Deel 4 najaar 2022
Donderdag 6 oktober - Jerez de los Caballeros
Alcuescar - Jerez de los Caballeros 139 km ☀️ 32°C
Rond kwart over negen vertrekken we van de boerderij CP met een zwaai naar de eigenaar. In de verte hangt nog steeds stof in de lucht tegen het gebergte, die een vorm van heiigheid creëert, waarbij kleuren vervagen. Met het rijden op de 800 meter dirtroad naar de eerste verharde weg, voegen we nog een extra lading stof toe. Temperaturen zijn nu nog aangenaam, maar zullen later op de dag behoorlijk oplopen. Vandaag willen we een verborgen hoek van Spanje bezoeken onder Merida. In deze laatste stad, waar we na 30 kilometer arriveren, slaan we de nodige proviand in.
Dan verder zuidwaarts en na zo'n 10 kilometer botsen we op de producent van Pavia-wijnen. Uiteraard kunnen we het niet laten een doosje mooie wijnen in te slaan. En passant plukken we als bonus ook nog een mooie citroen van de boom op de parkeerplaats.
Na dit oponthoud vervolgen we onze route richting Zafra. Dit eeuwenoude stadje ligt aan de vermaarde Romeinse Via de la Plata (zilver-route). We zetten de camper op de plaatselijke CP (gratis) lunchen wat en wandelen in de hitte van de siësta het oude centrum in. Daarbij passeren we het Alcazar de los Duques, het van origine Moorse kasteel van de hertogen van Feria. Nu is hier een Parador Nacional gevestigd, een luxe hotel.
Via smalle middeleeuwse straatjes en poorten komen we uiteindelijk aan op het met Moorse bogen getooide Plaza Grande, waar sierlijke dadelpalmen voor 15e eeuwse witte huizen staan. Het is rustiek en oorspronkelijk, je waant je terug in de tijd! Boven het plein uitstekend staat de Candelaria, de kenmerkende toren van de 15e eeuwse kerk.
Dit mooie plein wordt door de Arquillo del Pan (de boog van het brood) verbonden met het pittoreske eveneens met Moorse bogen omgeven Plaza Chica, een kleiner 14e eeuws schaduwrijk plein. In een nis in deze verbindingsboog bevindt zich een prachtig eveneens 14e eeuws retabel van de Virgen de la Esperancita, prachtig! We genieten van de rust en omgeving en drinken wat op een terrasje in de koelte van de schaduw.
Die schaduwkanten zoeken we overigens ook op als we door de straatjes terug lopen naar de camper. We voeren de coördinaten in van de CP in Jerez de los Caballeros, een plaats in het grensgebied, niet ver van Portugal. De slingerende bergachtige route voert ons door wijngaarden, olijfplantages en kleine vergeten plaatsjes, met soms een op een heuvel geposteerde burcht, imposant. Met wat zigzag-bewegingen in Jerez komen we aan bij de CP, die pal naast de oude arena ligt. Keurige afgescheiden plekken op beton en er is zelfs gratis elektra, chapeau gemeente! We kunnen zelfs buiten zitten in de schaduw en de hitte van de dag uitzingen onder het genot van een drankje, life is good!
Jerez de los Caballeros
P4N N38.326302 W6.76242 gratis met voorzieningen incl elektra
Vrijdag 7 oktober - Jerez de los Caballeros
Jerez de los Caballeros ☀️ 32°C
Rustige nacht en uitgerust wakker geworden. Na het ontbijt gaan we op de scooter de oude binnenstad die op de heuvel ligt in. Na een toegang via een 13e eeuwse ! stadspoort rijden we even verder het Plaza Espana op.
Daar onder het wakend oog van een controlador zona azul 😄, parkeren we ons scootertje op de juiste plek en gaan tegenover de kerk eerst een koffietje met tostado doen, heerlijk.
Dan lopen we naar de kerk, Iglesia de San Miguel, en betalen de pensionado-prijs € 4,- pp voor toegang tot drie kerken. We staan versteld van het schitterende interieur, het is een en al goud wat er blinkt vanaf de fraaie gebeeldhouwde altaarstukken.
