Deel 3 - juni 2024
Zondag 9 juni - Palau
Santa Teresa di Gallura - Palau 38 kilometer ☁️ 30°C
Verleidelijk ligt zij daar, La Maddelena. Maagdelijk is zij niet meer, daarvoor ontvangt ze teveel mensen en is er teveel van haar bezit genomen. Haar met een navelstreng verbonden zuster Caprera heeft wel dat ongerepte, fris en onaangetast flonkert zij als een juweel in de prachtige omgeving van de archipel.
Wij staan geparkeerd in de haven van Palau en nemen voor € 23,- retour inclusief de Muis, de veerpont naar de stad La Maddelena van het gelijknamige eiland en zelfs gelijknamige archipel.
P N41.178134 O9.385137 overdag €1/u 's nachts gratis
Binnen een half uur arriveren wij aan de overzijde en tuffen het eiland op. We verwelkomen de rijwind, want ondanks de bewolking is het best benauwd en tikken we de 30°C met gemak aan. De stad met zijn gezellige drukte bekijken we straks wel. We zetten eerst koers naar de navelstreng, de brug die ons naar het naastgelegen eiland Caprera brengt.
Islo Caprera
In de ongerepte natuur, hier geen stedelijke bebouwing, volgen we de bordjes Memoriale Garibaldi, ter ere van de beroemde Italiaanse generaal die hier zijn laatste levensjaren sleet. Het slingerend omhooggaande weggetje voert ons door pijnboombossen en biedt ons soms fraaie panoramische uitzichten over het eiland en de omringende archipel. Op een terras van een uitspanning recupereren we met een drankje, alvorens de laatste steile opgang te maken naar Batteria Arbuticci. Het 19e eeuwse fort is nu het Memoriale gevestigd, met een overzicht van het leven van Guiseppe Garibaldi, de veelbezongen held en vader des vaderlands, diegene die Italië verenigde en samenbracht in de loop van de 19e eeuw.
Wandelend door de fortificatiegebouwen langs foto's, publicaties en schilderijen en ingekleurd door videopresentaties schieten superlatieven te kort. Althans die conclusie trekken we, want op een enkel stukje tekst in het Engels hier en daar, is het Italiaans wat de klok slaat. Ach wat maakt het uit, chauvinisme is hier terecht op zijn plaats, Garibaldi gaat voornamelijk Italianen aan het hart.
We rollen weer van de berg af en kachelen over de brug naar La Maddelena. Bij een Gelateria gelegen aan de haven met zijn vele protserige jetsetboten en jachten, trakteren we onszelf op een heerlijk huisbereid ijsje 🍦
Marjos gaat voor de Nocciola en ik de Straciatella waarin gewoon brokken chocolade zitten verstopt, heerlijk. Al likkend aan de koude lekkernij struin ik langs twee monumentjes, direkt voor de deur van de ijssalon. De ene glorieert met een kanonskogel op een mini-obelisk de zeeslag van 1793 alwaar de overwinning op de vloot en troepen van de jonge Franse Republiek wordt gevierd. Napoleon verzuchtte dat hier een kans werd gemist om de strategisch gelegen eilandenarchipel in handen te krijgen. Het andere monument is een heroïsch borstbeeld van de gedecoreerde Sardijnse officier Domenico Millelire die het militaire kunststukje volbracht de troepen van Napoleon te verslaan. Zo zie je maar, waartoe het verorberen van een ijsje toe leidt 😄.
De veerboot brengt ons pronto terug naar het vaste land en in restaurant Vino e Pasta vullen we de calorieën aan. Marjos Spaghetti Cozze e Limone en ik natuurlijk voor de onvermijdelijke Vongole - variant. Ik geef mijn gerecht een bescheiden cijfer 7. Terug in de camper bekijken we de F1 van Montreal. Ondanks de snelste tijd in de kwalificatie moet Max Verstappen toch van plek 2 vertrekken, achter pole-sitter Russell die exact dezelfde tijd, 1.12.000 , net iets eerder reed. De race zelf wordt een knotsgek spannend avontuur met wisselende weerscondities en gedeeltelijk op een natte baan en veel incidenten. Beide Ferrari's weten de eindstreep niet te bereiken. Overigens net als Perez die na een dramatisch kwalificatie zijn auto amateuristisch in de boarding parkeert. Max wint uiteindelijk de loterij, mede door een safetycar moment wat gunstig voor hem uitpakt. Bedtijd.
