Deel 2  zomer 2021

Dinsdag 29 juni - Roda de Barà 

Roda de Barà  ☀️ 29°C

 

Het belooft prachtig weer te worden vandaag. Een mooi moment om later op de ochtend te profiteren van een lekker zeebriesje. Na de koffie maken we gevieren een wandeling aan zee richting Roc de Saint Gaietà. Een naam die al doet vermoeden dat de kust hier niet echt vlak is. Het bloemrijke wandelpad slingert zich met soms klimmetjes en afdalingen langs schilderachtige baaitjes waaronder kleine goudgele strandjes veelbelovend flonkeren en een contrast vormen met de azuurblauwe zee. 

Een aangenaam windje zorgt ervoor dat het nooit te warm wordt. Tijdens het lopen kletsen we verder bij met vrienden Noor en Vali. Zij komen hier al jaren meestal tijdens de zomermaanden, omdat Vali hier makkelijk aan de slag kan als muzikant/gitarist. Zijn gitaarschool kan hij ook online op afstand runnen. Inmiddels kennen zij veel mensen en voelen zich als een vis in het water in Spanje. 

Roc de Saint Gaietà is een prachtig pittoresk dorpje met mooie doorkijkjes. Het gehucht is zich volledig bewust van toeristische belangstelling en buit dit volledig uit. Vele restaurantjes, snuisterijzaakjes en ijssalons vormen het verdienmodel.  

Na er wat doorheen te hebben geslenterd keren we terug.

In de middag als de warmte echt toeneemt zoeken we de verkoeling van het zwembad op. Net als Spanjaarden zetten we ons pas laat aan de maaltijd als de warmte gaat wijken. Vlees van de grilplaat met lekkere salades en een fris wijntje geven ons luie leventje cachet. We hebben genoeg bij te kletsen.

Woensdag 30 juni - Roda de Barà 

Roda de Barà    ☀️ 29°C

 

Het kost ons vandaag ook nog weinig moeite om er een relaxt dagje van te maken. Voor de middaglunch gaan we op de scooters naar de boulevard van Coma Ruga. Toeristen zijn hier al in grote getale neergestreken, men is de Corona-angst te boven. Slechts een enkeling draagt een mondkapje, doch iedereen poogt wel wat afstand te houden. In een restaurant storten we ons op friet met mosselen, heerlijk 😋.
We slenteren daarna nog langs marktkraampjes die evenwijdig aan de boulevard als toeristische vliegenvangers hun GBR (goed bedoelde rotzooi) proberen te slijten. Zowaar Vali koopt een T-shirt, gewoon omdat hij er een nodig heeft en deze leuk vindt 😄. Wederom brengt het zwembad op de camping uitkomst om de warmte draaglijk te maken. Later op de avond nemen we onderuitgezakt met een wijntje onze laatste dag hier door. Morgen is D-day, dan gaat hier het hoogseizoen in.

Donderdag 1 juli - Creixell

Roda de Barà - Creixell     40 kilometer ☀️ 29°C

 

Gisterenavond hebben we al de spullen bij elkaar gepakt en opgeruimd, dus we zijn vrijwel vertrekgereed. Bij het wegrijden gaat het toch een klein beetje verkeerd als ik achteruit steek om een bocht te kunnen maken. Het pad is dermate ongelijk dat een voorwiel loskomt van de grond en ik daardoor mijn tractie kwijt ben. Met goed bekijken hoe het pad achter de camper verloopt lukt het om omlaag achterwaarts draaiend weer de voorwielen aan de grond te krijgen, pffff.... we kunnen verder.

Vandaag blijven we wat freewheelen in de buurt omdat Vali vanavond moet optreden in een goed restaurant in Creixell. Wij gaan samen met Noor, Isi en Tonia daar een vorkje prikken. Na wat boodschappen bij de Lidl en Mercadona, waar de proviand wordt landen we bij een strandje  in Port Romà. In dit gehuchtje kunnen we zonder problemen vlak bij zee parkeren. Het water is heerlijk en we proberen meteen onze aangeschafte gezichtsmaskers met snorkel uit. Ze werken perfect ook al is in dit specifieke water niets te zien.

Aan het eind van de middag verkassen we naar Creixell, een dorpje landinwaarts. Daar op de plaatselijke Rambla parkeren we de campers onder de schaduwrijke bomen. Restaurant Mediterraneum ligt pal om de hoek en ik help Vali met het uitladen en wegbrengen van zijn apparatuur en instrumenten. Omdat het nog vroeg is en Marjos en ik dit dorpje nauwelijks kennen, gaan we wat op verkenning uit. Verstilde straatjes met nauwelijks leven rond dit tijdstip. Wel een een klein buitenterrasje in een nauw straatje waar we de warmte bestrijden met een koud biertje. Rond half negen verzamelen we ons voor het restaurant en zetten ons neer op een mooie plek van het buitenterras.