Iglesia numero twee, Santa Catalina, vinden we na wat omzwervingen via steile en weer snel dalende straatjes. Niet zo uitgebreid als de vorige maar toch weer zo'n verbluffend zwaar verguld altaarstuk. Volgende stop is het hooggelegen fort van de Tempeliers waar op verschillende tableau's iets over de geschiedenis van de stad, Jerez van de Ridders, wordt verteld. De directe omgeving wordt al ver voor onze jaartelling in de ijzertijd bewoont, diverse goed bewaard gebleven Dolmen die daarvan getuigen liggen rondom de stad. Ook Feniciers en Romeinen zijn gek op dit gebied, wat bekend stond om zijn zilvermijnen. In de eerste eeuwen na Chr. nemen de Visigothen bezit van Jerez en bouwen de eerste kerken. In een daarvan Iglesia de Santa Maria is nog een zuil te vinden met het jaargetal 567 AD.
De Moren bouwen in de 7e eeuw de eerste fortificaties en binnen die muren staat nu nog de Morabito, een moskeegebouw. In opdracht van de Spaanse koningen veroveren de Tempeliers in de 12e eeuw de stad op de Moren en breiden het fort uit. Totdat een eeuw later de paus de Tempeliersorde in de ban doet en verbiedt. De verovering door de troepen van de koning verloopt bloedig. De laatste lichamen van onthoofde Tempeliers worden vanaf de Torre de la Sangriente (toren van het bloed) het dal in gesmeten. Een illuster tijdperk breekt aan tijdens de ontdekkingsreizen naar de Nieuwe wereld (de Amerika's). Veel verarmde edellieden uit Jerez zoeken het avontuur in het kielzog van Columbus en keren rijk en beroemd terug.
Een daarvan is navigator Vasco Nunez Balbao, de eerste Europeaan (voor Magelhaes) die de Stille oceaan aanschouwt na een expeditie door Panama. De rijkdom deed de stad deugd en edelen bouwden hier hun stadspaleizen (palacios) en doneerde royaal aan de kerken, die rijk werden uitgerust. Na deze hoogtijdagen slaapt het stadje weer in en ligt het nu in een vergeten hoek van Spanje.
Na het fort en derde kerk gaan we lunchen in bar restaurant Kapi en smullen van een heerlijk maal. Naast ons neemt een jong Indiaas gezin plaats aan tafel en we hebben een geanimeerd gesprek. Als IT-engineer bij Pinterest heeft hij een sabbatical genomen om samen rond te reizen in Europa en weet opmerkelijk veel van de historie van onder andere deze omgeving, bijzonder. Weer terug op de CP gaan we buiten in de schaduw zitten en is het tijd om te relaxen.
Zaterdag 8 oktober - Almaden
Jerez de los Caballeros - Almaden 262 km ☀️ 31°C
Na de kwalificatie van F1 Japan, Verstappen heeft pole, gaan we onderweg naar Monesterio, 65 km via een bergroute. De rit verloopt weer door een mooie omgeving. In Monesterio staat een gloednieuwe wasserette en de grote 19 kg-machine lust ons was rauw. Na 35 minuten komt alles er keurig schoon uit en de droger doet in no time de rest. Al met al in ruim een uur is het gepiept.
Tussentijds hebben we in een koffietentje aan de overkant goed bekeken wat onze volgende 'move' wordt. Het wat verder zuid liggende Zufre lokt niet vanwege de zeer open CP met de huidige temperaturen. Dus na ampel beraad besluiten we onze blik en route oostwaarts te richten. De rit verloopt door verschillende soorten landschap. Eerst zijn daar de eikenplantages, waar de varkentjes, toekomstige iberico's 😄 met hun snuit de eikeltjes opstofzuigen. Wat verderop wat olijfbomen-aanplant, gevolgd door een veel drogere en wilders natuuromgeving.
De stadjes waar we langs of doorheen komen passen in de categorie weinig verheffend. Wel schittert daar af en toe een oud fort of burcht op de top van een heuvel, die toch wel getuigen van lang vervlogen glorietijden. We slaan af richting Almaden, een oud stadje bij een verlaten kwikmijn, om daar op een enigszins beschutte betaalde CP te gaan staan. De navi's doen hun uiterste best om met een onmogelijke route dwars door het oude centrum roet in het eten te gooien.
In de smalle, vol geparkeerde, bochtige straatjes weet ik met slechts millimeters speelruimte de camper tussen huizen en balkonnetjes, half over de stoep rijdend verder te komen. Zoals later aan vrienden ge-appt, met de zonnebril stevig op de neus, samengeknepen billen en gillende echtgenote, "het gaat niet". Op een terrasje midden in het centrum, vallen de kaken van de plaatselijke autochtonen wijd open als ze onze capriolen aanschouwen..