Maandag 10 juni - La Palazzina
Palau - La Palazzina 55 kilometer ⛅ 🌬 32°C
Even buiten Palau ligt op 120 meter hoogte Roccia dell'Orso, de Berenrots. De opvallende geërodeerde rotsformatie trekt al sinds mensenheugenis de aandacht. Homerus beschreef de rots al in zijn mytische vertellingen en goed zichtbaar vanuit zee, was het een navigatiebaken voor de scheepvaart.
Het is tussen de middag als we op pad gaan en onderlangs de Beer op een smal kustweggetje passeren. Twintig kilometer verderop legen we bij een selfservice tankstation de wc-cassette, alvorens door te rijden richting Olbia, wat we vandaag willen bezoeken.
Omdat op veel parkeerplaatsen in de stad wordt gewaarschuwd voor inbraak en we een betaalde CP in het industriegebied niet aantrekkelijk vinden, hebben we een alternatief gevonden 15 kilometer buiten Olbia. We kunnen gratis overnachten in de tuin van restaurant Aghiloia van uitbaatster Michaela als we daar tenminste een maaltijd nuttigen. Daar hebben we geen enkel probleem mee, temeer omdat de reviews uitermate lovend zijn. Michaela begroet ons hartelijk en geeft ons zelfs benzine voor de Muis omdat er geen tankmogelijkheid in de direkte omgeving te vinden is.
Ristorante Aghiloia N40.84235 E9.404612 gratis geen voorz.
Over hotseknots weggetjes vinden we het centrum van de havenstad en parkeren pal tegen het centrum aan. Het is warm in de stad, dus heel veel gaan we niet doen. Vanwege siësta ligt de boel plat, wel lopen we langs een trits kraampjes met souvenirwaren. We vinden niets van onze gading.
In een steegje lonkt een terras van een Vino-bar en die verleiding kunnen we niet weerstaan. We worden voorzien van heerlijke witte Vermentinowijn en een hapjesplank met lekkere kazen, ham en worst.
En bij de Gelateria Smeralda, op de weg terug naar de geparkeerde Muis, neem ik nog een klein bakje ijs met de beste smaken tot dusverre, Limoncello en Profumo di Sardegna 😋. Een goede route terug kunnen we niet vinden, dus nemen we maar de snelweg. Minder fijn met de harde zijwind en al dat langsrazend verkeer, maar wel effectief, we zijn in een wippen in La Palazzina.
's Avonds rond zeven uur schuiven we aan een gedekt tafeltje op het buitenterras van het restaurant. Een menu is er niet, Michaela heeft zich gewoon uitgesloofd in de keuken en zet ons eerst ieder een vol bord voor met allerlei heerlijke voorafhapjes, nou ja zeg maar rustig happen en een volle karaf koele witte wijn. Marjos krijgt deze eerste gang al geeneens op zoveel is het. Het houdt onze keukenprinses niet tegen om de volgende gang op te dienen, een bord met een serieuze hoeveelheid ravioli. De met ricotta gevulde deeghapjes zwemmen in de zelfgemaakte tomatensaus met daartussen stukjes vlees. Tussendoor babbelen we wat met een Duits echtpaar wat een tafeltje verder is aangeschoven. We proberen zoveel mogelijk van het heerlijke voedsel te consumeren, maar moeten uiteindelijk passen. Desondanks komt ze ook nog met een dessert aanlopen, de zelfgemaakte Seadas. Met als bekroning grote glazen limoncello uiteraard ook homemade. Uiteindelijk rollen we van de tafel en nemen afscheid van onze gastvrouw, heerlijk mens. We gaan onderuit.