P N41.168828 E1.440057 gratis geen voorzieningen

We zijn blij dat Noor ons bijstaat om het super rappe Catalaans van Isi en Tonia goed te begrijpen, het houdt de conversatie levendig met inhoud.
Het eten is hier fantastisch en het feilloze gitaarspel en optreden van Vali heeft zijn aanzuigende werking op klandizie niet verloren. De tent zit bomvol. 

Na een laatste afzakkertje help ik Vali weer met het vervoer van zijn instrumentaria naar de camper. Op de Rambla is het goed toeven, door de rust en vredigheid van het dorp vallen we snel in slaap.

Vrijdag 2 juli - L'Aldea 

Creixell - L'Aldea       123 kilometer     ☀️ 31°C

 

Het slaperige karakter Creixell past helemaal bij dit soort dorpjes. De stilte en rust zorgen er ook voor dat we traag op gang komen. Plannen zijn om gezamelijk over de N340 zuidwaarts te rijden langs de kust, een strandje te pikken en te eindigen in L'Aldea voor de overnachting. Vali en Noor kennen de kust goed en rond half twee bereiken we het mooie strandje Cala Vidre bij Sant Jordi d'Alfama. Luifeltje uit even wat lunchen en een bakje koffie. 

Daarna het prachtige strandje op wat in een baaitje tussen rotsen ligt, fantastisch. Het stralende weer nodigt uit om een lekkere plons te nemen in het mooie heldere turquoise zeewater, zalig. Dit ultieme vakantiegevoel weten we ruim drie uur vol te houden, beetje zwemmen, beetje kletsen, beetje lezen. 

Rond half zes breken we op en rijden de laatste 30 kilometer naar de grote bekende CP van L'Aldea. Zoals gebruikelijk is het hier redelijk druk, maar een goed plaatsje is snel gevonden. We zoeken de rust van onze eigen camper, heerlijke dag.

CP N40.749457 E0.628181 gratis met voorzieningen      P4N # 230394 CC:100116

Zaterdag 3 juli - Benicarló

L'Aldea - Benicarló     56 kilometer     ☀️ 32°C

 

Deze ochtend rijden we de Ebro Delta in naar de verschillende uitkijkpunten om vogels te observeren. De zon doet al haar uiterste best om de omgeving goed op te warmen. Via de weggetjes door de vlakke rijstvelden arriveren we bij de eerste observatiepost. Op een reiger na en wat flamingo's is er niet veel te zien. 

Ook de volgende posten stellen wat teleur, wellicht dat de inmiddels zinderende hitte niet meehelpt.

Op het Platja dels Eucaliptus strijken we neer voor de lunch. Een windje uit zee zorgt hier voor enige verkoeling en met de luifels gedeeltelijk omlaag is het hier best goed toeven.

Platja dels Eucaliptus

De reis wordt voortgezet, eerst de Ebro Delta uit en vervolgens de N340 op. In Benicarló zetten we de campers neer op een Partida Solaes vlakbij het strand. Hier in de stad is het goed warm dus verkassen we naar het strand, waar al behoorlijk wat mensen zich hebben gesetteld. Het zeewater brengt de broodnoodzakelijke verkoeling, dus blijven we hier lang hangen. 

Strand Benicarló

Als we aan het eind van de avond net in ons bed liggen wordt er heftig op de deur gebonkt. Een politieagent geeft aan dat we op één van de vele brede verharde stroken staan die bij zware regenval het water moeten afvoeren. Ergo we mogen hier niet overnachten en moeten nu verkassen. Ook andere campers moeten hier weg. De agent tipt nog wel dat we aan de andere kant van de hoofdweg in een straat kunnen gaan staan. Overnachten is daar geen probleem. Op slechts een paar honderd meter vinden we met onze vrienden een geschikte plek en gaat alles weer in de nachtstand.

P N40.404695 E0.418216 geen voorzieningen

Zondag 4 juli - Navajas 

Benicarló - Navajas      158 kilometer        ☀️ 35°C

 

Ondanks de interruptie van de politie goed geslapen. Bij een Spar om de hoek wordt de voorraad aangevuld voordat we en route gaan naar het nabij gelegen Peniscola.

 Na slechts acht kilometer  parkeren we de campers op een betaalde parkeerplaats en gaan op de scooter de stad in. Niet ver onder het kasteel gaan we te voet voort en banjeren door het oude toeristische stadsgedeelte rond het Castell, met zijn vele winkeltjes, barretjes en restaurants.

Door de hoge ligging worden we meermalen getrakteerd op fraaie uitzichten over zee, kustlijn en stranden beneden ons. Na een lekkere lunch hijsen we de scooters weer aan boord en gaan we op weg naar Navajas. 

