Deel 3 mei/juni 2025

Donderdag 29 mei - Koguva

Riga (Lt) - Koguva (Est)     289 kilometer      🌤️ 22°C

Bye, bye Riga, wat ben je een heerlijke stad en wat hebben we genoten. Maar het is tijd om verder te gaan. Om niet stedenmoe te worden door dit soort bezoeken achter elkaar te plakken, gaat de reis vandaag naar de eilanden Muhu en Saaremaa in Estland. Daar wordt mooie natuur gecombineerd met oude dorpjes, althans dat beloven de reisgidsen. Riga laat ons niet zo maar los. Niet alleen blijkt de stad in noordelijke richting groter dan gedacht maar ook de nodige files en verkeersdrukte geven oponthoud. Na een brug verdwijnt de stedelijke bebouwing,  opent de natuur zich weids en rijden we in het groen. De weg weliswaar enkelbaans, is dermate breed dat verkeer vaak naar de zijkanten uitwijkt om anderen gemak te bieden bij het inhalen. Deze route voert uiteindelijk naar Estland en Tallinn.

Soms vangen we een glimp op van de Golf van Riga, onderdeel van de Oostzee. Kilometers rijgen zich gestaag aaneen en even over twaalven doemt de grens van Estland op, die we net als alle andere grensovergangen dusver, zo passeren. Ogenschijnlijk vanwege het ontbreken van controles lijkt er geen grens meer te zijn, doch er is wel degelijk een verandering te bespeuren in wat we buiten zien. De hoge bossen van Letland maken plaats voor keurig opgezette landbouwareaal zonder veel huizen. Als er dan bos komt dan hebben de hoge Letse naaldbossen plaats gemaakt voor Estse loofbossen, met name berkebomen.

Na Pärnü een wat groter stadje, maken we een stop bij een tankstation, waar gratis vers en fris drinkwater kan worden ingenomen. We maken van de gelegenheid gebruik om in het erbij gelegen restaurant een heerlijke warme maaltijd naar binnen te werken. Hier verlaten we de hoofdweg naar Tallinn en slaan af richting Virtsu, de havenplaats voor de veerboot naar Muhu. Was er eerst nog sprake van aardig wat verkeer, nu is de weg vrijwel leeg. Overigens nog steeds breed en uitstekend berijdbaar. Zo'n 20 kilometer voor Virtsu neemt over een afstand van ruim 2 kilometer de wegbreedte ineens fors toe. Het wordt wel vier keer zo breed. Ik gok erop dat dit is gedaan om te kunnen oefenen met militaire straaljagers, zodat die hier kunnen landen. Er zijn namelijk wat wijde rubbersporen zichtbaar, die meer passen bij deze gedachteflits en de grote afmetingen verklaarbaar zouden maken. Op de gisteren op internet verkregen e-tickets is een afvaarttijd van 17.00 uur gereserveerd. We kunnen echter bij aankomst in Virtsu direkt de veerboot van 15.50 uur oprijden, prettig. De half uur durende overtocht kost per afvaart slechts € 20,- , een koopje in onze optiek.

Muhu is een vlak bebost eiland, niet al te groot met een diameter van 20 kilometer. De huizen die we her en der zien zijn overwegend van hout en zien er verzorgd uit. Over een goede weg bereiken we Koguva, een oud vissersdorpje aan de andere kant van het eiland, nu beschermd gebied. 

Het gehuchtje met zijn pittoreske oude huizen en boerderijen en met mos begroeide muurtjes herbergt ook een openluchtmuseum. In vele huizen wonen nog de afstammelingen van de oorspronkelijke bewoners van 500 jaar geleden. 

Vrijdag 30 mei - Kuressaare

Koguva - Kuressaare     84 kilometer    🌤️ 23°C

Natuurlijk doen we dat. Opvallend is dat de eenvoud van buiten zich binnen voortzet en juist dat verleent het karakter, eigenheid en authenciteit. Eeuwenoude wazige fresco's, een karakteristieke preekstoel, ongepolijst oude kerkdeuren worden omgeven door muren die door vocht op sommige plekken groenig uitslaan. Op de vloer staat achteraan opzij de oude verwrongen geblakerde koperen nok gekroond met de nu kromme haan. De vrouw vertelt dat deze ooit de verdwenen houten toren sierde, die sneefde door brand tijdens een aanval van de Duitsers in WOII. Wij vinden het kerkje een pareltje, een juweel om te koesteren vertellen we de vrouw. Zij hoort het compliment glimlachend aan.

De Coop-Konsum is een uiterst moderne supermarkt en geeft een indruk welk assortiment levensmiddelen hier gebruikelijk is. Prijzen zijn net als in de andere Baltische staten redelijk conform die in Nederland. We slaan het nodige in en hebben vooral hoge verwachtingen van het nog warme zware donkerbruine brood en de verse haringsalade. Die proberen we bij terugkomst meteen uit en zowel brood als salade zijn een schot in de roos, zalig.

De ankers worden gelicht en de rit gaat naar het volgende eiland Saaremaa. Geen veerpont om het tussenliggende water te overbruggen, maar een dam waarover de weg loopt. Hier staat best wel wat wind en de normaal zo rustige Oostzee is nu best woelig.

Direkt aan de overkant 6 kilometer naar rechts liggen de ruines van de Maasi Ordensburg. Deze 13e eeuwse burcht van de Duitse Orde werd tijdens conflicten met de Denen eind 16e eeuw veroverd en vernield. Een kassa is er niet en je moet zelf je weg vinden over de site. Ofschoon bedekt met een houten dak om verder verval te voorkomen zijn bovengronds vertrekken niet of nauwelijks herkenbaar. De kelderuimtes waar ooit de grote hallen waren zijn wel goed bewaard gebleven. Dankzij wat restauratie krijg je een aardige indruk van hoe het er destijds uitzag. Nu worden de keldergewelven bewoond door tientallen zwaluwen die tijdens mijn bezoek gealarmeerd vanuit hun nesten over mijn hoofd vliegen.

Dertig kilometer verder ligt Kaali een minigehuchtje. Hier ligt iets bijzonders, een kratermeer ontstaan door de inslag van een meteoriet. Het is de op acht na grootste meteorietkrater ter wereld. Ook deze plek is gratis te bezoeken en ligt slechts 250 meter van een forse parkeerplaats. Het lager gelegen cirkelvormige kratermeertje is rondom omgeven door hoge heuvelranden die door de enorme inslag zijn gevormd. ligt. Eenmaal bovenop de rand geklommen, krijgen we toch wel een idee met welk geweld destijds het roodgloeiende gevaarte van 1000 ton met een diameter van 6-8 meter hier is ingeslagen. De enorme explosie was ook aanleiding voor oude volken om deze plek ritueel te eren, het werd een heiligdom. Talloze opgravingen bevestigen die theorie.

Als we wegrijden, wringen we ons door een lopende grote bruiloftstoet heen, waarschijnlijk op weg naar de krater. Moderne aanbidding, die helemaal in lijn ligt met wat op dit eiland altijd gewoon en traditie is geweest. De laatste kilometers brengen ons in Kuressaare, de oude hoofdstad van het eiland Saaremaa. We zien een flits van de gerestaureerde oude bisschopsburcht, maar die bekijken we pas morgen. Nu kalm onderuit.