Dinsdag 11 juni - Golfo di Aranci
La Palazzina - Golfo di Aranci 🚢 46 kilometer ☀️ 32°C
a/b Mega Express III Corsica Ferries hut 7712
'Koning Aap, koning Aap' vertelt de automatische, omfloerste Italiaanse vrouwenstem als we in de lift stappen en op de knop voor Dek 7 drukken. Een vreemd welkom aan boord van Mega Express III. Marjos kijkt mij verbaasd aan en vraagt zich af wat dat nou inhoudt. En wederom klinkt het nog een keer 'Koning Aap, koning Aap' als de lift omhoog gaat. Ik moet lachen want de automatische waarschuwing 'Going up, going up' wordt door het zware Italiaanse tongval verbasterd tot 'Koning Aap, koning Aap' 😄. Nadat we rond het middaguur de tuin van Michaela hebben verlaten, doen we eerst nog boodschappen in een Conad Iper. In de grote supermarkt hebben we onder meer een paar dozen Vermentino Bianco ingeslagen en nog wat ander typische Sardijnse specialiteiten. De ferry naar Livorno, op het vaste land van Italië vertrekt twee uur vroeger dan was gepland, zo werden wij eergisteren ingeseind en wel om 18.00 uur. Later aan boord begrijpen we waarom, het schip zal vanavond laat nog een tussenstop maken in de haven van Bastia op Corsica, voordat het verder vaart.
Vrijwel als laatsten gaan we aan boord en we zoeken eerst onze buitenhut op, die op dek 7 links vooraan op het schip is gesitueerd. Op het topdek zien we onder het genot van een wijntje en een biertje, het Sardijns-inheemse Ichnusa, het schip loskomen van de wal. Met een wijde boog draait het uit de baai de Tyreense zee op. Kleine kinderen rennen over het weidse bovendek en hebben soms moeite zich overeind te houden in de sterke wind. Doch door de felle zon in de strakblauwe lucht blijft het aangenaam toeven. Later en om de tijd te doden totdat de restaurants opengaan, doen we een spelletje kaart. Maaltijden aan boord van Italiaanse schepen zijn van goede kwaliteit. Zo ook onze mooie meloensalade met verse rauwe tonijn, frietjes en een cotelet milano met een Ichnusa-biertje. We sluiten af met een geweldig lekker mascarpone toetje. Het is buiten al donker als we rond 22 uur onze kooi opzoeken.
Woensdag 12 juni - Casale Marittimo
🚢 Livorno - Casale Marittimo 52 kilometer ☀️ 30°C
Ondanks het lichte rollen en stampen van het schip heerlijk geslapen. Wel even tussentijds wakker geworden rond elven toen het schip arriveerde in Bastia en het schommelen abrupt ophield. Om 6 uur uit de veren en na een lekkere douche aan het prima continental ontbijt. Op het autodek kort een oponthoud, voordat we om de geparkeerde, maar nog niet gearriveerde voorbuurman konden heenslalommen en de Mega Express kunnen verlaten. We besluiten iets zuidelijk te rijden richting Ceccina naar een camping waar we 8 jaar geleden met het gezin van onze dochter zijn geweest.
Camping Valle Gaia N43.3003 O10.58141
€19,- met ASCI-korting incl. elektra
Op een grote plek vlakbij het zwembad stellen we de camper op, temidden van veel Nederlanders, waarbij ook gezinnen met hele jonge kinderen. 's Middags maak ik de Muis met een grondige poetsbeurt weer wat toonbaar. Vervolgens neem ik al het nieuws op de verschillende apps door. De uitspraak in het proces van Peter R. De Vries komt voorbij, alsook de start van het proces tegen rapper Ali B. En natuurlijk de invulling van de poppetjes in het nieuwe kabinet. Daarna is het relaxtime, wat lezen en dergelijke, rust.
Donderdag 13 juni - Casale Marittimo
Casale Marittimo ⛅ 21°C
Zelfs op koudere dagen is Toscane mooi. Vanaf hoge punten hebben we mooie vergezichten op de groene heuvels met zijn parasoldennen en cipressen rond fraai gelegen dorpjes. Stevig ingepakt met lange broek en jas zitten we op de Muis. Want het weer werkt niet mee vandaag. De lage temperatuur en het ontbreken van zon maakt het tot de koelste dag sinds weken. Niettemin willen we iets van de omgeving zien.