Dan lopen we bijna vast. Gelukkig worden we aangesproken door een Spaanse schone, die onder de indruk is van mijn rijkunsten (you're driving very well). Zij regelt een plaatselijke automobilist die ons voorgaat en ons uit dit labyrint bevrijdt. Op de gloednieuwe omheinde CP checken we in bij de betaalzuil, glijdt de toegangspoort open en parkeren op een fraaie eigen plek. En het is tijd om buiten gezeten, onder het genot van een lekker drankje, langzaam de adrenaline van ons stadstoertje te laten wegebben. Op tijd naar bed overigens, morgenvroeg de GP van Suzuka.
CP N38.779521 W4.828746 €6,05 + €2,42 elektra
Zondag 9 oktober - Almaden
Almaden ☀️ 28°C
Vanmorgen vroeg om 7 uur ons voor de tv genesteld om de F1-race van Japan te zien. Door de giga regenval wordt het na 1,5 rondje voorlopig afgeblazen en pas na dik twee uur weer herstart achter de safety-car. Verstappen weet zijn 1e positie verder uit te breiden en in de spray te verdwijnen. Na een goed half uur wint Max met ruime voorsprong op Leclerc, die zijn 2e plek vanwege een 5 seconden penalty aan Perez kwijtraakt. Er ontstaat wat verwarring, maar omdat er volle punten worden uitgedeeld
is Verstappen de nieuwe wereldkampioen!
Hierna gaan we lekker luieren vandaag, we doen precies niets, althans niets wat de moeite van het vermelden waard is.
Maandag 10 oktober - Torralba de Calatrava
Almaden - Torralba de Calatrava 125 km ⛅ + 💧 🌧 26°C
De naam van dit stadje, Almaden, betekent letterlijk in het Arabisch -de mijn- wat duidt op een lange historie. De geschiedenis van deze kwikmijn is eigenlijk al ouder, maar treedt met de komst van de Moren echt naar voren, want kwik neemt een eminente plaats in de vergevorderde wetenschap van de Arabieren. De vraag naar kwik neemt enorm toe vanaf de 17e eeuw met de ontwikkeling van instrumenten in de medische wereld, onder andere thermometers, maar ook bv barometers. In deze een van de grootste vindplaatsen ter wereld zijn dan dwangarbeiders onder Spaans gezag bezig met de winning van het uiterst giftige materiaal. Het leidt zelfs tot oprichting in de 18e eeuw van het eerste ziekenhuis ter wereld wat zich specifiek richt op kwikvergiftiging.
Knetter interessant natuurlijk, maar de oude mijn bezoeken is nu niet mogelijk, die is de komende dagen gesloten. Dus deze Unesco-plek gaat op onze toekomstige to-do-lijst, als we weer eens in de buurt zijn. We verlaten Almaden en rijden richting Ciudad Real, ruim 90 km verderop. De CM-415 is een prachtige route door een fraai berglandschap. Van deze ritjes kunnen we echt genieten!
Ook nu zien we weer een wisseling in de scenery van agrarisch terrein naar meer ruigere natuur. We maken nog een stop aan de kant van de weg en beproeven ons bij de Chinashop aangeschafte snoeischaar op wat mooie gedroogde rietstengels, voor thuis in de vaas.
Evenzo intrigerend is de variatie van kleuren van de aarde en het terrein vlak langs de weg. Die gaan van goudgeel naar lichtbruin en van donkerbruin naar dieprood en zelfs naar diepzwart, zo mooi! Het genieten houdt abrupt op als we tandenrammelend de verkeersdrukkere N430 opdraaien. Het lappendeken-asfalt verkeert in een dermate deplorabele staat, dat het onmiddellijk een deja-vu gevoel oproept met het wegennet van onze zuiderburen (sorry Belgische lezers 😄), wat zich in een vergelijkbare conditie mag verheugen. Na verscheidene kilometers afzien ook voor onze camper, alles piept en kraakt, kondigt een flonkerende nieuwe asfaltlaag net zo snel een einde van deze martelgang aan, pfffffff.....
