gggggdfgdfgfdgdgd

We zijn laat deze ochtend na een rommelige nacht, misschien zijn we te vroeg gaan slapen. Een positief gevolg is, omdat bijna iedereen al is vertrokken, dat we niet lang hoeven te wachten bij het afservicen. Daarna boodschappen, die moeten ook worden aangevuld en als laatste een tankstop. Hèhè, we kunnen er weer tegen aan. We rijden de snelweg op en gaan op weg naar Granada. De weg slingert zich door het mooie berglandschap van de Sierra Nevada. Aan de besneeuwde voet daarvan ligt Granada. Tesamen met haar omliggende steden vormt deze een zeer grote stadsagglomeratie en dat is goed te merken aan de toegenomen verkeersdrukte als wij de plaats naderen. 

bvnvbmbn,.,?>?>??

Granada - Motril - Sevilla

188 km

Zonnig 18 gr

fjfjgjhdfgdgh nhchjcch

 

 

fdgfdghdfdh

De dag begint vroeg. Om 5:00 uur gaat de wekker, nadat ik het zelf nog 3:00 uur heb zien worden. 'Best deal hotel Weeze' - wat ik een nachtje vooraf heb geboekt zodat ik mijn vroege vlucht van 7:15 kan halen -  blijkt niet zo'n beste deal te zijn. Veel wakker van nachtbrakende buren en een niet al te best matras. Ach ja, beetje bijslapen tijdens de vier uur durende reis naar Essaouira vormt in gedachten een prima modus operandi. Na een kort opfrismoment trotseer ik rond half zes de nachtelijke kou om ri airport Weeze te lopen. Met de minuut krijg ik steeds meer zin in het Marokkaanse weer. Voorspellingen zijn 25-30° 😎.

De Ryanair vlucht vertrekt op tijd en mijn stoelupgrade t.w.v. +€7,- pakt goed uit. Geen buren links en rechts i.c.m. extra beenruimte. Een vooraf gedownloade  Netflix-serie en een cryptofilippine uit mijn meegenomen puzzelboekje maken dat de tijd snel verstrijkt. Nog wel even proberen te slapen, echter de vliegtuigstoelen zijn helaas vergelijkbaar met mijn Best Deal hotel matras. Zelfde leverancier?

Ik land om 10:55 uur, 10 minuten eerder dan gepland. De 13° buiten voelt al heerlijk. De paspoortcontrole verloopt soepel en op de vraag van de douanier in welk hotel ik verblijf antwoord ik keurig 'Ryad de Jongh, de rondtrekkende camper'. Vind-ie goed genoeg 😅. Het weerzien met pap en mam is erg leuk. Ze zien er goed en gelukkig uit.

Voordeel van zo'n klein vliegveld is de dat camper direct voor de aankomsthal is geparkeerd, dus al met al vertrekken we in nog geen 20 minuten na de landing van het vliegtuig ri de camping in Ouanagha, waar we de eerste nacht verblijven. Maar voor vertrek eerst snel mijn hoodie ingewisseld voor een zomers polootje, heerlijk die zonnevitaminen!

De lunch op de camping - bestaande uit een vers stokbroodje met Nederlandse kaas, tomaat en een druppie mayo (da's lang geleden mam 😉) gaat er prima in.

Na de lunch staat Essaouira op het programma. Vishaven en souk.

Tijdens een korte wandeling ri haven wordt ik bijgekletst door pap over de historie van Essaouira. Daarna merk je vanzelf dat je in het havengebied terecht komt. De visstalletjes met allerlei kakelverse vangst i.c.m. de indringende vislucht zorgen voor een intense beleving van deze bruisende plek. En bruisend is het zeker: meer dan 20 marktkraampjes verkopen een grote variatie van vis en schelpdieren. Samen met pap proef ik een oester en een gemixed vers rauw visprutje: lekker! Dat smaakt naar meer. Even verderop laat ik me verleiden om een zee-egel te proeven. Deze zojuist opengehakte ongewervelde zeebewoner bestaat uit een oranje moesje met een vrij zilte smaak. Grappig om eens te proberen, maar niet m'n favoriet.

De bedrijvigheid van de verkopende visstalletjes, in combinatie met de geuren van verse - en gegrillde (locale bbq verderop) - vis en het aanhoudende geluid van meer dan 100 zeemeeuwen maakt het plaatje compleet.

De mooie combinatie van kleuren van de visboten, visnetten en strakblauwe lucht levert tevens mooie kiekjes op.

Richting de pier ontvouwt zich een prachtig voorbeeld van coexistentie tussen mens en dier: de pas gebruikte mega visnetten worden aan wal uitgespreid en onder veel lawaai keurig schoongepikt door een goed doorvoedde meeuwenkolonie. Win-win!

Op de terugweg richting centrum eten we nog een oester en kopen we enkele schelpen als souvenir: ook voor de boys neem ik er voor allebei eentje mee.

Na een verse jus lopen we richting de medina. Naast de gebruikelijke touristenproducten wordt er handgemaakt houtsnijwerk verkocht. We staan kort stil in een zaakje waar een oudere man laat zien hoe hij tafeltjes maakt met een mozaiek van diverse soorten en kleuren ingelegd hout. Erg mooi.

Halverwege stoppen we voor een koffie en een pastilla met kip. Deze Marokkaanse lekkernij is nieuw voor me, en smaakt heerlijk! Na nog een wandeling is het inmiddels tegen zessen als ik een restaurantje in de buurt uitzoek met goede Google reviews. Ik heb trek in een tajine en we komen uit bij Barie Tajine: 4,9 / 5 op Google. Eenmaal aangekomen bestaat de mini-eetgelegenheid uit een 3-tal tafels en een Ikea achtig keukentje. Niet helemaal zoals ik me had voorgesteld, maar dat maakt ook helemaal niet uit 😅. Ik pak een tajine met pruimen. Die smaakt heerlijk. De kofte tajines van pap en mam zijn op zich lekker, maar mega zout, das jammer.

Na het eten gaan we richting camping en na een kopje koffie nog even gezellig nagekletst. We sluiten af met een spelletje Skip-bo (niet mijn ding) en een boompje klaverjas met boekje (da's lang geleden!) Supergezellig!

In de loop van de avond merk ik dat mijn korte en slechte Best Deal nachtrust mij parten gaat spelen om wakker te blijven. Ook mama is nog niet helemaal fit, dus goed slapen is het beste medicijn. Weltrusten!

https://www.google.com/maps/d/edit?mid=1TL0gEiDZdX2ZhbDEupu3_lM6Am6KKg4&usp=sharing