Na Casale Marittimo doemt het mooie authentieke gehuchtje Guardistallo op. Langzaam toeren we door de oude straatjes met zijn pastelkleurige huizen.
Guardistallo
Op een minipleintje Piazza Plebiscito (plein van het volk) is naast de straat precies plaats voor een buitenterrasje van een bar. We halen koffie bij de bar en kiezen een strategisch gelegen tafeltje van waaruit we kunnen observeren, wat er zich rondom afspeelt. Van de resterende 4 tafeltjes zijn er drie bezet. Aan één zit een aan de spraak te horen een Duits toeristenpaar, aan de tweede een prachtig fleurig geklede Italiaanse dame met vriendin. Aan het laatste zitten een drietal oude dorpsgenoten die luidruchtig en met gelach zitten te pimpelen. Recht tegenover ons ligt het meest prominente gebouw van het dorp, de oude bank Cassa di Risparmio di Volterra. Een bord tegen de muur met een foto van lang geleden laat zien dat het van origine het gemeentehuis was. Op een bankje naast het bord zitten nog drie oude mannen. Ook zij zitten op de uitkijk en becommentariëren wat er te zien is en zoal passeert. Met de vuilnisman die met zijn kiepwagentje arriveert en worstelend de vaste vuilnisbak leegt en los vuilnis weghaalt, wordt zelfs een heel geanimeerd gesprek gevoerd. Ach, het leven ziet er hier allemaal gemoedelijk uit.
We starten de scooter en dalen in het dorp steil af en vervolgen onze weg in het Toscaanse landschap.
Na een klimmetje en een paar bochten ligt daar gedrapeerd op een heuvel verderop het eeuwenoude dorp Montescudaio, ons volgende bezoekdoel. .
Montescudaio
Ontsproten uit wat ooit een Etruskische nederzetting was, heeft dit dorp met zijn vele middeleeuwse details veel karakter. Haar kronkelige steile straatjes, pastelkleurige huizen, poorten, trappen en talloze bloempotten en bakken geven het kleur. Langzaam dwalen we erdoorheen en na het uitzicht vanaf de hooggelegen belvedère te hebben bewonderd verlaten we het charmante dorp. De lucht boven ons belooft weinig goeds, dus rijden we via Cecina terug naar de camping.
Op de nieuwsapps zie ik weer wat namen verschijnen van het nieuwe kabinet. Vooral aan PVV-zijde hebben ze nodige moeite mensen te vinden die door de betrouwbaarheidsscan komen, er vallen wat namen af. Voorts stelde de door hen beoogde staatssecretaris Ontwikkelingshulp een aantal jaar geleden zelfs voor dit budget in het geheel voor iets anders in te zetten, 🤨. Ook de BBB komt met verrassende poppetjes. Zo heeft de beoogde vrouwelijke Minister Landbouw en Visserij meegedaan aan het tvprogramma Boer zoekt vrouw 🙄 en is op de curriculum vitae van de voorgenomen staatssecretaris van hetzelfde ministerie oa te vinden dat hij werkzaam is geweest als muskusratvanger 🥴, het moet allemaal niet gekker worden. Kreten als zakenkabinet met tenminste 50% vakministers worden absoluut niet waargemaakt. En hoe de invulling van 20% afvloeiing van rijksambtenaren moet worden waargemaakt, wordt met drie ministerposten meer dan het vorige kabinet waarschijnlijk een ridicuul verhaal. Al met al schort het ook aan bestuurlijke ervaring, dus zullen we naar mijn mening niet lang hoeven te wachten op het nodige politieke gestuntel. Afin, nu tijd voor ontspanning.
Vrijdag 14 juni - Peschiera del Garda
Casale Marittimo - Peschiera del Garda 348 km ⛅ 25°C
Ook langs de snelweg blijft Toscane mooi
Het weer hier wordt iets rommeliger de komende dagen, wat regen en wisselende temperaturen. Tijd om te verkassen. Ook meer noordelijk variëren temperaturen en neerslaggebieden. Uiteindelijk prikken we het Gardameer iets meer oostelijk van Milaan als bestemming. Temperaturen daar de komende dagen minimaal 25°C en geen neerslag. De snelwegen in Italië zijn druk, voorzien van een slecht wegdek of continue in de verbouwstand. Je moet er ook nog voor betalen. Gedwee volgen we soms haperende verkeersstroom. In de pauze wisselen we nog even van gedachte met de Avondroodplus-appgroep over hoe de nieuwe coalitie strubbelt met de invulling van de poppetjes in het te vormen kabinet.