We parkeren niet ver van de binnenstad en wandelen het centrum in van Ciudad om wat te gaan eten. Het Miami Gastro bar-restaurant heeft goede recensies en fijne stoelen zien we op het buitenterras. Daar laten wij naast wijn diverse tapas en pincho's aanrukken. En het moet worden gezegd, niet goedkoop, maar absoluut uitstekende kwaliteit. Een stortbui jaagt ons naar binnen voor het restant van de maaltijd. Daar zien we op de tv dat het nog erger kan, hoosregen heeft Sevilla blank gezet, auto's drijven rond. Zover is het hier nog niet, al stromen op straat al hele rivieren met water. Buienradar prognotiseert dat deze waterval nog minstens een uur aanhoudt.
Een taxi biedt ons, gekleed in kort zomergoed, uitkomst en brengt ons voor een luttel bedrag terug bij de geparkeerde camper.
Daarna trotseren wij de ondergelopen straten van Ciudad en koersen naar een CP in Torralba de Calatrava, 20 kilometer verderop. Wonderbaarlijk rijden we na 10 kilometer door een gebied waar duidelijk géén enkele druppel regen de afgelopen maanden is gevallen, zo droog en dor is het. De gratis CP in Torralba ziet er prima uit en heeft naast alle voorzieningen ook nog gratis elektra. Onze dag kan niet meer stuk, straks een heerlijke Nespresso 😀.
CP Torralba de Calatrava N39.010272 W3.747794 - gratis met alle voorzieningen inclusief stroom
Dinsdag 11 oktober - Puerto Lapice
Torralba de Calatrava - Puerto Lapice 82 km ⛅ 28°C
Na het servicen rijden we rond tienen eerst langs de panaderia om een broodje te kopen. Dan bezoeken we 2 kilometer verderop Queseria la Mozalba, waarover Marjos had gelezen met goede recensies. En inderdaad Ana de vriendelijke eigenaresse van de kaasmakerij neemt alle tijd om ons van al haar zelfgemaakte kazen van eigen schapen te laten proeven, zalig! We wandelen dan ook met een serieuze berg kaas naar buiten, perfecte kwaliteit voor uitermate schappelijke prijzen.
We kiezen voor een route over het platteland naar Almagro, een van de muy bonito stadjes van Spanje. Ook hier treffen we in eerste instantie Belgisch asfalt aan, maar gelukkig na een paar kilometer gaat het wegdek over in een gloednieuw glad biljartlaken, oef... Langs de weg wordt van alles verbouwd, tomaten, druivenstokken voor de wijn, aardappelen, aubergine, meloenen, leuk om te zien. In een stief kwartiertje kachelen we de 18 kilometer weg naar Almagro en we parkeren op een wat grotere weg niet ver van het centrum. Lopend door de nauwe wat flets en grauwe straatjes krijgen we niet de indruk dat dit stadje het etiket -mas bonito d'Espana- verdient.
Edoch dat beeld verandert als we aankomen bij het stokoude Plaza Mayor. De vakwerkhuizen op zeer oude pilaren die een overdekte traverse vormen zien er inderdaad prachtig uit. We settelen ons op een terrasje en raken in een geanimeerd gesprek met een Californisch echtpaar, een tafeltje naast ons, die ons wijst op een speciale tapas van deze stad, een in het zuur ingemaakte baby-aubergine.
Zij zijn sinds enige maanden definitief verhuisd naar Denia in Spanje en doen momenteel een tour door Spanje om het land beter te leren kennen. De taal vormt geen beletsel, Francisco is van origine Peruviaan en ook zijn van oorsprong Deense vrouw Lis Lotte spreekt het uitstekend. We wisselen nog even snel gegevens uit, want zij moeten verder met hun groepsreis. De aubergine tapas smaakt inderdaad voortreffelijk.
Almagro heeft gezien haar naam zeker ook Moorse wortels, maar is toch vooral bekend omdat hier het oudste theater, Corral de Comedias, van Spanje staat, direct gelegen aan dit plein. Natuurlijk bezoeken we dit authentieke eenvoudige open bouwsel uit 1628, waar hedentendage nog steeds stukken worden opgevoerd.
Omdat bezoek alleen mogelijk is met een combiticket (pensionados €5,- pp) bezoeken we ook nog het aan de overkant gelegen kantklosmuseum. Daar wordt uitgelegd dat Almagro als kant-stad eigenlijk haar oorsprong vind door Vlaams-Nederlandse inbreng in de 16e eeuw. Van hen is de kunst afgekeken en vormde het ontstaan van de Spaanse kantkunst, zoals de mantilla, waaiers etc.