Morgen willen we hier de waterval bezoeken, nu eerst een overnachtingsplekje. De plekjes die zich daarvoor lenen zijn volledig bezet, dus richten we het vizier maar op de plaatselijke camping. Ondanks de stevige prijs bieden een zwembad en schaduwdoeken soelaas om de inmiddels forse temperatuur te kunnen doorstaan. En kunnen we in de avond de airco aanzetten om de nachttemperatuur aangenamer te maken. In het zwembad is het druk, mensen gaan sissend kopje onder net als wij.

Camping Altomira N39.874802 W0.510464 € 34,-         P4N # 53666 CC:57959

Als zon wat wegzakt wordt de lome warmte beter hanteerbaar omdat de zonnestralen hun hitte niet meer rechtstreeks op onze camperplekken kunnen projecteren. Chill-time.

Maandag 5 juli - Morella

Navajas - Albarracin - Morella       320 kilometer       ☀️ 33°C

 

Vandaag gaan onze wegen scheiden. Noor en Vali hebben aan het eind van de dag aan de kust een andere afspraak en moeten bovendien over een paar dagen weer in de buurt van Creixell zijn. Onze laatste gezamelijke uitstap maken we naar de Salto de la Novia, de Waterval van de Bruid vanwege de gelijkenis met een bruidssluier en een tragische legende over een bruidspaar.

Aan de zuidkant van Navajas wandelen vanaf de parkeerplaats een prachtige route omlaag de kloof in naar een prachtig groen natuurgebied. Na enige honderden meters over het kronkelige wandelpad ontvouwt voor onze ogen een waar spektakel.

Verblufd staren we naar de het water wat zich van ruim 30 meter hoogte door een gat in de rotswand recht omlaag stort op een rotsplateau aan de overkant van een brede waterpoel. De temperatuur is al dusdanig opgelopen dat Vali en ik elkaar aankijken en naar de overkant waden en daar op het glibberige plateau onder het neerstortende water gaan staan. Holy moly wat een kracht heeft dat koude water, het plenst met enorme druk op onze lijven. 

We glibberen terug naar de waterpoel en voegen ons bij Marjos die daar intussen ook al ronddobbert. Een verfrissend begin van de dag.

Weer terug bij de campers nemen we afscheid, zij naar de kust, wij landinwaarts. Een supergezellige week en we keep in touch. Wij gaan onderweg naar Albarracín, in 2017 verkozen tot het mooiste dorp van Spanje.

 Na Teruel verlaten we het brede asfalt van de A23 voor de kleinere A1512. We passeren het vliegveld van Teruel, wat net als andere kleine vliegvelden functioneert als opvang/opslag van passagiersvliegtuigen die aan de grond zijn gezet vanwege Covid. Ook nu is op een enkele start/landingsbaan na met talloze vliegtuigen gevuld. Naarmate we vorderen moet het steeds mindere groen wijken voor het meer dorre aanzicht van de hoogvlakte. Het steeds smaller wordende weggetje kronkelt zich door het meer en meer bergachtigere terrein. Geschiedenis tekent zich soms af in de vorm van enorme stadswallen hoog boven ons. Stadjes die we doorkruisen zijn stoffig en verlaten.

 

Vliegveld Teruel

 Dan doemt Albarracin boven ons op. De camper parkeren we op de enig mogelijke plek, die van bussen, enfin we zien wel of dit goed afloopt.

Puffend in de toenemende warmte stijgen via het wandelpad omhoog het prachtige stadje in. Het 1180 meter hoog gelegen dorp steeg in aanzien toen de Moorse familie Razin er een fort, Alcazar vestigde eind 10e begin 11e eeuw. Na verovering op de Moren bloeide het korte tijd op tot de 17e eeuw. Daarna lijkt de tijd stil te zijn blijven staan in het 'roze' dorp, zo genoemd vanwege de rodeno, een roze kleilaag op de huizen. In 1961 werd het uitgeroepen tot Nationaal Monument en wordt het binnenkort zelfs werelderfgoed. Huizen met kenmerkende overhangende houten balkons lijken te balanceren tussen steile straatjes.

Na de stadswandeling is het tijd voor de inwendige mens. Bij La Taberna een uitspanning op het Plaza Mayor nuttigen we wat tapas een lekker wijntje. Naar beneden toe terug naar de camper gaat een stuk makkelijker en rond half drie zetten we koers naar Morella. Een prachtige tocht over kleine wegen door het bergachtige gebied via de A-226, de CV-120 en de CV-14. Onderweg genieten we van soms adembenemend mooie vergezichten, Spanje op zijn best. Dorpjes of gehuchtjes komen we nauwelijks tegen.

Even na zessen bereiken we de CP die een prachtig uitzicht geeft op Morella wat op een heuveltop is genesteld recht tegenover onze heuvel. Slechts een viertal andere campers hebben hier ook het anker laten zakken. Morgen maar eens het stadje verkennen, nu de voetjes omhoog.

CP N40.62392 W0.0916 gratis met voorzieningen     P4N # 6766 CC:6516