Het Gardameer is een toeristische hotspot en met haar oevers vol gebouwd, zijn plekken om vrij te staan schaars en niet echt fraai. Dus gaan we voor een camping. Camping 1 is hutjemutje vol met nog één laatste krappe slechte plek. Waarop ook nog eens het ASCI-tarief niet van toepassing is, € 69,- ktjingggg 🥴, gaan we dus niet doen. Een camping verderop heeft nog 1 plek met ASCI-korting voor één nacht, € 27,-. En de wankele belofte dat er wellicht morgen vertrekkers zijn, zodat we kunnen inschuiven.
Camping Wien N45.452267 O10.666472 € 27,- (ASCI-korting)
Die nemen we, morgen zien we wel. Als ik de camper op zijn plek zet, neemt Marjos even een kijkje bij het zwembad en het meer. Het ziet er allemaal prachtig uit. Terwijl ik daarna even bijkom, neemt mijn eega een plons in het zwembad.
Wat later doen we een aperitiefje op een zitje aan het meer en schuiven we aan op het terras van het restaurant op de camping met weids uitzicht over Lago del Garda. Een zalig flesje wit, Frati, mmmmm. Lekkere voorgerechten, mosselen in pittige tomatensaus en garnalencocktail zijn een opstap naar gegrilde forel en de spagetti Vongole, topgerechten. Een afogato (koffie met ijs) begeleid met limoncello en amaro krijgen we van het huis, omdat we voor het eerste gerecht wat langer moesten wachten. Terug in de camper gaan de voetjes omhoog.
Zaterdag 15 juni - Peschiera del Garda
Peschiera del Garda ⛅ 25 °C
We hebben de hoop al bijna opgegeven en zijn toe aan vertrek als het wonder toch nog geschiedt. Er ontstaat plots beweging en twee campers vertrekken en verlaten het ASCI-gedeelte van het campingterrein. Snel verkassen we en kiezen de beste en meest vlakke spot . Scooter eruit en we gaan eerst maar eens onderweg naar het mooie Sirmione hier vlakbij. Op de weg ernaartoe bevinden we ons ineens in een rally die gaande is met vele prachtige oldtimers. Langs de weg worden de fraaie automobielen bewonderend nagestaard door het toegestroomde publiek. Soms wordt zelfs geapplaudiseerd en gejuicht. Een enkele maal doen ze dat ook voor ons met een grote glimlach. Blijkbaar vinden ze onze nostalgisch uitziende scooter met twee bejaarden wel passen in deze optocht.
Bij Sirmione is het uit met de pret, de oldtimers mogen de stad in, wij worden door agenten subiet in een andere richting gedirigeerd. Maar via wat slinkse routes weet ik toch de hoofdstraat van Sirmione te bereiken. We parkeren de Muis en gaan te voet verder. Het is een komen en gaan van rallydeelnemers met hun schitterende voertuigen. Al snel krijgen we door dat we met onze neus in de finaledag van de beroemde Mille Miglia zijn gevallen 🤗.
Een afsluitende parade waarin de fraaie en soms onbetaalbare bolides hartstochtelijk worden toegejuicht, als ze luid brullend door de straatjes scheuren. Deelnemers komen uit alle landen van Europa. Er staan een paar straten verderop ook achteloos talloze Porsches, Ferrari's en Lamborghini's, maar daar is weinig oog voor. We vermaken ons een goed uur en keren vervolgens terug naar de camping.
Na de lunch stappen we wederom op onze tuftuf en gaan nu richting het oude centrum van Peschiera. Onvoorstelbare drukte daar van rondflanerend volk. Te voet, maar ook pronkend rondrijdend in hun te dure sportwagens. Na een ijsje houden we het hier voor gezien en kachelen terugwaarts en verwelkomen de relatieve rust van onze camperplek.
