormde een keerpunt en de oude kern werd op 6 gebouwen na volledig verwoest in 1945.
Hedentendage zijn de oude 15e en 16e euwse panden herbouwd met een moderne interpretatie van de oorspronkelijke facaden. We nemen op het gemak een kijkje in de nu brede straten rond het Stary Rynek. In de verte zien we de Marktpoort staan ooit doorgang van de middeleeuwse stadsmuur.
Al meanderend door de straten komen we bij de voormalige middeleeuwse Dominikaner Mariakerk vandaag de dag ingericht als kunstgalerij. We kopen een ticket en bekijken de lopende exposities, waarbij vooral het kale kerkschip als expositieruimte indruk maakt.
Na de lunch verlaten we Elblag en rijden dieper Ermland in, richting Frombork aan de Oostzeekust. Dit aan de lagune Wislahaft gelegen kleine stadje werd net als Elblag in de 13 eeuw gesticht door de ridders van de Duitse Orde en kreeg de naam Frauenburg en stadsrechten in 1310. Blikvanger en pronkstuk van het plaatsje is de reusachtige basiliek Maria-Hemelvaart en St.Andreas uiteraard in baksteengotische stijl. Copernicus als kannunik verbonden aan deze kathedraal woonde en werkte een groot deel van zijn leven in Frombork. Hij ligt in de kerk begraven.
Na een bezoek aan de gerestaureerde kerk (ook in puin in WO II) laten we alle indrukken vandaag bezinken. We overnachten op de voor de entree van het kathedraal complex gelegen parkeerplaats, een mooie rustige plek.
P N54.356249 E19.682778 gratis geen voorzieningen P4N # 382307 altitude 27m