Als laatste doen we een snel bezoek aan de oude kerk op de hoek, nu ingericht als expositieruimte met als thema Almagro door de eeuwen heen.
Terug in de camper rijden we over binnenroutes naar Don Quichote-land om preciezer te zijn naar Puerto Lapice, waar de eerste molens staan. En die beroemd zijn geworden door de 400 jaar oude roman van Cervantes, over de krankzinnige oude 'ridder' die met zijn knecht ten strijden trekt tegen de windmolens, die hij voor reuzen aanziet. Aan de voet van de berg van deze molens parkeren we in de nog zinderende nahitte van de middag onze camper op de CP.
Nu staan er nog twee campers op het keurige CP-tje, maar later op de avond wordt het steeds drukker op de inmiddels overvolle plaats. Wellicht speelt het een rol dat morgen in Spanje de nationale feestdag wordt gevierd.
CP N39.326469 W3.483353 gratis met voorzieningen
Woensdag 12 oktober - Consuegra
Puerto Lapice - Consuegra 39 km ⛅ 23°C
Het gekukeleku van een haan is deze morgen vervangen door de een na ander startende camper. En als wij na ontbijt en douche onze plissees openen is vrijwel de gehele CP leeg. Geeft ons ruimte om de scooter uit de garage te halen. Gewapend met zonnebrillen tuffen we vervolgens de heuvel op richting de molens die daar op de top staan.
Boven aangekomen valt niet alleen het fantastische uitzicht op over de omgeving rondom, maar ook de buscampers die hier hebben overnacht, wat een plek! Het is echt genieten en we maken de nodige foto's.
We hobbelen weer omlaag en duiken het dorp in. Opvallend, maar ook begrijpelijk is dat alles hier in het teken staat van het beroemde verhaal van Don Quijote (Spaanse naam) van de 16e eeuwse schrijver Miguel de Cervantes en ieder dorp of stadje in deze regio, waar het verhaal zich afspeelt probeert mee te profiteren.
Het boek was een keerpunt in de literatuur, het wordt gezien als de start van het gebruik van fictie in romans, zoals hij hedentendage ook nog wordt gehanteerd. De invloed van de schrijver op het Spaans en Frans was dermate groot dat deze talen naar hem werden vernoemd, la lengua Cervantes en la langue Cervantes. Bij een onderzoek van het Nobelinstituut onder 100 vooraanstaande auteurs, welk fictiewerk als het belangrijkste in de literatuur moet worden beschouwd, werd Don Quichot door meer dan de helft van hen genoemd. Ons dorp pretendeert schaamteloos dat dit de door Cervantes geschetste achtergrond is waar uber-idealist Don Quichot zijn aanval op molens inzette. Op iedere gevel, bordje wordt uiting gegeven aan de oude held of wordt zijn knokige gestalte uitgebeeld.
Maar het dorpje biedt meer. Zo opent een oude gekromde Spanjaard zijn prachtige scheve houten poort en laat ons de daarachter liggende eeuwenoude patio zien, mooi. En als kers op de taart staat onder een dekzeil (wat wordt weggetrokken), zijn meer dan 50 jaar oude Seat, zo'n vierkant koekblik, maar zijn oogappel.
Terug op de CP kletsen we nog even wat met onze Engelse camper-buurman Darren en diens vrouw Charlotte. Hij stuurt ons een met zijn drone gemaakte filmpje door waarop ook onze camper te bewonderen is, leuk! Dan gaan we onderweg naar Consuegra over een binnenroute en daar arriveren we rond vieren op een parkeerplaats direct onder het kasteel en de beroemde rij molens.
We parkeren naast een Belgisch echtpaar Lucien en Betsy van onze leeftijd uit Lommel en voordat we het weten hebben we buiten gezeten een gezellig gesprek met elkaar. Zij zijn een week onderweg en gaan verder zuidwaarts. Na een paar biertjes en wijn koelt het af en gaan we naar binnen. Het nieuws van vandaag, voor ons best van belang, is dat de stakende olieraffinaderijen in Frankrijk tot een precaire situatie leiden bij de tankstations. Tanken is in toenemende mate niet meer mogelijk en er zijn steeds meer reizigers die daardoor stranden. Wellicht moeten we onze geplande terugreis wat uitstellen en het routeplan wat omgooien. Vervelend..., wij denken van niet😄...zeker niet met zo'n uitzicht.
CP N39.4538 W3.61094 gratis geen voorzieningen